Εκκλησία Αγίου Νικολάου Βρομόβρυσης.

Πηγή :Στάμος.

«Ρήμαξαν » Νεκροταφείο και ...ελαιόδεντρα στον Άγιο Φλώρο

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ !!!

Δεν σεβάστηκαν ούτε την ιερότητα του χώρου οι άγνωστοι δράστες που «μπούκαραν» νυχτερινές ώρες  στις 16 Μάρτη στο Νεκροταφείο  στον Άγιο Φλώρο κλέβοντας όλα τα φανάρια από τους τάφους που υπάρχουν στον χώρο

Στην "φυγή τους" οι άγνωστοι δράστες  σήκωσαν ακόμα μία ...περίφραξη ενώ παράλληλα έκοψαν ελαιόδεντρα από την …ρίζα για να τα κάνουν καυσόξυλα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι  εί­ναι το δεύ­τε­ρο πε­ρι­στα­τι­κό κλο­πής σε δύ­ο η­μέ­ρες  στην περιοχή με­τά την με­γά­λη κλο­πή στο αν­τλι­ο­στά­σιο, του ο­ποί­ου η ζη­μιά εί­ναι πο­λύ με­γά­λη και θα έχει σο­βα­ρές ε­πι­πτώ­σεις στις καλ­λι­έρ­γει­ες κα­θώς οι α­γρό­τες δεν θα μπο­ρούν να πο­τί­σουν το ερχόμενο καλοκαίρι                     Πηγή:newsmessinia

Άγιος Ιωάννης ο Τουρκολέκας.

Ημερομηνία
εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 16 Οκτωβρίου εκάστου έτους.

Ναός του Αγίου στο χωριό του Βιογραφία Ο νεομάρτυρας και παιδομάρτυρας Άγιος Ιωάννης ο Τουρκολέκας γεννήθηκε το 1805 μ.Χ. στο χωριό Τουρκολέκα Αρκαδίας. Η οικογένεια του διακρινόταν για την ευλάβεια τον Θεό, για την αγάπη προς την πατρίδα και για τον ηρωισμό της. Πατέρας του ήταν ο Σταματέλος Σταματελόπουλος-Τουρκολέκας, ονομαστός αγωνιστής της περιοχής Λεονταρίου και μητέρα του, η αδελφή της συζύγου του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Σοφία. Μεταξύ των τεσσάρων του αδελφών διακρινόταν ο γνωστός οπλαρχηγός Νικήτας, γνωστός ως Νικηταράς (ο τουρκοφάγος) και ο διδάσκαλος της πολεμικής τακτικής ευπαίδευτος λοχαγός Νικόλαος. Το 1816 μ.Χ. ο Ιωάννης, 11 χρονών τότε, μαζί με τον πατέρα του και τον Αναγνώστη, γιό του αγωνιστή του Πάρνωνα Ζαχαριά , ενώ ταξίδευαν για τα Κύθηρα, λόγω θαλασσοταραχής βρέθηκαν στη Νεάπολη της Λακωνίας. Ο Αγάς της περιοχής Χουσεΐν, με δόλο τους συνέλαβε και τους έστειλε στην ανωτέρα Τουρκική αρχή της Μονεμβασίας. Εκεί οι συλληφθέντες φυλακίστηκαν στο κάστρο της. Στη συνέχεια ο άρχοντας της Μονεμβασίας ζήτησε οδηγίες από τον Βοεβόδα του Μυστρά, ο οποίος διέταξε να αποκεφαλιστούν και οι τρεις φυλακισμένοι. Πρώτα αποκεφαλίστηκαν ο Αναγνώστης και ο πατέρας του Αγίου. Για την ομολογία, το μαρτυρικό τέλος και το θαυμαστό σημείο, που έδωσε ο Θεός, μετά τον αποκεφαλισμό του παιδομάρτυρα, γράφει, σχετικά ο αδελφός του Αγίου, ο Νικηταράς: «Στον αδελφό μου πρότειναν ν’ αλλάξει την πίστη του. Του δείχνουν τον σκοτωμένο πατέρα του και του λέγουν κάθησε να σε κάνουμε Τούρκο. Τότε το παιδί κάνει το σταυρό του και τους απαντά: θα πάω κι εγώ εκεί που πάει ο πατέρας μου. Του ξαναλέγουν· γίνε Τούρκος. Το παιδί όμως ξανακάνει το σταυρό του. Έγινε από το αίμα του σταυρός. Πήραν τα κεφάλια τους στην Τριπολιτσά». Η σφαγή και των τριών έγινε στις 16 Όκτωβρίου 1816 μ.Χ., έξω από τον Ιερό Ναό του «Ελκομένου Χριστού» στην πάλαια Μονεμβασία. Εκεί, στο δάπεδο της αυλής του Ναού, το αίμα του παιδομάρτυρα και νεομάρτυρα Ιωάννη, σχημάτισε Σταυρό και έτσι αποκαλύφθηκε η ένδοξη είσοδος του Αγίου στη Βασιλεία του Θεού και η ένταξή του στη χορεία των Μαρτύρων. Οι κεφαλές, του νεομάρτυρα Ιωάννη, του πατέρα του και του Αναγνώστου εστάλησαν στον Πασά της Τριπόλεως, τα δε σώματα τους ετάφησαν στην Μονεμβασία, και μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστος ο τόπος της ταφής και των κεφαλών και των σωμάτων τους. Το σημείο του Σταυρού, το οποίο στο δάπεδο της αυλής του Ναού σχημάτισε το μαρτυρικό και αγνό αίμα του Αγίου Ιωάννη, έγινε πηγή συριγμού των υποδούλων χριστιανών Ελλήνων και τόπος ιερού προσκυνήματος των πιστών. Ναός του Αγίου υπάρχει στο χωριό που γεννήθηκε και μεγάλωσε.

Εορτασμός 25ης Μαρτίου 1821

Με λαμπρότητα εορτάσθηκε και φέτος η επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821 σε όλη τη χώρα  παρουσία των αρχών, του κλήρου, των Σχολείων και πλήθος κατοίκων των περιοχών. Μετά την δοξολογία στούς Ιερούς Ναούς, την επιμνημόσυνη δέηση και την κατάθεση στεφάνων στούς χώρους των μνημείων των Ηρώων ακολούθησε Μαθητική παρέλαση υπό τους ήχους των Φιλαρμονικών, από τους μαθητές και μαθήτριες των σχολικών μονάδων, που απέσπασαν το θερμό χειροκρότημα των συγκεντρωμένων.

Υπερβολική αύξηση στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων σε απομακρυσμένα και φτωχά χωριά της Μεσσηνίας - Ερώτηση του βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, Θ.Πετράκο προς τον Υπουργό Οικονομικών

Αναστάτωση και αγανάκτηση έχει προκληθεί στους κατοίκους των απομακρυσμένων  και φτωχών χωριών της Μεσσηνίας,  όπως η Βρωμόβρυση, ο Άγριλος, η Βελανιδιά, το Σταματινού, μετά την εφαρμογή των νέων αντικειμενικών αξιών οπού διπλασιάστηκαν και τριπλασιάστηκαν οι τιμές των αξιών σχέση με το 2010. Ταυτόχρονα πρέπει να σημειώσουμε ότι αυξήθηκα κατά 50% περίπου και το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ). Τα χωριά αυτά είναι ορεινά, πετρώδη, δεν αρδεύονται και δεν καλλιεργούνται με μηχανικά μέσα. Οι κάτοικοι είναι κυρίως συνταξιούχοι του ΟΓΑ και μικροί κτηνοτρόφοι. Είναι αδιανόητο οι νέες τιμές των αντικειμενικών αξιών να είναι ίδιες με τις τιμές σε περιοχές μέσα στη πόλη της Καλαμάτας. Π.χ. Η Βελανιδιά και Άγριλος έχουν ίδια αντικειμενική αξία με την Περιοχή Γουλιμίδες της Καλαμάτας ίση με 800?/τ.μ., η Βρωμόβρυση 600?/τ.μ. από 250?/τ.μ. που είχε την προηγούμενη χρονιά.

Ο τέως δήμος Αρφαρών δεν υπέβαλλε εσκεμμένα ένσταση όταν το Υπουργείο Οικονομικών καθόρισε τις τιμές διότι τα δημοτικά τέλη και οι δημοτικοί φόροι που εισπράττει συνδέονται άμεσα με τις τιμές των αντικειμενικών αξιών.

Επιπρόσθετα συνέπεια της εκτόξευσης των αντικειμενικών αξιών να μην γίνονται μεταβιβάσεις και οι γονικές παροχές να καθίστανται αδύνατες λόγω της αύξηση των φόρων που αντιστοιχούν στις παραπάνω πράξεις. Φυσικά αντίστοιχη αύξηση έγινε και στο «χαράτσι» που θα πληρώνουν οι κάτοικοι της περιοχής.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός

1. Προτίθεται  άρει αυτή η αδικία εις βάρος των κατοίκων της περιοχής και να επαναφέρει τις αντικειμενικές αξίες στο ύψους αυτών του 2010 με δεδομένο ότι ούτε η αξία των ακινήτων έχει αυξηθεί ούτε το εισόδημα των κάτοικων των περιοχών αυτών.

Ο Ερωτών Βουλευτής

Πετράκος Αθανάσιος

Τίμησαν τη μνήμη του Αναγνωσταρά οι Κορομηλαίοι .

Το τοπικό Συμβούλιο Πολιανής και η οικογένεια των απανταχού Κορομηλαίων πραγματοποίησε την Κυριακή 23 Μαρτίου, στην πλατεία 23 Μαρτίου το ετήσιο μνημόσυνο - εκδήλωση μνήμης του αγωνιστή του 1821 Χρήστου Κορομηλά ή Αναγνωσταρά. Μετά την επιμνημόσυνη δέηση ακολούθησε ανάγνωση του  βιογραφικού του αγωνιστή κι έγινε κατάθεση στεφάνων στην προτομή του ήρωα, μεταξύ άλλων από το δήμαρχο Καλαμάτας Παν. Νίκα κι εκπρόσωπο της οικογένειας των Κορομηλαίων. Στη συνέχεια χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς τα μέλη του Χορευτικού - Εκπολιτιστικού Συλλόγου Αμφειας «Οι Αμφειείς». Στην εκδήλωση συμμετείχαν και οι «Ελληνομνήμονες» και προσφέρθηκαν τοπικά εδέσματα.    Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔιαβάστε το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ http://www.eleftheriaonline.gr/koinonia/perivallon-paideia-syllogoi/item/34983-anagnwstaras-koromilaioi

Ιστορία του Χωριού της άλλης Βρωμόβρυσης.....

Αμφιθέα = ΒΡΩΜΟΒΡΥΣΗ Τη σημερινή ονομασία την πήρε το 1957
το Ονομα Βρωμόβρυση με Ω το ειχε τουλαχιστον απο το 1704
βρώμα == τροφή
βρύση  ==  νερό    ( Η τροφή ετρεχε σαν το νερό,ηταν χειμαδιό και πέρναγαν καλά)
1. (τὸ) βρῶμα (=φάγωμα) < βιβρώσκω (=τρώω)
Ἡ ἐσφαλμένη ἐτυμολογία ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν λέξη «(τὸ) βρῶμα» (<βιβρώσκω) ποὺ προκάλεσε σύγχυση μὲ τὴν λέξη «(ἡ) βρόμα».καθὼς στὴν ἐκκλησιαστικὴ γραφὴ ὑπάρχει ἡ φράση «σκωλήκων βρῶμα καὶ δυσωδία»  δλδ σκωλήκων τροφή και δυσωδία ,
ποὺ προκάλεσε μία σύγχυση μεταξὺ τῶν λέξεων ἀλλὰ καὶ στὴν ἔννοια.
Ἐπίσης τὸ ὅτι ὡρισμένοι κρότοι ἀκολουθοῦνται ἀπὸ δυσοσμία ενέτεινε κάπως τὴν ἔννοια τῆς λέξης «βρόμα» ὥστε νὰ σημαίνει «δύσοσμία» καὶ ἐν συνεχείᾳ «ἀκάθαρσία» ὅπως σήμερα.
 Η λέξη «βρώμα» σαφώς και έχει ορθή γραφή με ωμέγα και όχι με όμικρον. Είναι μέγα σφάλμα να ετυμολογείται, όπως υπεστηρίχθη, από το αρχαίον βρόμος, βρομώ, δηλ. κάνω κρότο… «…επειδή ορισμένοι χαρακτηριστικοί κρότοι ακολουθούνται από δυσοσμία»! Αυτό είναι πέρα για πέρα παρετυμολογία. Η λέξη «βρόμος» στην αρχ. ελληνική είναι λέξη καθαρά μεγαλοπρεπής και χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον τρομερό θόρυβο της βοής του πυρός («πυρός πέλει βρόμος» Ιλ. Ξ 396), της τρικυμίας, των πολεμικών τυμπάνων, των ίππων, του ανέμου, των ηφαιστείων, της βροντής («νιφάδος βρόμος» Αισχ. Θηβ. 213)… πρβλ. «Ζευς Βρόμιος» κλπ. κλπ… Η λέξη «βρώμα» σημαίνει αρχικώς φαγητόν, εκ του ρ. βιβρώσκω. Πώς επήρε την σημερινή της έννοια την τόσο απομακρυσμένη της αρχικής; ­ από την παροιμιακή ρήση των γραφών «σκωλήκων βρώμα και δυσωδία», εκεί δηλαδή που κάποτε θα καταλήξει ο άνθρωπος. Η εκδοχή είναι αρκετά αληθοφανής, αν λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι και σήμερα έτσι ακριβώς περιγράφεται η συσσώρευση ρύπου: «βρώμα και δυσωδία». Ακόμη όμως και αν δεν δεχθούμε την εκδοχή αυτή, τα Λεξικά της Ελληνικής είναι σαφέστατα και ως προς την δυσώδη έννοια του όρου «βρώμα», όταν αυτή δεν σημαίνει φαγητόν, πάντοτε όμως εκ του ρ. βιβρώσκω                                                            
Μετά την απελευθέρωση το νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος είχε ανάγκη από ένα διοικητικό και οργανωτικό σχήμα
που θα επέτρεπε την ιδανικότερη διοικητική και οικονομική ανάπτυξη. Έτσι την περίοδο της αντιβασιλείας πραγματοποιείται η πρώτη προσπάθεια διοικητικής διαίρεσης της χώρας σε νομούς, επαρχίες και δήμους με το
να συνταχθεί σχέδιο νόμου “περί δήμων” στη γερμανική γλώσσα, που αμέσως μεταφράστηκε στην ελληνική, το οποίο απορρίφθηκε γιατί ήταν κατά κοινή ομολογία ξεκομμένο από την ελληνική πραγματικότητα.
Μετά απ΄αυτό η Γραμματεία Εσωτερικών δημιούργησε πενταμελή γνωμοδοτική επιτροπή να μελετήσει σε βάθος το θέμα. Την επιτροπή αποτελούσαν οι: α. Μαύρος, νομάρχης Αργολίδας και Κορινθίας, β. Θεοχάρης, σύμβουλος γραμματείας εσωτερικών, γ. Σχινάς, σύμβουλος γραμματείας εκκλησιαστικών και δημόσιας εκπαίδευσης,
δ. Κένταυρος, σύμβουλος γραμματείας οικονομικών, ε. Παλαιολόγος, έφορος του δημοσίου αγροκτήματος της
Τύρινθας.
Η επιτροπή αυτή σε 107 ημέρες (15/6 έως 2/10/1833) συνέταξε και κατάθεσε σχέδιο νόμου, προσαρμοσμένο αυτή
τη φορά, όσο βέβαια ήταν δυνατόν, στην ελληνική πραγματικότητα. Έγινε μάλιστα προσπάθεια στις διοικητικές
αυτές διαιρέσεις να δοθούν ελληνικά ονόματα. ‘Ετσι ο δήμος Τρίκκης από το αρχαίο χωριό Τρίκκα.
Στις 27-12-1833 υπογράφτηκε το Β.Δ. “Περί του σχηματισμού και της διαιρέσεως των δήμων” που δημοσιεύθηκε
στο ΦΕΚ 3/10-1-1834 και αποτελείτο από 124 άρθρα.
Με το διάταγμα αυτό εξασφαλίζονταν οι προϋποθέσεις για διαίρεση της επικράτειας σε δήμους δίνοντας στους
νεοϊδρυθέντες δήμους διπλό χαρακτήρα:
α. Ο δήμος αποτελούσε νομικό πρόσωπο με αυτοδιοίκηση των δικών του υποθέσεων, και
β. Ο δήμος αποτελούσε εδαφική και διοικητική περιφέρεια του Κράτους.
Αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στα βασικά του άρθρα.
Το άρθρο 2 προβλεπε  μεταξύ των άλλων ότι:
“τα όρια  των δήμων και περιοχών θέλουν τεθή λαμβανομένης επιμελώς υπ΄όψιν της φυσικής τοποθεσίας…”
Το άρθρο 4 όριζε τις προϋποθέσεις των οικισμών που θα σχημάτιζαν δήμο: “παν χωρίον, έχον τουλάχιστον 300
κατοίκους δύναται να σχηματίση ίδιον δήμον, με ιδίαν δημοτικήν αρχήν… μικρότερα χωρία, σποράδην κείμεναι
οικίαι, μύλοι και άλλαι οικοδομαί πρέπει να ενωθούν εις δήμους ή μετ’ αλλήλων ή με πλησίον τι κείμενον μεγαλύτερον χωρίον, να προσηλωθούν προς το παρόν εις τον πλησιέστερον δήμον. Κατά τούτο δε θέλουν ληφθή
μετ΄επιστασίας υπ΄όψιν  αι υπάρχουσαι σχέσεις και συγκοινωνίαι…”
Το άρθρο 7 ξεχώριζε τους δήμους με βάση τον πληθυσμό τους σε τρεις κατηφορίες:
α. δήμος Α΄τάξης: Ήταν ο δήμος που είχε πληθυσμό τουλάχιστον 10.000 κατοίκους.
β. δήμος Β’ τάξης : ‘Ηταν ο δήμος που είχε τουλάχιστον 2.000 κατοίκους.
γ. δήμος Γ΄τάξης: Ήταν ο δήμος που είχε λιγότερους από 2.000 κατοίκους.
Συνολικά σ’ όλο το Ελληνικό Κράτος ιδρύθηκαν το 1836, 455 δήμοι.
Με αυτό τον τρόπο η αντιβασιλεία οργάνωσε την πολιτική διοίκηση του Κράτους διαιρώντας την επικράτεια σε
Νομαρχίες με νομαρχιακά συμβούλια και σε δήμους με δημοτικά συμβούλια και δημάρχους διορισμένους
από το βασιλιά μεταξύ των τριών εκλεγμένων υποψηφίων. Την εποχή αυτή μόνο τα νομαρχιακά και επαρχιακά
συμβούλια εκλέγονταν από το λαό. Την ίδια τακτική ακολούθησε και ο Όθωνας όταν ενηλικιώθηκε.
Το 1835 δημιουργήθηκαν στα σημερινά όρια της Μεσσηνίας 56 δήμοι οι οποίοι είχαν διάρκεια ζωής μόνο πέντε χρόνια αφού, το 1840, συγχωνεύθηκαν σε 29 για λειτουργικούς λόγους.
Μεταξύ των δήμων του 1835 ήταν:
9. ΔΗΜΟΣ ΑΡΙΟΣ: Ασλάναγα, Μπαλιάγα, Γκορτσόγλη, Γκλιάτα, Μπάστα, Γαϊδοροχώρι, Βραχάταγα,Πήδημα
και Μπισμπάρδι.
10. ΔΗΜΟΣ ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΟΥΣ: Μουσταφάμπασα, Λοϊ, Στρέφι, Σαμπάκαλφα, Κουτήφαρι, Ζαπάντι, και Δραγάρι.
20. ΔΗΜΟΣ ΕΥΑΣ: Ναζήρι, Καλαμαρά, Ανδρούσα, Αλουποχώρι, Δρουμάσι, Βασιλάδα, Λέζι, Χασάμπασα, Μπουρνάζι,
και Επάνω Νταλακλή.
24. ΔΗΜΟΣ ΙΘΩΜΗΣ: Απάνω Μαυρομάτι,Σιμίζα, Σάμαρι, Μπέτσι και Γκολέμι.
41. ΔΗΜΟΣ ΠΑΜΙΣΟΥ: Νησί, Κάτω Μαυρομάτι, Λυκοτρόφου, Τζιτζόρι και Μάδενα.
53. ΔΗΜΟΣ ΤΡΙΚΚΗΣ: Καρτερόλι,Πιπερίτσα,Γαϊδουροχώρι, Βρομόβρυση, Αϊδίνι, Αλητσελεπή, Κούρταλι και Σπιτάλια.
55. ΔΗΜΟΣ ΥΑΜΕΙΑΣ: Πεντιά, Κλήμα, Μαγκανιακό, Δραϊνα, Ζαγάρενα, Κυνηγού, Ξηροκάσι, Ράδου,  Πουλίτσι, Μάνεση και κάτω Νταλακλή.
 Από τα αρχεία της εφημερίδας “ΦΩΝΗ”

Την απελευθέρωσή της από τους Τούρκους γιόρτασε σήμερα η Καλαμάτα

Στην πλατεία 23ης Μαρτίου πραγματοποιήθηκε η αναπαράσταση της κατάληψης της πόλης κι έγινε παρέλαση μαθητών, οπλαρχηγών και μπουλουκιών. 

Για τη θυσία του Παπαφλέσσα και των συντρόφων του στο Μανιάκι

Για τη θυσία του Παπαφλέσσα και των συντρόφων του στο Μανιάκι, έχουν γραφτεί πολλά. Το έγγραφο που ακολουθεί, δίνει μια άλλου είδους αυθεντική ιστορική εικόνα για το ζήτημα αυτό. Περιγράφει με απλό αλλά συγκλονιστικό τρόπο την εφιαλτική κατάσταση που επικρατούσε στη Μεσσηνία μετά την καταστροφή στο Μανιάκι και το άκουσμα του θανάτου του Παπαφλέσσα. Να τι έγραφε ο Αστυνόμος της Κορώνης:

Προς το Έξοχον Υπουργείον της Αστυνομίας.

Πληροφορείστε από πολλά μέρη την νέαν δυστυχίαν οπού άρχισε από τις 20, τρεις ώρας της ήμερος ο φρικτός πόλεμος εις το ταμπούρι του αρχιμαντρίτου και καπετάν Κεφάλα και άλλων πολλών Ελλήνων. Οι Άραβες όρμησαν κατ' αυτών και κατέσφαξαν πολλούς και άλλους έπιασαν ζωντανούς.
Εις την 21 άρχισε πόλεμος από το πουρνό και εβάσταζε έως το βράδυ. Οι τρέδες με τον στρατηγόν Κολιόπουλον και άλλους οπού μαζί του είχε. Δεν εμάθαμε το σωστόν διά να σας πληροφορήσωμεν εις ποίον έμεινεν η νίκη.
Σήμερις εις τας 22, εις την πρώτην ώραν της ημέρας, η καβαλλαρία εκατέβη εις την Βρωμόβρυσην, έβαλαν φωτιά εις στα Σπητάλια, Καρτερόλι, Νησί και εις άλλα μέρη πολλά έπιασαν πολλούς ανθρώπους, γυναίκες, παιδιά και αρκετά ζώα. Τον ένα Μιχάλο τον εσκότωσαν, τον άλλον τον έπιασαν ζωντανόν εις το Νησί.
Τον Έπαρχον του Νησίου τον εβάρεσε ταμουλάς και ετελείωσε. Το Φροντιστήριον οπού ήταν εις Κουτζούκ Μάνη εκαταρπάχτηκε με αρκετάς πρεβεζιόνες. Όλοι οι άνθρωποι εκολλήσαμε τα βουνά, τα δε Σπαρτιατικά κουμάντο έφυγαν όλα εις Καλαμάτα.
Σήμερις τα κάστρα έρριξαν αρκετά κανόνια, τι γίνεται δεν ηξεύραμεν. Εν ενί λόγω κατά το παρόν ο Μεσσηνιακός κόλπος είναι εις τας χείρας των εχθρών.

Μένω. Ο ευπειθής πατριώτης
ο Γ(ενικός) Αστυνόμος Κορώνης
Αναστάσιος Σοφιανόπουλος Τη 22 Μαΐου 1825 Πολιανή

Κλοπή στο αντλιοστάσιο του Αγίου Φλώρου – οι ζημιές από την κλοπή φτάνουν τις 200.000 €

Κλο­πή έ­γι­νε α­πό α­γνώ­στους στο αν­τλι­ο­στά­σιο του Α­γί­ου Φλώ­ρου το ο­ποί­ο κυ­ρι­ο­λε­κτι­κά ά­δεια­σαν. Σύμ­φω­να με πρό­χει­ρες ε­κτι­μή­σεις οι ζη­μι­ές α­πό την κλο­πή φτά­νουν τις 200.000 €, ε­νώ δη­μι­ουρ­γεί­ται τε­ρά­στιο πρό­βλη­μα στους α­γρό­τες οι ο­ποί­οι δεν έ­χουν νε­ρό για τις καλ­λι­έρ­γει­ες τους.                                                                                                                                                                         ΠΗΓΗ:Pylos News 

Βρομόβρυση Λεονταρίου.

ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΤΟΥ ΜΩΡΗΑ ( 1 )

Για πρώτη φορά το 1971 ο Τάσος Γριτσόπουλος ταξινόμησε στο περιοδικό ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΑ, τεύχος 8 (1971), και στην εργασία του «Στατιστικαί Ειδήσεις περί Πελοποννήσου», τα ονόματα των οικισμων του Μωρηά την περίοδο της Επανάστασης του 1821.

Πρόκειται για 987 ονόματα οικισμών τα οποία ειναι τα εξής;



Άβερνα Πατρών.

Άγαλι Τριπολιτζάς.

Αγαλιανή Αρκαδιάς.

Αγγελόκαστρον Κορίνθου.

Αγιάζμπεη Λεονταρίου.

Αγιανάννα Γαστούνης.

Αγιάννης Αγίου Πέτρου.

Αγιάννης Αρκαδιάς.

Αγιάννης Γαστούνης.

Αγιάννης Καρυταίνης.

Αγιάννης Κορίνθου.

Αγιάννης Τριπολιτζάς.

Αγίας Τριάδος Μονή Αγίου Πέτρου.

Αγιλιάς Γαστούνης.

Αγινόρι Κορίνθου.

Άγιοι Θεόδωροι Μονεμβασίας.

Άγιος Βασίλειος Τριπολιτζάς.

Άγιος Βασίλης Κορίνθου.

Άγιος Βλάσης Καλαβρύτων.

Άγιος Γεώργιος Κορίνθου.

Άγιος Δημήτριος Καλαβρύτων.

Άγιος Ηλίας Αρκαδιάς.

Άγιος Νικόλαος Κορίνθου.

Άγιος Νικόλαος Μονεμβασίας.

Άγιος Νικόλαος Ζευγολατιού Καλαβρύτων.

Άγιος Πέτρος Αγίου Πέτρου.

Άγιος Σώστης Τριπολιτζάς.

Αγιοσώστης Φαναρίου.

Αγιώργης Γαστούνης.

Αγιωργίτικα Τριπολιτζάς.

Αγουλινίτσα Γαστούνης.

Αγραπιδοχώρι Γαστούνης.

Αγρίδι Καρυταίνης.

Αγρίδι Απάνο Καρυταίνης.

Αγρίδιον Καλαβρύτων.

Αγρίδιον Καλαβρύτων.

Αγριλιά Αρκαδιάς.

Αετός Αρκαδιάς.

Αζίζι Κορίνθου.

Αϊντίνι Λεονταρίου.

Ακοβίτι Γαστούνης.

Άκοβος Λεονταρίου.

Αλβάνιτζα Καρυταίνης.

Άλβενα Αρκαδιάς.

Αλειτούργι Λεονταρίου.

Αλεκώστα Πατρών.

Αλέσταινα Καλαβρύτων.

Αλή Τζελεμπή (Αλή Τζελεπή) Λεονταρίου.

Αλή Τζελεπή Φαναρίου.

Αλή Τζελεπή (Αλή Τζελεμπή) Λεονταρίου.

Αλήαγα Λεονταρίου.

Αλησούμπαση Πατρών.

Αλικοντούζι Αρκαδιάς.

Αλουποχώρι Τριπολιτζάς.

Αλποχωράκι Πατρών.

Αλποχώρι Γαστούνης.

Αλωνίσταινα Καρυταίνης.

Αμπάρια Φαναρίου.

Αμπελάκια Φαναρίου.

Αναζήρι Γαστούνης.

Αναζήρι Καρυταίνης.

Αναμοδούρι Καρυταίνης.

Αναστάσοβα Καλαβρύτων.

Ανδραβίδα Γαστούνης.

Ανδριόπουλου Αρκαδιάς.

Ανδρίτζαινα Φαναρίου.

Ανεμοχωράκι Φαναρίου.

Ανεμοχώρι Φαναρίου.

Αντίρριον Πατρών.

Αντρώνη Γαστούνης.

Απλοχώρι Πατρών.

Αποστόλου Πατρών.

Αραγωνίτζα Πατρών.

Αραχαμήτες Λεονταρίου.

Αράχοβα Καλαβρύτων.

Αράχοβα Καρυταίνης.

Αρβανίτη Γαστούνης.

Αρβανιτοκερασιά Τριπολιτζάς.

Αρκαδιά (Κυπαρισσία) Αρκαδιάς.

Αρκουδόρρεμα Καρυταίνης.

Άρλα Πατρών.

Αρμενιά Αρκαδιάς.

Άρμπουνα Καλαβρύτων.

Αρφαρά Καλαβρύτων.

Αρφαρά Λεονταρίου.

Αρώματος Μονή Αγίου Πέτρου.

Ασκάνη Καλαβρύτων.

Άσπρα Σπίτια Καρυταίνης.

Άσπρα Σπίτια Λεονταρίου.

Ασπρόκαμπος Κορίνθου.

Αστέρι Πατρών.

Ατζίχωλος Καρυταίνης.

Αχαΐα Άνω Πατρών.

Αχαΐα Κάτω Πατρών.

Αχλαδόκαμπος Αγίου Πέτρου.

Αχούρια Τριπολιτζάς.

Βάλακα Γαστούνης.

Βαλανίδα (Βελανιδιά) Λεονταρίου.

Βαλατούσα Πατρών.

Βαλβίτζι Πατρών.

Βαλιβίνα Καλαβρύτων.

Βάλμι Γαστούνης.

Βάλτα Αρκαδιάς.

Βαλτέτσι Τριπολιτζάς.

Βαλτετσινίκον Καρυταίνης.

Βάλτζα Καλαβρύτων.

Βάλτζα Μεγάλη Κορίνθου.

Βάλτζι Μικρό Κορίνθου.

Βανάδα Αρκαδιάς.

Βάναινα Καρυταίνης.

Βάνκος Καρυταίνης.

Βαργοβίτζα Καλαβρύτων.

Βαρδιά Καλαβρύτων.

Βαρθολομιό Γαστούνης.

Βαρθολομιού Καλύβια Γαστούνης.

Βαρσοβά Καλαβρύτων.

Βαρσών Μονή Αγίου Πέτρου.

Βαρυμπόσι Αρκαδιάς.

Βασιλικά Κορίνθου.

Βασίτζι Καλαβρύτων.

Βάτικα Μονεμβασίας.

Βάχλια Καρυταίνης.

Βελά Καλαβρύτων.

Βελανίδι Γαστούνης.

Βελανιδιά (Βαλανιδιά) Λεονταρίου.

Βέλγω Φαναρίου.

Βελημάχι Καρυταίνης.

Βελιές Μονεμβασίας.

Βελίζι Πατρών.

Βελίνα Κορίνθου.

Βελιτζές Πατρών.

Βέλου Κορίνθου.

Βέρβενα Αγίου Πέτρου.

Βερβίτζα Καρυταίνης.

Βερεστιά Αρκαδιάς.

Βερίνος Πατρών.

Βιδίζοβα Αρκαδιάς.

Βίλιες Κορίνθου.

Βίλιζα Γαστούνης.

Βιλιμή Καλαβρύτων.

Βίλλα Πατρών.

Βίτζι Καρυταίνης.

Βλάκα Αρκαδιάς.

Βλασάδα Αρκαδιάς.

Βλατούσα Κορίνθου.

Βλάχοι Καρυταίνης.

Βλαχοκερασιά Τριπολιτζάς.

Βλογκός Καρυταίνης.

Βλογοκά Καλαβρύτων.

Βοϊβοντά Κορίνθου.

Βολάντζα Γαστούνης.

Βουνάκι Καλαβρύτων.

Βουνόν Τριπολιτζάς.

Βούντενη Πατρών.

Βουντούσα Πατρών.

Βούρβουρα Τριπολιτζάς.

Βούσταρο Γαστούνης.

Βούτενα Αρκαδιάς.

Βρανά Γαστούνης.

Βραστό Αρκαδιάς.

Βραχαταίικα Κορίνθου.

Βραχνί Καλαβρύτων.

Βρετεμπούγα Καρυταίνης.

Βρίνα (Βρίνο) Φαναρίου.

Βρίνο (Βρίνα) Φαναρίου.

Βρομόβρυση Λεονταρίου.

Βρομοσέλα Καρυταίνης.

Βρύσες Αρκαδιάς.

Βρύση Φαναρίου.

Βυδιάκι Γαστούνης.

Βυζίτζι Καρυταίνης.

Βυσσωκά Καλαβρύτων.

Βυτζίνι Καλαβρύτων.

Βυτίνα Καρυταίνης.

Γαζάμιζα Πατρών.

Γαϊδουριάρη Πατρών.

Γάλαρος Πατρών.

Γαλατά Καρυταίνης.

Γαλατά Κορίνθου.

Γαργαλιάνου Αρκαδιάς.

Γάρδιτζα Αρκαδιάς.

Γαρζενίκος Καρυταίνης.

Γαρούνι Τριπολιτζάς.

Γαστούνη Γαστούνης.

Γαυριά Λεονταρίου.

Γεράκι Γαστούνης.

Γερμοτζάνη Γαστούνης.

Γεροπέτρου Γαστούνης.

Γιανναίικα Λεονταρίου.

Γκιόζα Κορίνθου.

Γκιούλου Αρκαδιάς.

Γκλιάτο Αρκαδιάς.

Γκούρα Κορίνθου.

Γκρέκα Φαναρίου.

Γλανιτζιά Καρυταίνης.

Γλάτζα Αρκαδιάς.

Γλατζοπούλα Αρκαδιάς.

Γλόγοβα Καρυταίνης.

Γολέμι Αρκαδιάς.

Γολέμι Πατρών.

Γομοστό Πατρών.

Γούβες Καρυταίνης.

Γούμερο Γαστούνης.

Γουμίνιτζα Καλαβρύτων.

Γρανίτζα Καλαβρύτων.

Γρεβενό Πατρών.

Γρύπες Φαναρίου.

Γυμνόν Κορίνθου.

Δαβιά Καρυταίνης.

Δαφνιώτισσα Γαστούνης.

Δελή Χασάνη Καρυταίνης.

Δεμίστιχα Καλαβρύτων.

Δενδεκάδα Αρκαδιάς.

Δενδρά Καλαβρύτων.

Δερβή Τζελεπή Γαστούνης.

Δερμενή Γαστούνης.

Δεχούνι Καλαβρύτων.

Δημάντρα Αρκαδιάς.

Δημητσάνα Καρυταίνης.

Διαβολίκι Τριπολιτζάς.

Διάσελο Τριπολιτζάς.

Δίβρη Γαστούνης.

Δίβριτζα Καλαβρύτων.

Δίγελα Καλαβρύτων.

Διμινιόν Κορίνθου.

Δισινός Καλαβρύτων.

Δολιανά Αγίου Πέτρου.

Δούκα Γαστούνης.

Δουμενά Καλαβρύτων.

Δραγάνου Πατρών.

Δραγουμάνου Φαναρίου.

Δραγώγι Φαναρίου.

Δραΐνα Φαναρίου.

Δράπανος Πατρών.

Δροβολοβός Καλαβρύτων.

Δροστενά Πατρών.

Εγκλένοβα Καρυταίνης.

Επίδαυρος Νέα Κορίνθου.

Έυφροσύνα Κορίνθου.

Ζαμπόγα Λεονταρίου.

Ζαρακάς Κορίνθου.

Ζαράκοβα Καρυταίνης.

Ζαρούχλα Καλαβρύτων.

Ζάστοβα Πατρών.

Ζάτουνα Καρυταίνης.

Ζαχάρω Φαναρίου.

Ζαχλωρού Καλαβρύτων.

Ζάχολη Κορίνθου.

Ζέλι Τριπολιτζάς.

Ζεμενό Κορίνθου.

Ζέρζοβα Καρυταίνης.

Ζευγολατειό Αγίου Πέτρου.

Ζίρια Πατρών.

Ζόγκα Γαστούνης.

Ζούλα Σαρακίνη Καρυταίνης.

Ζουλάτικα Γαστούνης.

Ζουλάτικα Καρυταίνης.

Ζουμπάτα Πατρών.

Ζουνάτι Καρυταίνης.

Ζούρτσα Αρκαδιάς.

Ζυγοβίστι Καρυταίνης.

Ζώγα Τρούσα Πατρών.

Θάνα Τριπολιτζάς.

Θελερόν Κορίνθου.

Θεμιανού Πατρών.

Θεολόγου Μονή Αγίου Πέτρου.

Θεοφαρί Κορίνθου.

Ιμπραήμ Εφέντη Τριπολιτζάς.

Ιμπραήμπεη Κορίνθου.

Ίσαρη Πατρών.

Ίσαρη Φαναρίου.

Καβάλ Τρούσα Πατρών.

Καβαλλαριά Αρκαδιάς.

Καβάσιλα Άνω Γαστούνης.

Καβάσιλα Κάτω Γαστούνης.

Καγκάδι Γαστούνης.

Καίσαρι Κορίνθου.

Κάκαβα Αρκαδιάς.

Κακαλέτρι Φαναρίου.

Κακαρούκα Γαστούνης.

Κακοβάτο Αρκαδιάς.

Κακοτάρι Γαστούνης.

Κακούρα Καρυταίνης.

Κακούρη Τριπολιτζάς.

Καλάβρυτα Καλαβρύτων.

Καλαθά Γαστούνης.

Κάλαμος Καλαβρύτων.

Καλαμπρέζα Γαστούνης.

Καλάνιστρα Καλαβρύτων.

Καλημεροχώρι Τριπολιτζάς.

Καλιάνι Καρυταίνης.

Καλίτζα Γαστούνης.

Καλίτζαινα Αρκαδιάς.

Καλλιάνι Κορίνθου.

Καλογερέσι Αρκαδιάς.

Καλολίτζι Γαστούνης.

Καλοπαίδι Γαστούνης.

Καλότυχο Γαστούνης.

Καλούσι Πατρών.

Καλπάκι Τριπολιτζάς.

Καλυβάκια Πατρών.

Καλυβάκια Φαναρίου.

Καλύβια Καλαβρύτων.

Καλύβια Καρυταίνης.

Καλύβια Λεονταρίου.

Καλύβια Λεονταρίου.

Κάλφα Γαστούνης.

Καμάρα Λεονταρίου.

Καμαρίτζα Λεονταρίου.

Καμενίτσα Πατρών.

Καμενίτσα Τριπολιτζάς.

Καμινιάνοι Καλαβρύτων.

Καναλοπού Αρκαδιάς.

Κανδήλα Τριπολιτζάς.

Κάνη Καλαβρύτων.

Κάνταλος Πατρών.

Καπαλέτου Γαστούνης.

Καπαρέλι Τριπολιτζάς.

Καπηγάδι Καλαβρύτων.

Καπνεσάτα Πατρών.

Καραβοστάσι Πατρών.

Καραγιούζι Γαστούνης.

Καραγουζάκι Γαστούνης.

Καρακασίμη Γαστούνης.

Καρακοβούνι Αγίου Πέτρου.

Καρακοβουνίου Μονή Αγίου Πέτρου.

Καρακούσταρη Αρκαδιάς.

Καραλή Γαστούνης.

Καράντουλα Γαστούνης.

Καραχασάνι Καρυταίνης.

Καρβουνάρι Καρυταίνης.

Καρβούνι Αρκαδιάς.

Καρδαμάς Γαστούνης.

Καρδαρίτζι Καρυταίνης.

Καρδιακούτι Γαστούνης.

Κάρμι Φαναρίου.

Καρνά Γαστούνης.

Καρνεσάκι Πατρών.

Καρνέσι Καλαβρύτων.

Καρνέσι Καρυταίνης.

Καρόσι Γαστούνης.

Καρούμπαλη Λεονταρίου.

Καρτερόλι Τριπολιτζάς.

Καρυά Κορίνθου.

Καρυές Καρυταίνης.

Καρύταινα Καρυταίνης.

Κασιδοχώρι Καρυταίνης.

Κασίμι Καρυταίνης.

Καστέλλι Καλαβρύτων.

Καστρί Αγίου Πέτρου.

Καστριά Καλαβρύτων.

Καστρίτζι Πατρών.

Κάστρο Γαστούνης.

Καταβόθρα Μονεμβασίας.

Κατζαρού Γαστούνης.

Κατζήμπαλη Καρυταίνης.

Κατζουλιά Καρυταίνης.

Κατζούρα Αρκαδιάς.

Καυκανιά Γαστούνης.

Κάψια Τριπολιτζάς.

Κελιβί Γαστούνης.

Κερασίτσα Τριπολιτζάς.

Κερέσοβα Καλαβρύτων.

Κερπινή Καλαβρύτων.

Κερπινή Καρυταίνης.

Κέρτεζη Καλαβρύτων.

Κερτίζα Γαστούνης.

Κιοσέ Λεονταρίου.

Κλαπατζούνα Καλαβρύτων.

Κλεισούρα Γαστούνης.

Κλένια Κορίνθου.

Κλεντένι Γαστούνης.

Κλεντιά Γαστούνης.

Κλημέντι Κορίνθου.

Κλίτσουρα Αρκαδιάς.

Κλουκίνας Καλαβρύτων.

Κλωνί Αρκαδιάς.

Κόκκοβα Καλαβρύτων.

Κόκλα Γαστούνης.

Κόκλα Καρυταίνης.

Κοκλασιμίζα Γαστούνης.

Κοκορά Καρυταίνης.

Κοκώνι Κορίνθου.

Κολήρι Γαστούνης.

Κολοκυθιά Γαστούνης.

Κόμη Πατρών.

Κομποθέκλα Πατρών.

Κοντοβάζαινα Καρυταίνης.

Κοπανίτζα Φαναρίου.

Κοπάνιτζα Αρκαδιάς.

Κόρινθος Κορίνθου.

Κορούσι Καλαβρύτων.

Κορφοξυλιά Καρυταίνης.

Κοτσιρίδα Λεονταρίου.

Κούβελα Αρκαδιάς.

Κούκουρα Γαστούνης.

Κουλέντι Μονεμβασίας.

Κούλογλι Γαστούνης.

Κούμανι Γαστούνης.

Κούμανι Πατρών.

Κουμουθέκρα Φαναρίου.

Κουρουνιού Καρυταίνης.

Κούρταγα Λεονταρίου.

Κουρτέση Γαστούνης.

Κουρτίκι Γαστούνης.

Κούτελη Καλαβρύτων.

Κούτζι Κορίνθου.

Κούτζι Κορίνθου.

Κουτζουμάδι Κορίνθου.

Κουτζουχέρι Γαστούνης.

Κουτζοχέρα Φαναρίου.

Κουτσοχώρι Φαναρίου.

Κράλι Πατρών.

Κραμποβός Λεονταρίου.

Κράνα Φαναρίου.

Κρασίτζα Γαστούνης.

Κραστικόν Καλαβρύτων.

Κρέσταινα Φαναρίου.

Κριεκούκι Γαστούνης.

Κρινόφυτα Καλαβρύτων.

Κυνηγού Πατρών.

Κυπαρίσσι Κορίνθου.

Κυπαρίσσια Καρυταίνης.

Κυπαρισσία (Αρκαδιά) Αρκαδιάς.

Κυρίτζοβα Καλαβρύτων.

Κώμη Καρυταίνης.

Κωστανιά Κορίνθου.

Λάβδα Φαναρίου.

Λαγάτουρα Γαστούνης.

Λαγάφτι Καρυταίνης.

Λαγκάδια Καρυταίνης.

Λαγοβούνι Καλαβρύτων.

Λαδικάκι Φαναρίου.

Λαδικού Φαναρίου.

Λαζαρίσι Πατρών.

Λακκώματα Καλαβρύτων.

Λάλα Γαστούνης.

Λαλιώτη Κορίνθου.

Λάλουσι Πατρών.

Λαμπέτι Γαστούνης.

Λαμπίστα Πατρών.

Λάνθη Γαστούνης.

Λαπάναγος Καλαβρύτων.

Λαπάτες Καλαβρύτων.

Λάπι Αρκαδιάς.

Λάσδικα Γαστούνης.

Λάστα Καρυταίνης.

Λάτα Γαστούνης.

Λατζόι Γαστούνης.

Λατζουνάτο Αρκαδιάς.

Λαχανά Γαστούνης.

Λεβίδι Τριπολιτζάς.

Λειβάρτζι Καλαβρύτων.

Λεοντάρι Λεονταρίου.

Λεσοβίτι Αρκαδιάς.

Λεύκα Κορίνθου.

Λεχαινά Γαστούνης.

Λεχούρι Καλαβρύτων.

Λιγούδιστα Αρκαδιάς.

Λιθοβούνια Τριπολιτζάς.

Λίμνες Κορίνθου.

Λιμποβίσι Καρυταίνης.

Λινίσταινα Φαναρίου.

Λιόντι Κορίνθου.

Λογκός Φαναρίου.

Λόπεσι Γαστούνης.

Λόπεσι Καλαβρύτων.

Λόπεσι Κορίνθου.

Λούβρος Γαστούνης.

Λουκά Γαστούνης.

Λουκά Τριπολιτζάς.

Λουκάβιτσα Άνω Γαστούνης.

Λουκάβιτσα Κάτω Γαστούνης.

Λουκούς Μονή Αγίου Πέτρου.

Λούμι Αρκαδιάς.

Λούσα Κορίνθου.

Λούτενα Αρκαδιάς.

Λούτζη Κορίνθου.

Λουτρόν Κορίνθου.

Λουτρόν ή Λουτρός Λεονταρίου.

Λουτρός ή Λουρόν Λεονταρίου.

Λυγιά Γαστούνης.

Λυκουδέσι Αρκαδιάς.

Λυκούρεσι Καρυταίνης.

Λυκούρια Καλαβρύτων.

Λυσαριά Πατρών.

Λώτι Καρυταίνης.

Μαγούλα Τριπολιτζάς.

Μαγούλιανα Καρυταίνης.

Μάζα Γαστούνης.

Μαζαράκι Πατρών.

Μάζι Καλαβρύτων.

Μάζι Κορίνθου.

Μάζι Φαναρίου.

Μάκρενα Αρκαδιάς.

Μακρύσια Φαναρίου.

Μαλανδρίνι Κορίνθου.

Μαλαπάσι Γαστούνης.

Μαλεβής Μονή Αγίου Πέτρου.

Μαλενίτι Αρκαδιάς.

Μάλι Αρκαδιάς.

Μαλίκι Αρκαδιάς.

Μαλίκι Γαστούνης.

Μαμαλούκα Καλαβρύτων.

Μαμή Λεονταρίου.

Μάμιζα Γαστούνης.

Μαμτζαούση Γαστούνης.

Μάναρη Λεονταρίου.

Μάνεσι Καλαβρύτων.

Μάνεσι Πατρών.

Μάνεσι Τριπολιτζάς.

Μανολάδα Γαστούνης.

Μαραράγκα Γαστούνης.

Μαρίνα Φαναρίου.

Μαρινάκι Γαστούνης.

Μάρκασι Κορίνθου.

Μαρκίτζα Αρκαδιάς.

Μαρκόπλου Γαστούνης.

Μάρκου Καρυταίνης.

Μαστραντώνη Γαστούνης.

Μάτεσι Φαναρίου.

Ματζαγρλα Τριπολιτζάς.

Ματζαράκη Γαστούνης.

Μάτζιανη Κορίνθου.

Μαυράδες Καρυταίνης.

Μαυριά Καρυταίνης.

Μαυρίκι Τριπολιτζάς.

Μαυρομάτι Αρκαδιάς.

Μαχαλάς Φαναρίου.

Μάχου Γαστούνης.

Μέγαρα Κορίνθου.

Μέθανα Κορίνθου.

Μελιγαλά Λεονταρίου.

Μελιγού Αγίου Πέτρου.

Μερζές Καρυταίνης.

Μερκίνιζα Καρυταίνης.

Μερκοβούνι Τριπολιτζάς.

Μέρτεζα Πατρών.

Μερτζαούση Τριπολιτζάς.

Μεσιανό Ζευγολατειόν Κορίνθου.

Μεσολογγάκι Γαστούνης.

Μεσορούγι Καλαβρύτων.

Μέτζαινα Πατρών.

Μεχμέταγα Τριπολιτζάς.

Μηλιές Γαστούνης.

Μητόπολις Πατρών.

Μισιρλί Λεονταρίου.

Μιχοί Πατρών.

Μοίρα Πατρών.

Μοιράκα Γαστούνης.

Μοίραλι Πατρών.

Μολάοι Μονεμβασίας.

Μοναστηράκι Καρυταίνης.

Μονεμβασιά Μονεμβασίας.

Μορόχοβα Καλαβρύτων.

Μοσθονίτζα Καρυταίνης.

Μοστίτζι Καλαβρύτων.

συνεχίζεται...

Δημοσιεύτηκε 14th May 2011 από τον χρήστη ΝΕΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ

  

0

Προσθέστε ένα σχόλιο

Eλαιοτριβεία που λειτουργούσαν στο χωριό.

Λίγα βήματα από την παιδική χαρά στην Κρασοπούλα βρίσκεται ερειπωμένο ένα από τα 2 ελαιοτριβεία που λειτουργούσαν στο χωριό τον περασμένο αιώνα (το άλλο στο Δρέμι). Παρόλο που είναι εγκαταλελειμμένο εδώ και δυο δεκαετίες υπάρχουν διατηρημένα σε καλή κατάσταση τα παλιά μηχανήματα και εργαλεία που χρησιμοποιούνταν για την έκθλιψη του καρπού της ελιάς και την παραγωγή του λαδιού. Πρόκειται για ένα από τα λίγα που σώζονται και το οποίο θα μπορούσε να εξελιχθεί όχι μόνο σε μνημείο της ιστορίας του τόπου και της καλλιέργειας της ελιάς, αλλά και ως πόλος έλξης επισκεπτών στο χωριό. Το μόνο που χρειάζεται είναι να γίνει η προσπάθεια αξιοποίησής του.

Νυφτήρα της της εποχής εκείνης

Ο διάσημος νυπτήρας ή η νυφτήρα της της εποχής εκείνης (μπορεί σε μερικά μέρη της πατρίδας μας να χρησιμοποιήται ακόμα) , ήταν ένα δοχείο το οποίο είχε ένα άνοιγμα στο επάνω μέρος (μικρό πορτάκι)που έριχναν μέσα  το νερό , ενω στο κάτω μέρος υπήρχε μια μικρή μπρούτζινη ή χάκινη βρυσούλα την οποία ανοίγανε και πλένανε το πρόσωπό τους κάθε πρωί , επίσης οι περισσότερες είχαν συνήθως στο δεξιό τους μέρος και μιά μικρή θηκούλα πού τοποθετούσαν το σαπούνι τους (συνήθως φτιαγμένο από υπολλείματα λαδιού και χειρινό λίπος) . Ακρίβως δίπλα από την νυφτήρα σε μιά πρόκα στον τοίχο ήταν κρεμασμένη η πετσέτα τους ή κάποιο καθαρό πανί (συνήθως από σεντόνι)

Μία νέα άποψη ιστορική .ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑΣ

ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑΣ 

ΝΙΚΗΤΑΣ ΦΛΕΣΣΑΣ Ο «ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟΣ» 

Η προσωνυμία "τουρκοφάγος" αποδόθηκε μάλλον αρχικά στον Νικήτα Φλέσσα, αδερφό του 

Παπαφλέσσα, και όχι στον συνονόματό του Νικήτα Σταματελόπουλο. Αυτό αναφέρει ο Υδραίος Δημήτριος Ιωάννου Κριεζής - στεριανός πολεμιστής του 1821 σε αντίθεση με τους συμπατριώτες του. Ο Νικήτας  Σταματελόπουλος, ο και Νικηταράς, ονομάζετο και «Τουρκολέκας» εκ της ονομασίας του χωριού του Τουρκολέκα, συγκειμένου από δεκαπέντε περίπου οικογενειών στην επαρχία Λεονταρίου. Αλλά μετά την μάχη του Αγίου Σώστη, οι άνθρωποι του λαού τον ονόμασαν και «Τουρκοφάγο», όμως το πιθανότερο είναι η ονομασία να δόθηκε στον Νικήτα Φλέσσα ο οποίος σε συμβάν της μάχης πάλεψε και στην κυριολεξία αλληλοφαγώθηκε με έναν Τούρκο. Επειδή συνέπεσε η συνωνυμία των δυο Νικήτων, το φάγωμα του ενός μετά του Τούρκου αποδόθηκε στον άλλο, τον γνωστότερο και ονομαστότερον για τις ανδραγαθίες του. 

Επικρατούσης της μάχης εφ’ όλον αυτό το δασώδες με πυκνούς θάμνους στενό του Αγίου Σώστη, του οποίου το μήκος εκτείνεται περίπου τρία τέταρτα της ώρας, Τούρκοι ιππείς και πεζοί και ζώα φορτηγά φορτωμένα και μη πάντων ειδών (πλην καμηλών, αι οποίαι πριν εισέλθωσιν εις το στενόν, οπισθοδρόμησαν μετά των στραφέντων εις Αργολίδα), αναμίξ με των Ελλήνων είχον έλθει εις χείρας. Ο Νικήτας Δικαίος Φλέσσας ιδών εν τη οδώ κατά σειρά ερχομένους εννέα δέκα ημιόνους, συνδεδεμένους τον ένα κατόπι του άλλου και φορτωμένους, ερρίφθη εις τον εμπροσθινόν από τα δεξιά να πιάσει τον χαλινόν και κυριεύση αυτούς, αίφνης τω επαρουσιάσθη από το αριστερόν του ζώου Τούρκος τις οδηγός, φαίνεται, των ημιόνων, πεζός κακλαμάνικα ενδεδυμένος (σ. κακλαμάνης είναι ο ανατολίτης), γενάτος και έχων ενδυμασίαν ιππέως, ο οποίος εκτυπήθει πρόσωπον προς πρόσωπον μετ’ αυτού, μη προφθάσας, φαίνεται, δια το αιφνίδιον να πιασθή από όπλα, καίτοι έφερε τοιαύτα, το αυτό συνέβη και εις τον Νικήταν Φλέσσαν. 

 Ούτω λοιπόν ήλθον αμέσως εις χείρας, ο Τούρκος έπιασε τους δύο βραχίονας του Νικήτα από τους μυώνας και τους έσφιξε αρκετά δυνατά, ώστε, καθώς εδιηγείτο ο Νικήτας, ησθάνθη πολλά ισχυρόν και νευρώδη τον αντίπαλόν του. Έπραξε δε και αυτός το ίδιον κρατών σφιγκτώτατα τον εχθρόν του, τότε ο Τούρκος αμηχανών επειράθη να τον πολεμήση και δια των οδόντων, όπερ έπραξε και ο Νικήτας και ούτως εδαγκώθησαν αμφότεροι δια των οδόντων. Παλαίοντες λοιπόν και ανταγωνιζόμενοι, ανωμάλου όντος του εδάφους, κατέπεσον χαμαί αμφότεροι κρατούμενοι πάντοτε σφιγκτά. Κατ’ εκείνην την στιγμή εφάνη εκεί παιδίον τι 15-16 ετών εκ του στρατού του Φλέσσα εκ του χωρίου Βρωμοβρύση, το οποίον εγνώρισεν ο Νικήτας και εις το οποίον είπε «μ’ έφαγε βρε τι τον φυλάς, κτύπα τον». Τότε δε ο παις σύρας την ποιμενικήν χαντζάραν του κατέφερε δύο-τρεις ισχυρούς κτύπους κατά της κεφαλής του Τούρκου, ο οποίος ζαλισθείς άφησε τον Νικήταν, όστις εσηκώθη, αλλά κατά την αυτήν στιγμήν έφθασε και άλλος στρατιώτης του Νικήτα όστις πυροβολήσας εφόνευσε τον Τούρκο, επί του οποίου κατόπιν εύρον ζώνην (κιμέρι) μεστήν χρυσών νομισμάτων, των οποίων τα πλείστα εδόθησαν στον παίδα. 

Τους ημιόνους όλους εκλεκτούς και πρώτου μεγέθους, εκυρίευσεν ο Νικήτας Φλέσσας μετά των συστρατιωτών του φθασάντων εκεί, ήσαν δε φορτωμένοι όλοι με τα πράγματα του Δράμαλη πασά, έχοντος αρκετά χρήματα εις χρυσόν, έπιπλα και σκεύη αργυρά διαφόρων ειδών, ενδυμασίας αξίας, γούνας πολυτίμους και άλλα τοιαύτα, μεταξύ των οποίων και μίαν βαρύτιμον σπάθην (πάλας σχήμαν έχουσαν).

 ΤΟΥ ΦΛΕΣΣΑ Η ΜΑΝΑ 

Του Φλέσσα ή μάνα κάθεται στης Πολιανής τή στράτα, και τους διαβάτες ρώταγε και στους διαβάτες λέει: 

Μην είδατε τόν αρχηγό κείνον τόν Παπα-Φλέσσα, 

Εψές προψές τόν είδαμε πάνω στά Κοντοβούνια. 

Και στον Αητό σταμάτησε στό σπίτι τα΄ Αναγνώστη, 

και φάγανε και ήπιανε και πήγαν στου Τριπύλα. 

Στου Μπουχανά ξεπέζεψαν και κάμανε συμβούλιο, 

που θα βαρέσουν του πασά, του Ιμπραήμ τ' ασκέρι. 

Ό Αναγνώστης πρότεινε μέσ' τήν Άγια νά πιάσουν, 

πόχει ταμπούρια δυνατά κι΄ όμορφα μετερίζια. 

Συμφώνησε κι ο Μπουχανάς αντάμα κι ο Γυφτάκης. 

Κι΄ ο Φλέσσας δέν τους άκουσε και πιάσαν το Μανιάκι. 

Κι' όλοι τους σκοτωθήκανε, χάθηκε και ή Διαμάντω. 

  

ΝΟΕΒΡΙΟΣ 2010 ΤΕΥΧΟΣ ΝΟ. 40 

 ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ 

ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΦΛΕΣΣΑΙΩΝ «Ο ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑΣ» 

Αγίου Σίλα 29, Νέα Πεντέλη, 15236, Τηλ. 210 6138059 ΦΑΞ 210 8037827