Τρίτη 30 Απριλίου 2013

Κάηκε το σπίτι του Ιερέα της Βρομόβρυσης

Κάηκε σπίτι στον Αγριλο του Πάπα Γιάννη.
Ολοσχερώς καταστράφηκε ένα σπίτι στον Αγριλο από πυρκαγιά που εκδηλώ-
θηκε από άγνωστη αιτία, χθες το πρωί. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά
από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, η φωτιά εκδηλώθηκεπριν τις 10.30 σε σπίτι
 μέσα στο  χωριό. Η καταστροφή του σπιτιού είναι ολοσχερήςκαι η ζημιά
 υπολογίζεται γύρω στις 100.000 ευρώ

Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Πασχαλινά αυγά!


Ένα από τα πιο διαδεδομένα έθιμα του Πάσχα είναι το βάψιμο των αυγών τη Μεγάλη Πέμπτη. Σύμφωνα με την παράδοση το αυγό συμβολίζει την γονιμότητα και την δημιουργία ενώ σύμφωνα με άλλους συμβολίζει την αναγέννηση του κόσμου και την ανανέωση της φύσης.
Το κόκκινο χρώμα συμβολίζει το αίμα του Χριστού. Τα αβγά βάφονται την Μεγάλη Πέμπτη, η οποία είναι η ημέρα του Μυστικού Δείπνου, όπου ο Χριστός πρόσφερε άρτο και κρασί ως συμβολισμό για το σώμα Του και το αίμα Του, έτοιμος να θυσιαστεί για να ελευθερώσει τον κόσμο από τα δεσμά της αμαρτίας.
Όμως συνηθίζεται πολλές φορές τα αυγά μας κατά το βάψιμο να μην βγαίνουν όπως θα θέλαμε, είτε «κόβει» το χρώμα τους, είτε μπορεί να σπάσουν κατά το βράσιμο ή ακόμη και να περάσει η μπογιά στον κρόκο.
Δεν αρκεί λοιπόν μόνο το βράσιμο και η προσθήκη του ξυδιού στο νερό μαζί με την βαφή, γι αυτό και εμείς σας παρουσιάζουμε χρήσιμα tips για επιτυχημένα πασχαλινά αυγά, ώστε να αποφύγετε τα μικροατυχήματα στο βάψιμό τους!
Αρχικά βγάλτε τα αυγά από το ψυγείο αρκετές ώρες πριν τα βάψετε και αφήστε τα να «φτάσουν» σε θερμοκρασία δωματίου.
Πλύνετε προσεκτικά ένα ένα τα αυγά πριν τα βάψετε.  
Βράστε τα αυγά για 15 λεπτά.
Ετοιμάστε την βαφή σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης και αφήστε τα αυγά μέσα τόσο χρόνο όσο χρειάζονται.  
Βγάλτε τα βαμμένα αυγά από την κατσαρόλα με ένα μεγάλο κουτάλι και αφήστε τα να στεγνώσουν πάνω σε πετσέτα.
 Γυαλίστε τα με ένα πινελάκι βουτηγμένο σε λάδι  ή ακόμη και με ένα μαλακό πανάκι βουτηγμένο στο λάδι . Ένας καλός τρόπος επίσης για να τα διακοσμήσετε είναι να τα ζωγραφίσετε!
Αν θέλετε να βάψετε τα αυγά σας με φυσικούς τρόπους, αποφεύγοντας τις μπογιές του εμπορίου, σας προτείνουμε χρήσιμα σπιτικά παραδοσιακά υλικά για φυσικό αποτέλεσμα!

Για κόκκινα αυγά: Χρησιμοποιήστε 5-6 ψιλοκομμένα πατζάρια ή φύλλα τριανταφυλλιάς, τα οποία θα τα βράσετε μαζί με τα αυγά και στο νερό όπως συνήθως θα προσθέσετε ξύδι.

Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Επιστολή για το γήπεδο Αρφαρών



Εγκαταλελειμμένο γήπεδο με εγκαταστάσεις αξίας πάνω από 300.000
ευρώ στα Αρφαρά «Τα Αρφαρά διαθέτουν ένα γήπεδο ποδοσφαίρου υψη-
λών προδιαγραφών με φυσικό χλοοτάπητα. Τα τελευταία χρόνια δεν
 μπορεί να βρεθεί τρόπος προκειμένου να ποτίζεται το χορτάρι
 και έτσι το γήπεδο μετατρέπεται σε ξεροχώραφο, παρόλες τις
 φιλότιμες προσπάθειες του πρόεδρου του Αστέρα Αρφαρών,
ο οποίος με διαφόρους τρόπους και ενίοτε με ίδιους πόρους προσπαθεί να διατηρήσει το χλοοτάπητα.
Παρόλο που υπήρχε μια συνάντηση με την δήμαρχο Καλαμάτας πριν ένα χρόνο περίπου, με υποσχέσεις για την επίλυση του προβλήματος, δεν υπήρξε καμιά πρόοδος μέχρι σήμερα.
Θεωρώ κύριε δήμαρχε, ότι το πρόβλημα έχει φτάσει στα όρια του και επειδή αναμένεται να ενταθεί το καλοκαίρι, πρέπει να συντονίσετε τις τεχνικές σας υπηρεσίες για την άμεση επίλυση του».           Πηγή: Ελευθερία
Γιάννης Μπούρας
Δημοτικός Σύμβουλος

Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Το Πάσχα ονομάζεται και Λαμπρή η Πασχαλιά, είναι η πιο σημαντική γιορτή του έτους στην Ελλάδα.


Το Πάσχα γιορτάζονται τα Πάθη, η Σταύρωση, η Ταφή και τελικά η Ανάσταση του Ιησού Χριστού.





Η κυριότερες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας αντιπροσωπεύουν και μία απο τις ημέρες που πέρασε ο Ιησούς στην Ιερουσαλήμ κατά τον εορτασμό του εβραϊκού απο την ημέρα της εισόδου του στην πόλη των Ιεροσολύμων μέχρι την Ανάσταση του. 





Η Κυριακή των Βαΐων που ειναι και η τελευταία της Σαρακοστής εορτάζει την είσοδο του Χριστού πάνω σε ένα γαϊδουράκι στην Ιερουσαλήμ και την υποδοχή του απο τους κατοίκους της με κλαδιά απο φοινικιές, τα βάγια. Την Κυριακή των Βαΐων μετά την λειτουργία μοιράζονται βάγια και μικροί σταυροί φτιαγμένοι απο φύλλα φοινικιάς.


Η Μεγάλη Δευτέρα ειναι αφιερωμένη στον Ιωσήφ τον πιο αγαπητό υιό του Ιακώβ τον οποίο πούλησαν τα αδέρφια του σε εμπόρους απο την Αίγυπτο. Ο Ιωσήφ εχει μεγάλη
σχέση με το Πάσχα γιατί αυτός έφερε τον Λαό του Ισραήλ στην Αίγυπτο οπού και έμειναν αιχμαλωτισμένοι μέχρι την εποχή που ο Μωυσής με την βοήθεια του Θεού
τους πήρε απο την Αίγυπτο για να τους φέρει στη Γη Χαναάν. Το εβραϊκό Πάσχα γιορτάζει το πέρασμα του Αγγέλου που στάλθηκε απο τον Θεό για να θανάτωση όλα τα
πρωτότοκα παιδιά των Αιγυπτίων χωρίς να πειράξει τα παιδιά των Ισραηλιτών που είχαν σημαδέψει τις πόρτες των σπιτιών τους με αίμα αρνιού. Την ίδια ημέρα
διαβάζεται στην εκκλησία και η παραβολή της καταραμένης συκιάς απο το Ευαγγέλιο του Ματθαίου. Την Μεγάλη Δευτέρα ξεκινούν πολλοί την νηστεία της Μεγάλης
Εβδομάδας μέχρι να κοινωνήσουν το Μεγάλο Σάββατο .

Την Μεγάλη Τρίτη διαβάζονται η παραβολή των δέκα Παρθένων πού όταν άκουσαν το ιδού ο Νυμφίος έρχεται έτρεξαν να συναντήσουν τον Νυμφίο, όμως οι πέντε απο
αυτές, οι Μωρές, είχαν αποκοιμηθεί και αργοπόρησαν να βάλουν λάδι στα φανάρια τους, έτσι τελικά δεν μπόρεσαν να πάνε στο Γάμο, το δίδαγμα αυτής της
παραβολής ειναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να ειναι πάντα έτοιμοι για την βασιλεία των ουρανών. Η παραβολή του πλούσιου άρχοντα και των τριών υπηρετών του και ο
τρόπος που διαχειρίστηκαν τα χρήματα που τους άφησε διδάσκουν την αγαθοεργία που πρέπει να έχουν οι άνθρωποι. Το βράδυ ψάλετε το τροπάριο της Κασσιανής.

Την Μεγάλη Τετάρτη διαβάζεται το Μύρωμα του Ιησού απο την αμαρτωλή, Ο Χριστός μιλάει ήδη για τον επερχόμενο θάνατο του λέγοντας στους μαθητές του ότι η
γυναίκα τον μύρωσε για να τον προετοιμάσει για την ταφή του. Στη λειτουργία ψάλετε ο Ευχέλαιος.

Την Μεγάλη Πέμπτη το Θειο Δράμα προχωρεί προς την αποκορύφωση του, την ημέρα αυτή γίνεται ο Μυστικός Δείπνος όπου ο Ιησούς κοινωνεί τους μαθητές του
δίνοντας τους απο ενα κομμάτι ψωμί που συμβολίζει το σώμα του και κρασί που συμβολίζει το αίμα του. Απο αυτήν την πρώτη κοινωνία των μαθητών ξεκινά το
μυστήριο της Θείας κοινωνίας. Το ίδιο βράδυ ο Ιησούς γυρνώντας στους μαθητές τους λέει ότι κάποιος απο αυτούς θα τον προδώσει, ο Ιούδας φεύγει για να
ετοιμάσει την προδοσία του κι ο Ιησούς συλλαμβάνεται στον κήπο της Γεσθημανής όπου εχει πάει για να προσευχηθεί με τους μαθητές του. Το βράδυ ψέλνονται τα
Δώδεκα Ευαγγέλια και στην εκκλησία περιφέρεται ο Σταυρός με τον Ιησού.
σημείωση. Η αναζήτηση του Αγίου Δισκοπότηρου με το οποίο ο Ιησούς ευλόγησε και έδωσε να πιουν κρασί οι μαθητές του, έγινε για τους δυτικούς και ειδικά για
τους σταυροφόρους ένας θρύλος και μια απο τις δικαιολογίες τους για τις εκστρατείες τους για την απελευθέρωση των Αγίων τόπων απο τους Άραβες.



Η μεγάλη γιορτή του Πάσχα ξεκινά τη Μεγάλη Παρασκευή που συμβολίζει τα συμβάντα της δίκης του Ιησού απο τον Πόντιο Πιλάτο ,την μαρτυρική πορεία Του προς τον

Γολγοθά, την Σταύρωση του και τελικά την Ταφή του. Ο Επιτάφιος βρίσκεται στην εκκλησία στολισμένος με ανοιξιάτικα λουλούδια. Μετά το τέλος της Λειτουργίας
κάθε ενορία γυρνά τον επιτάφιο στην περιφέρεια της, σε μερικές εκκλησίες απλώς περιφέρεται γύρω απο την εκκλησία. Ήδη σε πολλές περιοχές της Ελλάδας τα πρώτα
πυροτεχνήματα εμφανίζονται την βραδιά του επιτάφιου.




Το Μεγάλο Σάββατο ειναι η γιορτή της Ανάστασης, σε πολλές εκκλησίες με την πρωινή λειτουργία της πρώτης Ανάστασης πέφτουν και πολλά πυροτεχνήματα, η μεγάλη

λειτουργία της Ανάστασης και το αποκορύφωμα γίνεται τα μεσάνυχτα, ο κόσμος πηγαίνει στην εκκλησία αργά το βράδυ μεταφέροντας μαζί λαμπάδες και κεριά. Τα
μεσάνυχτα τα φώτα της εκκλησίας σβήνουν και ο ιερέας ψάλει το Δεύτε Λάβετε Φώς (Το Άγιο Φώς κάθε χρόνο φτάνει με ειδική πτήση της Ολυμπιακής απο τα
Ιεροσόλυμα και μοιράζεται σε όλες τις εκκλησίες της Ελλάδας) . Μετά ακολουθεί το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο, συνήθως στο προαύλιο της εκκλησίας, ο Ιερέας
σηματοδοτεί την Ανάσταση του Χριστού ψάλλοντας το Χριστός Ανέστη. Ο κόσμος σπάει κόκκινα αυγά και εύχεται Χριστός Ανέστη, φωτοβολίδες και πυροτεχνήματα
φωτίζουν τον ουρανό. Κατα την επιστροφή στο σπίτι πολλοί φτιάχνουν ένα σταυρό πάνω απο την πόρτα με την αιθάλη του κεριού. Το τραπέζι ειναι στρωμένο με την
παραδοσιακή μαγειρίτσα, κόκκινα αυγά και πασχαλιάτικες λιχουδιές.

Η Κυριακή του Πάσχα ειναι η μεγάλη γιορτή της Λαμπρής, απο νωρίς το πρωί ο παραδοσιακός οβελίας ψήνεται στη σούβλα ενώ γύρω απο το εορταστικό τραπέζι
γλεντούν οικογένειά και φίλοι με τραγούδια και χορό.                                                                     Πηγή:   ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ                  

Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Απαγορεύονται οι φωτιές από 1η Μαΐου


Από την Περιφερειακή Διοίκηση Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Πελοποννήσου εκδόθηκε πυροσβεστική διάταξη με την οποία απαγορεύονται οι φωτιές από την 1η Μαΐου μέχρι τις 31 Οκτωβρίου. 

Το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που διαρκεί η αντιπυρική περίοδος απαγορεύεται να ανάψει κανείς φωτιά σε δάση, δασικές εκτάσεις, χορτολιβαδικές και αγροτικές εκτάσεις. 
Επιτρέπεται μόνο η καύση γεωργικών υπολειμμάτων, μόνο όμως με σχετική άδεια από την Πυροσβεστική Υπηρεσία της περιοχής και αφού ληφθούν μέτρα ασφάλειας.                           
Πηγή: Ελευθερία.Διαβάστε το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ http://www.eleftheriaonline.gr/koinonia/item/25418-apagorevontai-fwties-maios

Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Τα ξεχασμένα παλιά παιχνίδια!


Παρακολουθώντας κανείς τα σημερινά παιδιά, να βυθίζονται όλο και περισσότερο στους υπολογιστές, σε παιχνίδια που τα παρασύρουν μέσα σε πλασματικούς κόσμους και προσπαθούν να σκοτώσουν, να κυριεύσουν ή να κλέψουν με την βοήθεια
του φανταστικού και βρώμικου τις περισσότερες φορές ήρωά τους, σκέπτομαι την εποχή που ήμουν στην ηλικία τους και αλωνίζαμε τα σοκάκια του Θραψανού, παίζοντας με τα δικά μας παιχνίδια. Βέβαια, εάν αναλογιστούμε την μεγάλη χρονολογική διαφορά, η σύγκριση είναι αδύνατη και συνάμα αδόκιμη, όμως οι συνειρμοί έρχονται αυτόματα, ενώ οι απορίες των παιδιών για αυτά τα παιχνίδια τους δημιουργούν χαμόγελα και... συμπάθεια. Προσδοκώντας λοιπόν να παρουσιάσω στα σημερινά παιδιά, τα ξεχασμένα και χαμένα στον χρόνο παιχνίδια, αλλά και με την φιλοδοξία να τα φέρω στη θύμηση αυτών που τα έπαιζαν, σχεδίασα κάποια απο αυτά ενω κάποια άλλα απλά τα καταγράφω παρακάτω. Απο τα χαρακτηριστικά στοιχεία της εποχής εκείνης (αναφέρομαι στα τέλη της δεκαετίας του 60 έως περίπου τα τέλη του 70) ήταν ότι τα πιό αγαπημένα παιχνίδια ήταν αυτά που τα φτιάχναμε μόνοι μας αφού η κατασκευή τους, η συνεχής τροποποίηση και τελειοποίησή τους αποτελούσε απο μόνη της το μεγαλύτερο ίσως παιχνίδι. Βέβαια ορισμένα απο αυτά ήταν επικίνδυνα -χωρίς να ξεχνάμε ότι και εμείς δεν ήμασταν άγιοι-, ενώ σε κάποια άλλα ο αγώνας πολλές φορές δεν ήταν απλά για την νίκη αλλά και για την διατήρηση της σωματικής μας ακεραιότητας.

Παιχνίδια που τα φτιάχναμε μόνοι μας!

Δίχαλο- Σφεντόνα:

Ξύλινο, με πετσάκια και λάστιχο κλώνο ή σαμπρέλα. Επικίνδυνο και απαγορευμένο παιχνίδι που έφτιαχναν οι μεγαλύτεροι, αφού εύκολα κάποιος μπορούσε να τραυματιστεί πολύ σοβαρά εάν χτυπούσε στο πρόσωπο ή στο κεφάλι με τις πέτρες πουεκτοξεύανε. Το χρησιμοποιούσαν για να κυνηγήσουν πουλιά, αλλα και για να συναγωνιστούν στην σκοποβολή. Ενίοτε σπάγανε κανένα τζάμι.


Πατίνι με ρουλεμάν:
Η δυσκολία ήταν να βρεθούν τα ρουλεμάν. Απο κεί και πέρα υπήρχαν οι... ειδικοί που βοηθούσαν στην δύσκολη αυτή κατασκευή. Οι τελευταίες καλιτεχνικές πινελιές ήταν συνήθως μπεντόλιρες που μπροκώναμε στη φάτσα. Αγαπημένες πίστες ήταν οι αμαξωτές με ελαφρά κατηφόρα. Δύσκολα μπορεί να ξεχάσει κανείς την "τραβάγια" που έκαναν τα πατίνια στο κατήφορο.


Τσούρλι με μπαγκιονέτα:
Το φτιάχναμε απο πολύ χοντρό τέλι κρεβατίνας και για τροχό βρίσκαμε απο κανένα πεταμένο παιδικό καροτσάκι. Πολύ αγαπημένο παιχνίδι, καθώς διανύαμε με αυτό ατέλειωτα χιλιόμετρα ενώ για να δοκιμάζουμε την δεξιοτεχνία μας φτιάχναμε ειδικές "πίστες" αγώνων.



Τσούρλι με μεγάλο τροχό ή τσέρκι που τα κυλούσαμε με ένα σκέτο ξύλο. Ακολουθώντας τον γενικό κανόνα που έλεγε ότι οτιδήποτε ήταν στρογγυλό έπρεπε να κυλάει, βρίσκαμε και το αντίστοιχο εργαλείο. Εδώ τα πράγματα ήταν μάλλον απλά καθώς με ένα κομμάτι ξύλο το παιχνίδι ήταν έτοιμο.

Αετός της Καθαρής Δευτέρας. (Χαρταετός)
Τα βασικά στοιχεία για την κατασκευή του χαρταετου ήταν καλάμια απο την Περβόλα που τα σκίζαμε για να φτιάξουμε το σκελετό, σπάγγος, λαδόκολα για πανί που την κολάγαμε με κουρκούτι στο περιφερειακό σπάγγο, και εφημερίδες για ουρά. Αργότερα με την εφάνιση των έγρωμων χαρτιών οι κατασκευές έγιναν περίτεχνες και εντυπωσιακές και ανέμιζαν υπερήφανα στο γήπεδο.

Τα ομαδικά παιχνίδια:
Ποδόσφαιρο
Σκλαβάκια
Πόλεμο
Πετροπόλεμο
Χοστό ( Κρυφτό) (με μάνα ένα ντενεκέ)
Κάτω πά (μακρυά γαϊδούρα)
Ολυμπιακοί αγώνες

Τα παιχνίδια που παίζαμε στα πεζούλια:
Πεντόβολο
Ντάμα (απλή αλλα και υποχρεωτική)
Ποδοσφαιράκι
Σαλίγκαρο
Τρίλιζα
Βεζύρης (ξυλάς, βασιλιάς, ψωμάς, κλέφτης)

Τα "κοριτσίστικα" παιχνίδια:
Μήλα
Κουτσό (ή καλόγερο)
Σκοινάκι
Λάστιχο

Άλλα παιχνίδια:
Μπίλιες γυάλινες και σιδερένιες
Τάκα-τάκα
Το παιχνίδι αυτό το αποτελούσαν δυό μεγάλες κοκάλινες μπίλιες που κρεμότανε με λεπτό σχοινάκι απο ένα σιδερένιο κρίκο. Ο διαολεμένος θόρυβος που έκανε σε συνάρτηση με τα συχνά ατυχήματα που προκαλούσε το έκανε γρήγορα απαγορευμένο παιχνίδι.

Από τα παλιά παιχνίδια που χάθηκαν είναι και το σβουράκι, η "ρουλέτα του δρόμου" θα λέγαμε σήμερα. Βάλε 1, βάλε 2, πάρε 1, πάρε 2, βάλτε όλοι και πάρτα όλα.

Η πιό απλή και διαχρονική μορφή τυχερού παιχνιδιού βέβαια ήταν το κορώνα - γράμματα. Τα ποσά που εννοούμε όταν λέμε χρήματα ήταν πενηνταράκια, φράγκα (δραχμές), δίφραγγα, τάλιρα, δεκάρικα και κοσάρικα

ΤΡΕΙΣ...ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΥΡΙ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ:
Τα παιδιά σχηματίζουν ένα κύκλο, καθισμένα γύρω από τη μάνα, που είναι ένα από τα μεγαλύτερα παιδιά. Εκείνη βγάζει τη ζώνη της ή ένα λουρί ή σχοινί και πρώτα σχηματίζει μ' αυτό διάφορα σχήματα, π.χ. ένα αχλάδι, ένα μήλο, ένα καλάθι κτλ. Τα άλλα πρέπει να μαντέψουν τι παριστάνει. Όποιο το βρει, του δίνει η μάνα το λουρί και τότε εκείνο έχει το δικαίωμα να σηκωθεί και να κυνηγήσει τ' άλλα παιδιά. Η μάνα μένει στη θέση της και κάθε τόσο φωνάζει: «Τρεις και το λουρί της μάνας! ». Εκείνος που κρατεί το λουρί, συνεχίζει το κυνήγι του κι αν κτυπήσει κανένα παιδί, τότε εκείνο βγαίνει απ' το παιχνίδι. Αν όμως η μάνα φωνάξει: «Τρεις και το λουρί της μάπας! », τότε αυτός που κυνηγάει, πρέπει αμέσως να γυρίσει πίσω και να παραδώσει το λουρί στη μάνα, αλλιώς τα άλλα παιδιά έχουν το δικαίωμα να τον πάρουν στο κυνήγι και να του πάρουν το λουρί και να αρχίσουν μ' αυτό να τον χτυπούν.


ΠΕΡΝΑ, ΠΕΡΝΑ Η ΜΕΛΙΣΣΑ:
Τα παιδιά, από 6 και πάνω, διαλέγουν από τα πιο μεγάλα, δυο μάνες και η κάθε μια παίρνει με λάχνισμα τον ήλιο ή το φεγγάρι. Οι 2 μάνες σχηματίζουν με τα χέρια τους μια καμάρα και στέκονται όρθιες στη μέση. Τα υπόλοιπα παιδιά σχηματίζουν μια γραμμή, το ένα πίσω απ' το άλλο, κρατημένα απ' τη μέση ή απ' τη ζώνη τους. Όπως έχουν σχηματίσει τη σειρά προχωρούν προς την καμάρα τραγουδώντας:

Περνά, περνά η μέλισσα
Με τα μελισσόπουλα
Και με τα παιδόπουλα!
Όταν φτάσουν μπρος την καμάρα οι 2 μάνες τα ρωτούν:
-Από πού ερχόσαστε;
-Από την Κόρινθο (π.χ.)
-Και τι έχετε φορτωμένα;
-Σύκα και σταφύλια (π.χ.)
-Περάστε μέσα.

Σηκώνουν λοιπόν τα χέρια τους και τα παιδιά περνούν κάτω από την καμάρα, βουίζοντας σαν τις μέλισσες. Την ώρα που είναι να περάσει το τελευταίο, οι 2 μανάδες κατεβάζουν τα χέρια τους και το κρατούν κι ύστερα το ρωτούν σιγά, ώστε να μην ακούσουν τα άλλα:

-Τι θέλεις, τον ήλιο ή το φεγγάρι;
Το παιδί θα πει τον ήλιο ή το φεγγάρι και τότε θα πάει πίσω απ' αυτή που πήρε τούτο το όνομα και θα πιαστεί απ' τη μέση της. Το παιχνίδι συνεχίζεται κατά τον ίδιο τρόπο, μόνο που κάθε φορά, τα παιδιά λένε ότι έρχονται από άλλο μέρος και φέρνουν διαφορετικά πράγματα, μέχρις ότου μοιραστούν όλες. Την τελευταία τη ρωτούν πια φανερά, αν θέλει τον ήλιο ή το φεγγάρι κι όταν διαλέξει πιάνεται, πίσω απ' όλα τα άλλα παιδιά. Τότε η μια μάνα βγάζει τη ζώνη της και την απλώνει στην άλλη και η κάθε μια τους κρατάει από μιαν άκρη και με τα παιδιά από πίσω της την τραβάει προς το μέρος της. Όποια πάρει την άλλη, νικάει.


ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΣ ΚΥΡΑ ΜΑΡΙΑ:
Πιάνονται απ' το χέρι και σχηματίζουν κύκλο, ενώ ένα κορίτσι απ' τα μεγαλύτερα, η κυρα-Μαρία, στέκεται στη μέση. Αρχίζουν να γυρίζουν γύρω γύρω και τραγουδούν, ενώ η κυρα-Μαρία προσπαθεί να περάσει ανάμεσά τους.

Που θα πας κυρα-Μαρία, δεν περνάς δεν περνάς,
Που θα πας κυρα-Μαρία, δεν περνάς, περνάς!
-Θε να πάω εις τους κήπους δεν περνώ, δεν περνώ.
Θε να πάω εις τους κήπους δεν περνώ, περνώ!
-Τι θα κάνεις εις τους κήπους δεν περνάς, δεν περνάς
Τι θα κάνεις εις τους κήπους δεν περνάς, περνάς!
-Θα μαζέψω 2 βιολέτες δεν περνώ, δεν περνώ
Θα μαζέψω 2 βιολέτες δεν περνώ, περνώ!
-Τι θα κάνεις τις βιολέτες δεν περνάς, δεν περνάς
Τι θα κάνεις τις βιολέτες δεν περνάς, περνάς!
-Θα τις δώσω της καλής μου δεν περνώ, δεν περνώ
Θα τις δώσω της καλής μου δεν περνώ, περνώ!
-Και ποια είναι η καλή σου δεν περνάς, δεν περνάς
Και ποια είναι η καλή σου δεν περνάς, περνάς!
-Η καλή μου είν' (η Ελένη π.χ.) δεν περνώ, δεν περνώ
Η καλή μου είν' (η Ελένη π.χ.) δεν περνώ, περνώ!
Μόλις ακούσει τ' όνομά του το κορίτσι που ανέφερε η κυρα-Μαρία, φεύγει απ' τον κύκλο και μπαίνει στη μέση και τότε είτε γίνεται αυτό κυρα-Μαρία και το παιχνίδι συνεχίζεται έτσι είτε στέκεται στο πλάι της κυρα-Μαρίας, που συνεχίζει ν' αναφέρει σε κάθε επανάληψη του τραγουδιού κι από μια φιλενάδα της, ώσπου δε μένουν πια αρκετά κορίτσια, για να σχηματίσουν κύκλο κι έτσι το παιχνίδι τελειώνει.


ΛΥΚΕ ΛΥΚΕ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ;
Ένα από τα μεγαλύτερα παιδιά κάνει τον λύκο, που πάει και κρύβεται πίσω από ένα θάμνο ή ένα δέντρο. Τα άλλα παιδιά, με επικεφαλής ένα απ' τα μεγαλύτερα, που θα είναι η «μάνα», πιάνονται στη σειρά, το ένα πίσω απ' το άλλα και πλησιάζουν το κρησφύγετο του λύκου, απαγγέλλοντας ρυθμικά:

«Πήγε ο λύκος στο βουνό,
μες στο δάσος το πυκνό.
Τριγυρνώ και τραγουδώ:
Λύκε, λύκε είσαι δω;»
Ο λύκος απαντάει: -Εδώ είμαι!
Τα παιδιά ρωτούν: -Και τι κάνεις;
Ο λύκος: -Βάζω το πουκάμισό μου! Ή
Τώρα σηκώνομαι απ' το κρεβάτι μου!
Τα παιδιά απομακρύνονται, κάνουν ένα νέο γύρο, πάντα πιασμένα το ένα πίσω απ' το άλλο και σταματούν πάλι έξω απ' το κρησφύγετο του λύκου, λέγοντας το ίδιο τραγουδάκι. Ο λύκος εξακολουθεί να ντύνεται και τους απαντάει πάντα: «Βάζω το παντελόνι μου» ή «φοράω τα παπούτσια μου» ή δίνει άλλες αστείες απαντήσεις, όπως: «Ξυρίζω τα μουστάκια μου», ανάλογα με την ηλικία του και με την ετοιμότητά του. Στο τέλος λέει: «Βάζω το καπέλο μου» ή «παίρνω το μπαστούνι μου και σας κυνηγώ» και τότε τα παιδιά σκορπίζονται φωνάζοντας:
«Λύκε, λύκε φτάσε με,
σαν μπορείς και πιάσε με!»

Ο Λύκος τρέχει από πίσω τους και τα κυνηγάει. Όποιο παιδί φτάσει, βγαίνει από το παιχνίδι. Αυτό γίνεται ώσπου να τα πιάσει όλα ή ώσπου να κουραστούν τα παιδιά


ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ ΟΛΟΙ:
Τα παιδάκια σχηματίζουν έναν κύκλο και βάζουν το πιο μικρό στη μέση. Ύστερα πιάνονται από τα χέρια και γυρίζουν τραγουδώντας:

Γύρω-γύρω όλοι
Στη μέση ο Μανόλης,
Χέρια, πόδια στη γραμμή
Όλοι κάθονται στη γη!
-Κάθισε, Μανολάκη!

Με το: «όλοι κάθονται στη γη!», όλα τα παιδάκια κάθονται χάμω και τεντώνουν τα πόδια τους προς το κέντρο. Το ίδιο πρέπει να κάνει και ο «Μανόλης».


Η ΜΙΚΡΗ ΕΛΕΝΗ:
Τα κοριτσάκια σχηματίζουν έναν κύκλο, που κοιτάζει προς τα μέσα. Στο κέντρο κάθεται ένα κοριτσάκι, που κάνει τάχα ότι κλαίει. Τα άλλα γυρίζουν γύρω-γύρω και τραγουδούν:

Η μικρή Ελένη
κάθεται και κλαίει
γιατί δεν την παίζουν οι φιλενάδες της.
Σήκω απάνω, πλύνε τα μάτια,
Κοίταξε τον ήλιο κι αποχαιρέτησε!
Το κοριτσάκι, τότε, που κάνει την Ελένη, πλένει δήθεν τα μάτια της και κοιτάζει τον ήλιο κι ύστερα σηκώνεται ξαφνικά και πιάνει μια απ' τις άλλες, που γίνεται εκείνη Ελένη με τη σειρά της.


Η ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ:
Οι παίκτες - από 5 ως 10 - κάθονται γύρω-γύρω και βγάζουν έναν αρχηγό, τα πιο μεγάλα απ' τα παιδιά ή τον πιο έξυπνο, ανάμεσα στους μεγάλους. Καθένας απ' τους παίκτες παίρνει έναν αριθμό. Αυτό γίνεται κατά 2 τρόπους: Ή εκείνος που κάθεται στ' αριστερά του αρχηγού, παίρνει τον αριθμό 1 κι ο διπλανός του το 2 κι έτσι ως το τέλος, ή ο καθένας παίρνει όποιο αριθμό του αρέσει, που δεν πρέπει όμως να είναι μεγαλύτερος, απ' όσα είναι στο σύνολό τους τα παιδιά. Έτσι π.χ. αν τα παιδιά είναι 8, δεν πρέπει κανείς να πάρει τον αριθμό 10. Κάθε παίκτης πρέπει να θυμάται καλά τον αριθμό του, γιατί απ' αυτό θα εξαρτηθεί αν θα κερδίσει ή θα χάσει.

Πρώτος μιλάει ο αρχηγός και λέει:
- Έχω μια κολοκυθιά που κάνει 3 (π.χ.) κολοκύθια!
Μόλις αναφέρει αυτόν τον αριθμό, εκείνος που έχει το 3, πρέπει αμέσως να σηκωθεί και να πει:
- Και γιατί να κάνει τρία;
- Και πόσα θέλεις να κάνει; Ρωτάει ο αρχηγός.
- Να κάνει (π.χ.) πέντε.

Μόλις ακούσει τον αριθμό του εκείνος που έχει το πέντε, πρέπει αμέσως να σηκωθεί και να πει: «Και γιατί να κάνει πέντε;» και το παιχνίδι συνεχίζεται μ' αυτόν τον τρόπο.
Αν κανείς ακούσει τον αριθμό του και δεν σηκωθεί ή σηκωθεί ακούγοντας τον αριθμό που έχει άλλος ή πει ανύπαρκτο αριθμό (π.χ. το 12 αν είναι 10 τα παιδιά), τότε χάνει και πρέπει να δώσει ενέχυρο. Αυτό το ενέχυρο πρέπει να είναι κάτι το ατομικό του, π.χ. το μαντήλι του, το βραχιόλι του… Όλα αυτά ο αρχηγός τα βάζει κατά μέρος και τα σκεπάζει μ' ένα μαντίλι ή μ' ένα κομμάτι ύφασμα. Όταν τελειώσει το παιχνίδι, ο αρχηγός βάζει το χέρι του κάτω απ' το μαντίλι, τραβάει ένα-ένα τα ενέχυρα και φωνάζει:
- Κι αυτός εδώ, τι πρέπει να κάνει;
Οι άλλοι, όλοι μαζί, φωνάζουν.
- Να λαλήσει σαν πετεινός ή να γκαρίξει σαν γαϊδούρι ή να περπατήσει με τα τέσσερα, ή ό,τι άλλο σοφιστούν.
Την τιμωρία αυτή, πρέπει ο τιμωρημένος να τη δεχτεί με κέφι και να κάνει τους άλλους να γελάσουν.
Σε μια παραλλαγή, ο αρχηγός δεν περιμένει να τελειώσει το παιχνίδι για να επιβάλλει τις τιμωρίες, αλλά μόλις κάνει κάποιος ένα λάθος, τον βάζουν αμέσως να εκτελέσει την τιμωρία του.
Σε μια άλλη παραλλαγή απ' την Ήπειρο, στη μέση του κύκλου στήνουν μια βαριά πέτρα και όποιος κάνει λάθος, σηκώνεται αμέσως, σηκώνει την πέτρα και τη βαστάει στους ώμους του ως το τέλος του παιχνιδιού, εκτός αν λαθευτεί κανένας άλλος και τότε πηγαίνει εκείνος και παίρνει την πέτρα κι ο πρώτος ξαναγυρίζει στη θέση του.


ΤΟ ΚΟΥΤΣΟ:
Παίζεται από 2 ή περισσότερα παιδιά ή από 2 ομάδες παιδιών, όταν τα παιδιά είναι από 4 και πάνω. Κάθε παιδί διαλέγει την πέτρα του, που πρέπει να είναι πλακέ και ελαφριά.
Χαράζουν στο χώμα ή ζωγραφίζουν στο πεζοδρόμιο ή στην αυλή με κιμωλία το σχήμα του κουτσού και αριθμούν τα τετράγωνα. Η επάνω διάμετρος πρέπει να έχει τόσο πλάτος, ώστε να μπορεί να σταθεί ένα παιδί με τεντωμένα τα δυο του πόδια, δηλ. περίπου 80 πόντους. Ανάλογα πρέπει να είναι τα υπόλοιπα τετράγωνα. Ορίζουν ένα σημάδι και κάθε παιδί ρίχνει την πέτρα του στο σημάδι. Όποιου η πέτρα πάει μακρύτερα, εκείνο θα παίξει πρώτο. Ύστερα αρχίζει το παιχνίδι κι όποιο παιδί παίξει πρώτο, πετάει την πέτρα του στο πρώτο τετράγωνο, από μια απόσταση ως 3 βήματα περίπου. Αν τυχόν η πέτρα πέσει είτε έξω από το τετράγωνο είτε πάνω στη γραμμή, τότε το παιδί χάνει τη σειρά του και πρέπει να περιμένει να παίξουν όλοι οι άλλοι για να ξαναρίξει. Αν πέσει μέσα στο τετράγωνο, τότε πηδάει κι αυτό μέσα, πατώντας μόνο στο δεξί πόδι και μ' αυτό σπρώχνει την πέτρα στο επόμενο τετράγωνο. Όταν φτάσει στο τρίτο, τότε κάνει το λεγόμενο γεφυράκι, δηλ. σπρώχνει την πέτρα πάνω στη γραμμή, που είναι ανάμεσα στα 2 τετράγωνα του (4) και πατάει με τα 2 πόδια. Κατόπιν στηρίζεται πάλι στο δεξί πόδι και σπρώχνει την πέτρα στο πέμπτο τετράγωνο κι από κει στο κεντρικό τετράγωνο του (6), οπότε κάνει πάλι το γεφυράκι, έχοντας την πέτρα στο μεσιανό τετράγωνο και πατώντας με τα 2 πόδια του στα δυο ακριανά. Αμέσως μετά κάνει μεταβολή πηδώντας και τότε έχει το δικαίωμα είτε να κάνει πάλι το γεφυράκι και να σπρώξει την πέτρα με το κουτσό στο πέμπτο τετράγωνο είτε να σκύψει και να την πιάσει με το χέρι και να την πετάξει στο πέμπτο τετράγωνο. Συνεχίζει ύστερα το κουτσό και γυρίζει πίσω βγάζοντας την πέτρα έξω. Έρχεται κατόπιν η σειρά από τα άλλα παιδιά να κάνουν τον πρώτο γύρο.
Ο δεύτερος γύρος λέγεται Τουβλάκι, γιατί όλη η διαδρομή γίνεται τοποθετώντας ένα σπασμένο τουβλάκι στη ράχη του ποδιού και πηδώντας ελαφρά από ένα τετράγωνο στο άλλο, έτσι ώστε να μην πέσει το τουβλάκι κάτω.
Ο τρίτος γύρος λέγεται Πλάτη. Σ' αυτόν ο παίκτης τοποθετεί την πέτρα του επάνω στην πλάτη του και πηδάει από το ένα τετράγωνο στο άλλο κουτσός πάντα και σκύβοντας για να μην πέσει η πέτρα του χάμω.
Ο τέταρτος γύρος είναι το Χεράκι. Σ' αυτόν η πέτρα τοποθετείται πάνω στη ράχη του αριστερού χεριού και ο παίκτης πρέπει να κάνει όλη τη διαδρομή πηδηχτά, προσέχοντας να μην του πέσει η πέτρα. Στην επιστροφή, καθώς θα κάνει τη μεταβολή πηδηχτά στο έκτο τετράγωνο, πετάει και την πέτρα ψηλά, γυρίζοντας το χέρι του και κατά την επιστροφή την κρατάει πια στην τεντωμένη παλάμη του.
Ο πέμπτος και τελευταίος γύρος είναι το Τυφλό. Ο παίκτης τοποθετεί την πέτρα πάνω στο κούτελό του και γέρνει το κεφάλι του κατά πίσω, προσέχοντας να μην πέσει η πέτρα. Έτσι κάνει όλη τη διαδρομή, χωρίς να βλέπει που πατάει και προσέχοντας να μην πατήσει στη γραμμή ή να μη βγει έξω από τα τετράγωνα, αλλιώς καίγεται και ξαναρχίζει.
Όταν τα παιδιά παίζουν ομαδικά, νικάει εκείνη η ομάδα που οι παίκτες της έχουν καεί τις λιγότερες φορές.


ΑΜΠΑΡΙΖΑ:
Παραδοσιακά είναι ένα παιχνίδι, κυρίως γι' αγόρια 12-15 ετών, αλλά μπορούν να το παίξουν και κορίτσια. Έχει πολύ αυστηρούς κανόνες, που οι παίκτες πρέπει να τους κρατούν με κάθε τρόπο.
Τα παιδιά, 8 ως 14 τον αριθμό, χωρίζονται σε 2 ομάδες και κάθε ομάδα έχει τη μάνα της. Κάθε ομάδα διαλέγει την περιοχή της, σε 100 με 150 βήματα απόσταση από την άλλη και στο κέντρο είναι η αμπάριζα ή η Μανή, κατά την ποντιακή παραλλαγή, που αποτελείται από ένα σωρό, καμωμένο με τα πανωφόρια των παιδιών ή τα σακάκια τους ή ένα δέντρο, αν υπάρχει σ' αυτόν το χώρο. Γύρω απ' την αμπάριζα, κάθε ομάδα χαράζει έναν κύκλο, με περιφέρεια 3 ως 4 μέτρων και εκεί θα φυλάγονται τα σκλαβάκια. Εμπρός από τον κύκλο αυτό, σε μια απόσταση 5 βημάτων, κάθε ομάδα χαράζει μια ίσια γραμμή, που δείχνει τα σύνορα της περιοχής της.
Την αρχή του παιχνιδιού την κάνει ένας, ο πιο σερπετός από τους παίκτες της ομάδας Α, που προχωρεί προς τη γραμμή κι αρχίζει να κοροϊδεύει και να ειρωνεύεται τους αντιπάλους του. Τότε ο αρχηγός, η μάνα της αντίθετης ομάδας δίνει την εντολή σ' έναν απ' τους δικούς της, να τον κυνηγήσει και να πιάσει τον αιχμάλωτο. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να κυνηγήσει και να πιάσει τον αντίπαλο του, παρά μονάχα έξω από την περιοχή του και μονάχα αν έχει βγει ύστερα απ' αυτόν. Αν ο αντίπαλος της ομάδας Α γυρίσει πίσω στην περιοχή του χωρίς να πιαστεί, τότε αυτός που τον κυνηγάει, δεν έχει δικαίωμα να μείνει στην ελεύθερη περιοχή, αλλά πρέπει να γυρίσει ξανά στο στρατόπεδό του και να πάρει «φωτιά» ή να πιάσει «αμπάριζα». Φωνάζει τότε: «Παίρνω αμπάριζα και βγαίνω» και τότε χτυπάει την αμπάριζα και βγαίνει πάλι έξω. Εντωμεταξύ κι άλλοι παίκτες της ομάδας Α και της Β έχουν βγει και κυνηγιούνται. Αν κανείς φτάσει τον αντίπαλό του και τον αγγίξει, έστω και με τα δάχτυλα, και φωνάξει: «Σ' έπιασα», τότε αυτός θεωρείται αιχμάλωτος και οδηγείται με θριαμβευτικές κραυγές στο στρατόπεδο των αιχμαλώτων του αντιπάλου, δηλ. στον κύκλο που είναι χαραγμένος γύρω από την αμπάριζα, και δεν επιτρέπεται να φύγει μόνος του. Ωστόσο αν κάποιος από τη δική του ομάδα καταφέρει να χωθεί μέσα στο εχθρικό στρατόπεδο και χτυπήσει έναν από τους αιχμαλώτους, τον ελευθερώνει. Δε μπορεί όμως να ελευθερώσει παρά μονάχα ένα σε κάθε έξοδό του. Αν κανείς από τους παίκτες είτε κατά λάθος είτε για να γλιτώσει έναν από τους δικούς του, βγει από την περιοχή του παιχνιδιού, που σχηματίζει γύρω γύρω ένα τετράγωνο, τότε θεωρείται λιποτάκτης και οδηγείται στο στρατόπεδο αιχμαλώτων του αντιπάλου.
Οι αρχηγοί των ομάδων δεν παίρνουν μέρος στο παιχνίδι, γιατί αν τυχόν συλληφθεί ένας αρχηγός, τότε χάνει ολόκληρη η ομάδα του το παιχνίδι. Αντίθετα, αν ο αρχηγός της αντίπαλης ομάδας καταφέρει να εισχωρήσει στην περιοχή του εχθρού και χτυπήσει την αμπάριζα, τότε κερδίζει ολόκληρη η ομάδα. Φωνάζει, τότε, «Έπιασα την αμπάριζα» και το παιχνίδι θεωρείται τελειωμένο. Κανονικά το παιχνίδι συνεχίζεται έως ότου η μια ομάδα χάσει τόσους παίκτες, ώστε να μη μπορεί πια να συνεχίσει. Οι νικητές, τότε, κάθονται καβαλικευτά στη ράχη των νικημένων και κάνουν έτσι τη βόλτα όλης της περιοχής, περιγελώντας τους αντιπάλους.
ΠΗΓΗ :  pentapostagma.


Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Το πρόγραμμα ενεργοποίησης δικαιωμάτων στη Μεσσηνία


Από το συνεταιρισμό “Ενωση” ανακοινώθηκε το πρόγραμμα ενεργοποίησης 
δικαιωμάτων επιδοτήσεων. Κατά περιοχές οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να 
προσέλθουν με βάση το ακόλουθο πρόγραμμα:

Δ.Δ. Αρφαρών

18-19 και 22-23 Απριλίου Αρφαρά. 24-26
Απριλίου Σταματινού, Βελανιδιά, Βρομόβρυση.
29-30 Απριλίου Πλατύ. 1-2 Μαΐου Αγιος Φλώ-
ρος, Αγριλος. 8-10 Μαΐου Πήδημα.
                               
Απαραίτητα δικαιολογητικά για όλους τους παρα-
γωγούς είναι η ταυτότητα και το βιβλιάριο τράπε-
ζας, η 1η σελίδα και επιπλέον για παραγωγούς
που δεν έκαναν ΑΕΕ 2012 ή θα πάρουν για
πρώτη φορά επιδότηση: Ταυτότητα (δύο όψεις), βι-
βλιάριο τράπεζας (1η σελίδα), Ε9 (για τα ιδιόκτητα
τεμάχια σε μέγεθος Α4 η φωτοτυπία), ενοικιαστήριο
(για ενοικιαζόμενα αγροτεμάχια), ΑΜΚΑ, βιβλιάριο ΟΓΑ (αν είναι ασφαλισμένος στον ΟΓΑ, με εμφανή τον αριθμό μητρώου ασφαλιζόμενου                                                                                   Επιπλέον: Για κατόχους κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων: Νέο μητρώο αιγοπροβάτων ή βοοειδών (μαζί με τα διαβατήρια) ενημερωμένο από Κτηνιατρική Υπηρεσία. Για δικαι-
ούχους εξισωτικής αποζημίωσης: Βεβαίωση μόνιμης κατοικίας από το Δημαρχείο. Για καλλιεργητές σκληρού σίτου: Τιμολόγιο αγοράς σπόρου, τιμολόγιο αγοράς λιπασμάτων,
καρτελάκια σπόρων.  

Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Η σημασία της κατανάλωσης άθερμου ελαιόλαδου



Το άθερμο ελαιόλαδο ή ελαιόλαδο ψυχρής έκθλιψης είναι το παρθένο ελαιόλαδο
 που παραλαμβάνεται από την έκθλιψη της ελιάς χωρίς να επιτρέπεται η θέρμανση
 του ελαιολάδου στο λιοτρίβι. Αυτή η «ψυχρή έκθλιψη», στους 5-20° C, μας δίνει έναν
 φρέσκο φυσικό χυμό λαδιού, με πλούσια, φρουτώδη, χαρακτηριστική γεύση, που
 διατηρεί όλες τις ξεχωριστές ουσίες του, πλούσιο σε φυσικά αντιοξειδωτικά και βιταμίνες,
 με υψηλή συγκέντρωση φαινολών, ιδιαίτερα ευεργετικό για τον ανθρώπινο οργανισμό.
 Η αδιαμφισβήτητη σχέση του άθερμου ελαιόλαδου με την προστασία της υγείας,
 την περιποίηση της ομορφιάς και την συμβολή του στην μακροζωία είναι γνωστή από 
την αρχαιότητα. «Υγρό χρυσάφι» το ονόμασε ο Όμηρος και «Μέγα θεραπευτικών» ο Ιπποκράτης.
 Την τελευταία δεκαετία η Διεθνής Επιστημονική Κοινότητα, μετά την διενέργεια σημαντικών 
μακροχρόνιων μελετών, επιβεβαίωσε όσα οι αρχαίοι συγγραφείς πολύ συχνά ανέφεραν
 στα συγγράμματα τους. Το ελαϊκό οξύ και οι αντιοξειδωτικές ουσίες, όπως οι πολυφαινόλες,
 τα φλαβονοειδή, η βιταμίνη Ε, η προβιταμίνη Α και τα μονοακόρεστα λιπαρά - στοιχεία ευεργετικά
 για τον οργανισμό τα οποία περιέχονται στο ελαιόλαδο, προστατεύουν τον οργανισμό από την
 οξείδωση και την ανάπτυξη ελεύθερων ριζών που θεωρούνται υπεύθυνες για σοβαρές παθήσεις
 όπως οι καρδιοπάθειες και ο καρκίνος. Σύμφωνα με επιστημονικά τεκμηριωμένες μελέτες το άθερμο 
ελαιόλαδο έχει αναγνωριστεί ως η πλέον επιλογή μεταξύ των φυτικών ελαίων και κάθε άλλης
 λιπαρής ουσίας. Συμβάλει στην διαμόρφωση μιας ισορροπημένης διατροφής και ως βασική πηγή
 μονοακόρεστων λιπαρών οξέων.
Το άθερμο ελαιόλαδο βοηθάει:
- στην μείωση της «κακής» χοληστερίνης (LDL) στο αίμα,
- στην διατήρηση της περιεκτικότητας του αίματος της «καλής» χοληστερίνης (HDL), και έτσι 
αποφεύγεται η συγκέντρωση αθηρωματικής πλάκας στα τοιχώματα των αγγείων,
- στην καλή λειτουργία του εντέρου,
- στην πρόληψη καρδιαγγειακών παθήσεων,
- στην προστασία του οργανισμού από την στεφανιαία νόσο λόγω των ισχυρών αντιοξειδωτικών που περιέχει,
- στις θρομβώσεις και στις δερματικές παθήσεις,
- στην θεραπεία του έλκους στομάχου και δωδεκαδάκτυλου, αφού διευκολύνει την πέψη,
- στην μείωση των γαστρικών υγρών,
- στην καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου από τον οργανισμό,
- στον σωστό μεταβολισμό των διαβητικών και κατά συνέπεια, στην ισορροπία των τιμών του σακχάρου,
- στην πρόληψη του καρκίνου (περιορίζει τις πιθανότητες προσβολής από καρκίνο του μαστού κατά 45%
 και του παχέος εντέρου),
- συμβάλλει θετικά στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης,
- ενισχύει την τεστοστερόνη και τα οιστρογόνα εντείνοντας την σεξουαλική διέγερση,
- συμβάλλει στην δημιουργία υγιών οργανισμών επιδρώντας θετικά στην ανάπτυξη του κεντρικού
 νευρικού συστήματος και των οστών του εγκεφάλου,
- προλαμβάνει την γήρανση των κυττάρων και αναζωογονεί το δέρμα.            Πηγή:           Βάλτα Τριφυλίας 

Eφυγε από κοντά μας η ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ χα ΙΩΑΝ. ΚΑΡΑΜΠΕΛΑ


Χθες Kυριακή 14 Απριλίου 2013 έφυγε από κοντά μας η ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ χα ΙΩΑΝ. ΚΑΡΑΜΠΕΛΑ  σε ηλικία 92 ετών, άλλη μία μόνιμη κάτοικος του χωριού μας μειώνοντας ακόμη περισσότερο τον λιγοστό πληθυσμό του.
Ο αποχαιρετισμός έγινε σήμερα στις 17.00 μ.μ. στον Ιερό Αγίου Νικολάου στη Βρομόβρυση.
Στα παιδιά της  Κωνσταντίνα Καράμπελα, Γεωργία και Αθανάσιος Σβαρδάγκαλος, Παναγιώτα και Βασίλειος Βάρρας, Ευσταθία Καράμπελα .και στα εγγόνια της θερμά συλλυπητήρια.

Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Πηγές Αγίου Φλώρου «Εδώ που η φύση ακόμα δημιουργεί» (βιντεο)


Ένα από τα πιο γνωστά, όμορφα και ιδιαίτερα χωριά της Μεσσηνίας, ο Άγιος Φλώρος, αποτελεί έναν ιδανικό προορισμό για όλους όσοι θέλουν να ξεφύγουν από την πολύβουη πόλη, το καθημερινό στρες και το καυσαέριο. Χτισμένο στις όχθες του ποταμού Παμίσου, το γραφικό και καταπράσινο αυτό χωριό σάς περιμένει να απολαύσετε τις ομορφιές του.
Ο Άγιος Φλώρος βρίσκεται μόλις 20 χλμ. βορειοδυτικά της Καλαμάτας και έχει 294 κατοίκους. Έχει ως σήμα κατατεθέν τον ποταμό Πάμισο και τον ιστορικό πλάτανο, ο οποίος συνδέεται με σοβαρά ιστορικά γεγονότα της περιοχής κατά τον 17ο και το 18ο αιώνα. Το όνομα του χωριού οφείλεται σε ένα ξωκλήσι των Αγίων Μαρτύρων Φλώρου και Λαύρου, το οποίο ήταν χτισμένο κοντά στο σημερινό ναό Αγίου Φλώρου.
Στις πηγές του Αγίου Φλώρου η φύση οργιάζει! Ένα καταπράσινο τοπίο με πλούσια βλάστηση και πολλά νερά ξεπροβάλλει μπροστά στα μάτια του επισκέπτη. Στην περιοχή υπάρχει, επίσης, ιχθυοτροφείο, στο οποίο καλλιεργούνται πέστροφες, τις οποίες μπορούμε να απολαύσουμε στο εξοχικό κέντρο το οποίο βρίσκεται εκεί.
Βρίσκεται σε απόσταση περίπου μισής ώρας από την Καλαμάτα και δύο ωρών από την Αθήνα. Ιδανικός προορισμός για το Σαββατοκύριακο...            Πηγή;  
Θάρρος 
Video: 

Σάββατο 13 Απριλίου 2013

Παραδοσιακά επαγγέλματα που χάθηκαν


Δουλειές που δεν είναι πλέον απαραίτητες, επαγγέλματα που χάθηκαν στον χρόνο και μία Ελλάδα διαφορετική απ' ότι είναι σήμερα. Τα παρακάτω επαγγέλματα είναι ένα ταξίδι στα παλιά.
Ο αγωγιάτης ήταν αυτός που πραγματοποιούσε ιδιωτικές μεταφορές από ανθρώπους έως εμπορεύματα. Η πληρωμή του λεγόταν αγώγι.
Ο γανωτής ήταν εκείνος που έβαφε τα διάφορα αντικείμενα της κουζίνας, κουτάλια, πηρούνια ή κατσαρόλες, έτσι ώστε να μην οξειδώνονται και να προκαλούν δηλητηριάσεις στους ανθρώπους που τα χρησιμοποιούσαν.
Ο νερουλάς, ένα επάγγελμα που χάθηκε όταν το νερό ήρθε σε κάθε σπίτι. Ήταν εκείνος που τροφοδοτούσε τους κατοίκους με νερό και λειτουργούσε με πελατεία.
Ο πεταλωτής ήταν εκείνος που έβαζε πέταλα στα ζώα, τα γαϊδούρια ή τα μουλάρια.
Ο σαμαράς έφτιαχνε τον απαραίτητο εξοπλισμό για τα μουλάρια, έτσι ώστε να μπορούν να μεταφέρουν ανθρώπους. Το σαμάρι ήταν κατασκευασμένο από σανίδια τα οποία έφτιαχνε με τέτοιο τρόπο ώστε να αγκαλιάζουν την πλάτη του ζώου.
Ο καλαθάς, άλλο ένα επάγγελμα παλιό, που σε μερικές περιοχές υπάρχει ακόμα. Ο καλαθάς έβρισκε καλάμια από τις όχθες των ποταμών, ή των λιμνών, τα έκοβε, τα έπλενε, τα στέγνωνε στον ήλιο κι έπειτα τα έσχιζε σε λωρίδες που έπλεκε.
Ένα επάγγελμα που σήμερα τείνει να εξαφανιστεί  είναι της κεντήτρας. Ήταν εκείνη που δημιουργούσε περίτεχνα σχέδια πάνω στο ύφασμα κατόπιν παραγγελίας. Σήμερα υπάρχουν οι μηχανές που αντικατέστησαν αυτή την τέχνη.
Ο λούστρος, ο άνθρωπος που γυρνούσε από γειτονιά σε γειτονιά, καθάριζε τα παπούτσια των ανθρώπων. Είχε ένα ξύλινο κασελάκι που στις πλαϊνές του θήκες είχε τις μπογιές των παπουτσιών και τις βούρτσες του.
Ο γαλατάς φόρτωνε τα γκιούμια του με το φρέσκο γάλα πάνω στο γαϊδουράκι και ξεκινούσε για την πόλη που δεν είχαν ζώα για να αρμέξουν το γάλα                ΠΗΓΗ:    .Αναρτήθηκε από ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ 

Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

Πως να κρατήσω τα φίδια μακρυά από το σπίτι !!!


Δεντρογαλιά
Παρ’ όλο που τα περισσότερα φίδια στην χώρα μας είναι ακίνδυνα οι περισσότεροι άνθρωποι λόγω άγνοιας πανικοβάλλονται στην θέα οποιουδήποτε φιδιού και νιώθουν πως απειλείται η ζωή τους. 
Το αποτέλεσμα συνήθως είναι ένα άδικα σκοτωμένο ζώο. Σε αυτό το άρθρο θα εξηγήσουμε πως μπορεί κάποιος να αποτρέψει όσο το δυνατόν την είσοδο των φιδιών στην ιδιοκτησία του και να μειώσει κατά πολύ τις πιθανότητες μιας τέτοιας συνάντησης στον χώρο αυτό.



ΣΗΜ: Το άρθρο αυτό γράφτηκε κυρίως για τους ανθρώπους που λόγω φοβίας στα φίδια χάνουν την ψυχραιμία τους και σοκάρονται ασχέτως της πραγματικής επικινδυνότητας, αλλά και για όσους έχουν συχνές εμφανίσεις φιδιών της οικογένειας των Εχιδνιδών (Οχιές) στην κατοικία τους και ανησυχούν. Σε καμία περίπτωση ο αναγνώστης δεν πρέπει να νιώσει ότι κινδυνεύει εάν δεν ακολουθήσει τις συμβουλές του άρθρου αυτού και να πανικοβληθεί.




telescopus fallax φιδι κεφαλονια σαμος αγιοφιδο σταυροφιδο
Αρχικά θα πρέπει να τονίσουμε την σημαντικότητα των φιδιών και τις αρνητικές για τον άνθρωπο επιπτώσεις της αφαίρεσής τους από μία περιοχή. Τα φίδια παίζουν έναν από τους σπουδαιότερους ρόλους στην ισορροπία του οικοσυστήματος και η μείωση των πληθυσμών τους επιφέρει ανισορροπία σε αυτό, η οποία επηρεάζει αρνητικά και τον άνθρωπο. Φυσικά την σημαντικότητα των φιδιών δεν μπορεί κανένας να την αμφισβητήσει.Η θανάτωση των φιδιών ως λύση δεν είναι καθόλου σοφή.


Τεχνικές και μέθοδοι που ΔΕΝ έχουν αποτέλεσμα στην απώθηση φιδιών ή είναι επικίνδυνες για τον άνθρωπο και το περιβάλλον: 
  • Θειάφι: Ενοχλητικό στην οσμή για τον άνθρωπο αλλά και αρκετά τοξικό, χωρίς κανένα αποδεδειγμένο αποτέλεσμα στην απώθηση φιδιών.
  • Σκόρδο ή κρεμμύδι: Κανένα αποδεδειγμένο αποτέλεσμα στην απώθηση φιδιών.
  • Πετρέλαιο ή βενζίνη: τοξικά για τον άνθρωπο, καταστρεπτικά για το περιβάλλον, χωρίς κανένα αποδεδειγμένο αποτέλεσμα στην απώθηση.
  • Ναφθαλίνη: Επικίνδυνο υλικό, μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό στο δέρμα, τα μάτια και το αναπνευστικό, βλάβες στο συκώτι, τους νεφρούς, το αίμα και το νευρικό σύστημα, ακόμα και καρκίνο. Δεν έχει αποδεδειγμένο αποτέλεσμα στην απώθηση.
  • Απωθητικά εμπορίου: Σχεδόν όλα τους είναι βασισμένα σε ναφθαλίνη, θειάφι ή άλλες επικίνδυνες χημικές ουσίες, έχουν αμφίβολη σύσταση και κανένα αποδεδειγμένο αποτέλεσμα στην απώθηση φιδιών. Μάλιστα έχουν βρεθεί φίδια σε κατοικίες περιτριγυρισμένες από απωθητικά εμπορίου βασισμένα στην ναφθαλίνη που υπόσχονταν απώθηση. 
    Σαίτα

Υπάρχει λοιπόν ασφαλής τρόπος απώθησης των φιδιών?


Η απάντηση είναι όχι. Σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα δεν υπάρχει κάποια ασφαλής μέθοδος απώθησης των φιδιών από μία περιοχή, αυτό όμως που μπορούμε να κάνουμε είναι να σκεφτούμε αντίστροφα. Αντί δηλαδή να ψάχνουμε τι τα απωθεί, να βρούμε τι είναι αυτό που τα προσελκύει και να προσπαθήσουμε να το αποφύγουμε.

Η καθημερινή ζωή των φιδιών είναι πολύ απλή και χωρίζεται κυρίως σε τέσσερα στάδια: θερμορύθμιση, αναζήτηση τροφής, ξεκούραση και αναπαραγωγή. 
Κατά 90% οι λόγοι για τους οποίους ένα φίδι θα επισκεφτεί το σπίτι μας είναι γιατί εκεί υπάρχει πηγή τροφής ή/και κρυψώνες όπου μπορεί να ξεκουραστεί. 
Η πρόληψη λοιπόν είναι αυτό που μπορούμε να κάνουμε για να αποτρέψουμε τα φίδια από το να επιλέξουν την κατοικία μας για «επίσκεψη».



Τροφή
Κρατάμε μακρυά από το σπίτι μας, όσο το δυνατόν, τρωκτικά (ποντίκια, αρουραίους, κτλ) καιαρθρόποδα (γρύλους, ακρίδες, κ.ά), τα οποία αποτελούν τροφή για τα φίδια και η παρουσία τους θα τους κινήσει το ενδιαφέρον.

  • Περιορίζουμε τις εκτεθειμένες πηγές τροφής και νερού που μπορεί να προσελκύσουν τρωκτικά και μεγάλα έντομα, όπως ξηρούς καρπούς, φρούτα, λαχανικά και άλλα τρόφιμα.  
  • (Το γάλα προσελκύει τα τρωκτικά και ΟΧΙ τα φίδια. Τα φίδια ΔΕΝ πίνουν γάλα!)
  • Απαλλάσσουμε την ιδιοκτησία μας από σορούς αντικειμένων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν κρυψώνες για τρωκτικά και έντομα και κλείνουμε όλες τις εξωτερικές σχισμές και τρύπες.
  • Αποφεύγουμε να φυτεύουμε καρποφόρα δέντρα και φυτά στον κήπο μας τα οποία μπορούν να γίνουν ελκυστικά για τρωκτικά και αρθρόποδα.
  • Οχιά
  • Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε απωθητικά τρωκτικών και εντόμων εάν βρούμε κάποια οικολογικά, μη-τοξικά, που δεν προκαλούν βλάβες σε εμάς ή στο περιβάλλον και βασίζονται σε φυσικά προϊόντα (αποφύγετε με κάθε τρόπο τα δηλητήρια).
Κρυψώνες – Ελκυστικό περιβάλλον


Τα φίδια αναζητούν πάντα ένα δροσερό, σκοτεινό και ασφαλές μέρος για να κρυφτούν και να ξεκουραστούν, ειδικά αφού τραφούν.

  • Απαλλάσσουμε τον κήπο μας από μεγάλες πέτρες και σορούς ξύλων ή οποιωνδήποτε αντικειμένων δημιουργούν σχισμές, τρύπες και κρυψώνες.
  •  Κόβουμε – κουρεύουμε τα ψηλά χόρτα.
  • Κλαδεύουμε τις βάσεις των πυκνών θάμνων έως και 60cm πάνω από το έδαφος δημιουργώντας κενό από κάτω ή αποφεύγουμε τους πυκνούς θάμνους και την πυκνή βλάστηση γενικά.
  • Φράσσουμε καλά τις σχισμές των εισόδων του σπιτιού, της αποθήκης ή του υπογείου, έτσι ώστε να κλείνουν ερμητικά οι πόρτες και τα ανοίγματα.
  • Φράσσουμε όλες τις εξωτερικές τρύπες και σχισμές οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν προσωρινό καταφύγιο από τα φίδια.
  • Αποφεύγουμε να δημιουργούμε ένα υγρό και δροσερό περιβάλλον την καλοκαιρινή περίοδο, όταν αυτό είναι προσβάσιμο από τα φίδια (π.χ. εξωτερικές λιμνούλες, μονίμως βρεγμένο γκαζόν, κτλ).
  • Αποφεύγουμε να αφήνουμε τις εξώπορτες ανοιχτές.
Ακολουθώντας τις παραπάνω συμβουλές δημιουργούμε ένα περιβάλλον αρκετά αφιλόξενο για τα φίδια, κάτι που τα κάνει να το απορρίψουν και να επιλέξουν κάποια άλλη περιοχή πιο βολική στον τρόπο ζωής τους και τις ανάγκες τους. 
Οι πιθανότητες να βρεθεί ένα φίδι σε περιβάλλον με αυτές τις συνθήκες γίνονται πλέον ελάχιστες.

σπιτοφιδο zamenis situla



Τι κάνουμε εάν εντοπίσουμε ένα φίδι στην κατοικία μας;


Εάν δεν είμαστε ικανοί να αναγνωρίσουμε το φίδι και να ξέρουμε εάν είναι δηλητηριώδες ή όχι, το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να καλέσουμε την Πυροσβεστική υπηρεσία. Στην χώρα μας δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμα αρμόδια υπηρεσία για τέτοια περιστατικά, όμως η Πυροσβεστική υπηρεσία ενδέχεται να συνεργάζεται με κάποιους ειδικούς οι οποίοι θα έρθουν εθελοντικά να απομακρύνουν το φίδι από το σπίτι σας, ή να στείλει προσωπικό για να βοηθήσει την κατάσταση όπως μπορεί.
 

Καθώς περιμένουμε να έρθει ο ειδικός ή το προσωπικό της Π.Υ. αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να παρακολουθούμε το φίδι από απόσταση 3 μέτρων τουλάχιστον, έτσι ώστε να ξέρουμε ανά πάσα στιγμή που βρίσκεται. 

Επίσης μπορούμε να πετάξουμε επάνω του μία κουβέρτα γιατί είναι πολύ πιθανό να νιώσει ασφάλεια από κάτω και να παραμείνει εκεί μέχρι να φτάσουν οι ειδικοί, αποφεύγοντας έτσι το ενδεχόμενο να τρυπώσει σε κάποιο δύσκολο και μη προσβάσιμο σημείο του σπιτιού.
Αστρίτης

 

Ένας σχετικά εύκολος τρόπος απομάκρυνσης ΜΗ δηλητηριώδουςφιδιού είναι να το σπρώξουμε - "σκουπίσουμε" με ένα μακρύ αντικείμενο (π.χ. μεταλλική βέργα αναδίπλωσης τέντας) σε έναν ψηλό κάδο (80 εκατοστών και ψηλότερο) και στην συνέχεια να το μεταφέρουμε στην ύπαιθρο. 
Αυτό μπορεί να γίνει και με μία μακρυά ειδική λαβίδα για φίδια (snake tong). 
Ο κάδος θα πρέπει να είναι λείος εσωτερικά και να έχει πυκνά χόρτα ή μικρούς θάμνους στον πάτο για να μπορεί το φίδι να κρυφτεί. 

Αυτό όμως απαιτεί εμπειρία στην αναγνώριση φιδιών και δεν συνιστάται σε μη έμπειρα άτομα για προληπτικούς λόγους.Την καλύτερη λύση την δίνει πάντα ένας ειδικός στα ερπετά, ο οποίος θα συλλέξει και θα απελευθερώσει το φίδι μακρυά από κατοικήσιμες περιοχές σε κατάλληλο ενδιαίτημα και αυτή είναι και η προτεινόμενη λύση από μεριάς μας.
 

Σε καμία περίπτωση μην προσπαθήσετε να σκοτώσετε το φίδι, καθώς είναι πολύ πιθανό να γίνει επιθετικό και να σας δαγκώσει στην προσπάθειά του να αμυνθεί και να σωθεί. 
Μάλιστα ένα μεγάλο ποσοστό των δηλητηριωδών δηγμάτων είναι αποτέλεσμα περιστατικών όπου κάποιος προσπάθησε να σκοτώσει το φίδι.  
herpetofauna.gr