Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Τσιακουμάκι



Το τσακμάκι ή τσιακουμάκι, είναι ένα είδος αναπτήρα ο οποίος άναβε με την γνωστή τσακμακόπετρα και είχε αντί για αέριο μιά χοντρή κλωστή τυλιγμένη με βαμβάκι εμποτισμένο με πετρέλαιο. 

 Στο επάνω μέρος ήταν ενσωματωμένος ένας μικρός ανώμαλος τροχίσκος. Δίπλα από τον σωλήνα της τσακμακόπετρας ήταν ενσωματωμένος ένας ακόμη σωλήνας του φιτιλιού.
Έβγαζαν λίγο το φιτίλι και με τον αντίχειρα γύριζαν απότομα τον τροχίσκο και αυτός μετά την εντριβή που είχε με την τσακμακόπετρα πέταγε σπινθήρες και στην συνέχεια έπιανε φωτιά το φιτίλι. Τσακμάκι σήμερα αποκαλείται ο αναπτήρας και η λέξη προέρχεται από το τούρκικο çakmak..
Εχει χρησιμοποιηθεί στα χρόνια  τα δύσκολα από τους παλαιότερους στο χωριό και σαν φακός. Ο Σωτήρης Καμαρινόπουλος, απο το διάσελο στου γεροθανάση την τρύπα να τον χρησιμοποιεί, ο πατέρας μου ΣτάματηςΘεοφιλόπουλος, o γραμματέας Βασίλης Καμαρινόπουλος και άλλοι. Υπάρχει στο εμπόριο και σήμερα όπου μπορεί εύκολα κανείς να το προμηθευτεί. 

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

ΚΤΕΛ σύνδεση με την Καλαμάτα.



Δρομολόγια του ΚΤΕΛ

στα ορεινά χωριά
Η συγκοινωνία
της Καλαμάτας με
απομονωμένα χω-
ριά, στον Ταΰγετο
και στα ορεινά του
τ. Δήμου Αρφαρών,
εξασφαλίζεται μέ-
σω 6μηνης σύμβα-
σης του δήμου της
μεσσηνιακής πρωτεύουσας με το υπεραστικό ΚΤΕΛ Μεσ-

σηνίας. Η σύμβαση, προϋπολογισμού 21.428,60 ευρώ,

αφορά ειδικότερα την εξασφάλιση συγκοινωνίας της Κα-
λαμάτας με δρομολόγια προς
α) Ελαιοχώρι, 2 φορές την ημέρα, 4 ημέρες την εβδο-
μάδα
β) Καλάμι - Αντικάλαμο - Σπερχογεία, 2 φορές την ημέ-
ρα, 5 ημέρες την εβδομάδα
γ) Πηγές - Αλαγονία - Νέδουσα, 2 φορές την ημέρα, μία
ημέρα την εβδομάδα
δ) Αρφαρά - Αγριλο - Βελανιδιά - Σταματινού - Βρομό-
βρυση, 2 φορές την ημέρα, 1 ημέρα την εβδομάδα.
πηγή:Ελευθερία

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Η Βρύση στην είσοδο του χωριού μας



H κατασκευή της  πέτρινης βρύσης στο τοπικό διαμέρισμα Bρομόβρυσης του Δήμου Καλαμάτας  πλέον ολοκληρώθηκε και η πέτρινη βρύση αποτελεί σημείο αναφοράς για το χωριό.
Βρίσκεται στην είσοδο του χωριού στο δρόμο απο το Αρφαρά απέναντι απο τον Ιερό Ναό της Θεομήτορος Αγίας Αννας στη δια-στάυρωση Δρέμι-Σφενδάμι με την Κρα-σοπούλα.
Η συγκεκριμένη βρύση κατασκευάστηκε  με στόχο να κοσμήσει και να ομορφήνει  όσο το δυνατό πιο πολύ το όμορφο χωριό μας.
Η βρύση θα εξυπηρετήσει τις ανάγκες τόσο όλου του χωριού όσο και των περαστικών που θα σταματήσουν για να ξεδιψάσουν και να ξαποστάσουν κάτω απο τον ίσκιο του νέου πλάτανου  που ομορφαίνει το χώρο. 
Η κατασκευή της βρύσης και η ανάπλαση του γύρω  χώρου έγινε  από κατοίκους του χωριού από την αγάπη τους που τρέφουν μέσα τους γιά τον τόπο τους. Πλέον είναι ένας χώρος που μπορούν όλοι να τον χαρούν.
Η πέτρινη  βρύση δένει αρμονικά με τον φυσικό , αισθητικό , λαογραφικό  και  αρχιτεκτονικό χαρακτήρα της περιοχής.
                                                                                                                                                                                                                                                                     

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Σίδερο σιδερώματος.

Σίδερο σιδερώματος με κάρβουνα.                                                                                                                                                             Αυτό είχε πάνω χερουλάκι ξύλινο, άνοιγε το καπάκι η νοικοκυρά και αφού το γέμιζε με κάρβουνα περίμενε να ζεσταθεί και άρχιζε το σιδέρωμα των ρούχων. Δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα, οι άνθρωποι δεν γνώριζαν  τις ανέσεις που έχουμε τώρα. Ήταν όμως νοικοκύρηδες και ήθελαν να είναι περιποιημένοι. Βέβαια για τη`νοικοκυρά του σπιτιού δεν ήταν τόσο εύκολο γιατί ήταν απαραίτητα να υπάρχουν κάρβουνα για να σιδερώσει.

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Τα χαράτσια …πάνε στα βουνά!



ΔΗΜ. ΜΠΟΥΧΑΛΗΣ ΓΙΑ 
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ 
Καμία απολύτως ευθύνη δεν έχει ο Δήμος Καλαμάτας για τις τρελές και ανεξήγητες τιμές των αντικειμενικών αξιών σε περιοχές ορεινές, φτωχές και εγκαταλειμμένες. Αυτό υπογράμμισε σήμερα ο αντιδήμαρχος Οικονομικών, Δημήτρης Μπούχαλης, με αφορμή τις διαμαρτυρίες για το γεγονός ότι οι τιμές στα ορεινά του πρώην Δήμου Αρφαρών είναι μεγαλύτερες από ό,τι στην πρωτεύουσα του πρώην Δήμου, τα Αρφαρά! Με βάση τις υπερβολικές αυτές τιμές καθορίζεται και το χαράτσι της ΔΕΗ.

Ο Δημήτρη Μπούχαλης σημείωσε ότι το υπουργείο Οικονομικών όρισε τις τιμές σε όλη στη Μεσσηνία το 2001, επί υφυπουργίας μάλιστα Δημήτρη Κουσελά, όπως υπογράμμισε. Τόνισε ότι ο Δήμος δεν είχε καμία εμπλοκή σε αυτή τη διαδικασία.
Ο αντιδήμαρχος σημείωσε ότι έχουν γίνει παρεμβάσεις προς το υπουργείο Οικονομικών ώστε οι τιμές να διορθωθούν, ενώ ανέφερε ότι το θέμα θα έρθει για συζήτηση και στο Δημοτικό Συμβούλιο. Επισήμανε ότι ανάλογο πρόβλημα υπάρχει και στους πρώην Δήμους Άριος και Θουρίας, όπως και στα ορεινά του Καποδιστριακού Δήμου Καλαμάτας.
Στ.Μ.      πηγή:  kalamatajournal.

Χυλοπίτες χωριάτικες καλαματιανές




Οι χυλοπίτες είναι είδος παραδοσιακού ελληνικού ζυμαρικού.











Για την παρασκευή τους χρησιμοποιούνται αλεύρι, αυγά, γάλα και αλάτι.

Η ζύμη ανοίγεται σε λεπτό φύλλο, έπειτα κόβεται σε λωρίδες και στη συνέχεια σε πολύ μικρά τετράγωνα.                                                          

Η διαδικασία αυτή στο παρελθόν γινόταν στο χέρι, ενώ σήμερα χρησιμοποιούνται ειδικές μηχανές.




Οι χυλοπίτες απλώνονται για ορισμένες μέρες σε καθαρά σεντόνια, μακριά από σκόνες και έντομα για να στεγνώσουν και να ξεραθούν τελείως.


Τις βάζουμε σε μία καθαρή μαξιλαροθήκη και τις αποθηκεύομαι σε μέρος δροσερό που να αερίζoνται.



Μαγειρεύονται με διάφορους τρόπους, είτε ως βραστές- σούπες, είτε κοκκινιστές με μοσχαράκι, με κατσικάκι  αλλά το καλύτερο: κόκορας χωριάτικος με χυλοπίτες.
.

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Πώς να βοηθήσω το παιδί μου στο διάβασμα;


Πώς να βοηθήσω το παιδί μου στο διάβασμα;
Πολλοί γονείς ρωτούν πού πρέπει να διαβάζει το παιδί, πώς να είναι διαμορφωμένο το δωμάτιό του, τι να υπάρχει και τι όχι.

Τα παιδιά σχολικής ηλικίας θα πρέπει καταρχάς να έχουν μία συγκεκριμένη ώρα να διαβάζουν. Σίγουρα, όχι αμέσως μόλις γυρίσουν από το σχολείο , γιατί θα είναι κουρασμένα, ούτε , όμως, και αργά το βράδυ. Το ιδανικό είναι να φάνε το μεσημεριανό τους, να παίξουν ή να κοιμηθούν λίγο, και το απογευματάκι που θα είναι ξεκούραστα και με καθαρό μυαλουδάκι να ξεκινήσουν την μελέτη τους. Έτσι, και λιγότερο χρόνο θα ξοδέψουν αλλά και θα είναι πιο αποδοτικά.
Επιπλέον, σταθερός επιβάλλεται να είναι και ο χώρος. Πολλά παιδιά προτιμούν να διαβάζουν στην κουζίνα για να έχουν κοντά την μαμά, άλλα στο πάτωμα ξαπλωμένα, άλλα στη δουλειά του μπαμπά, στη γιαγιά, στο σαλόνι. Ο ιδανικός χώρος είναι σαφέστατα το δωμάτιο του παιδιού, ή αν δεν έχει δικό του και το μοιράζεται με τα αδέρφια του, τότε κάποιο σημείο του σπιτιού όπου θα υπάρχει το δικό του γραφείο μελέτης.

Τι πρέπει , όμως, να υπάρχει στο δωμάτιο του παιδιού?
.
Καταρχάς, ένα γραφείο, πάνω στο οποίο θα υπάρχουν μόνο τα απολύτως απαραίτητα (πχ βιβλία και τετράδια σύμφωνα με το σχολικό πρόγραμμα για την επόμενη μέρα, κασετίνα, ένα ποτήρι νερό για να μην χρειάζεται να κάνει μεγάλα διαλείμματα, αν διψάει).
Επίσης, ένα φωτιστικό (αριστερά αν πρόκειται για δεξιόχειρα, δεξιά αν πρόκειται για αριστερόχειρα ) για να έχει καλύτερη ορατότητα όταν γράφει ή διαβάζει.
Ένα ρολόι στον τοίχο με μεγάλους αριθμούς ώστε να μπορεί να οργανώνει τον χρόνο του.
Σε ένα ευδιάκριτο σημείο να υπάρχει αναρτημένο το εβδομαδιαίο σχολικό πρόγραμμα του παιδιού.
Μπορείτε, επιπλέον, να φτιάξετε ένα «πρόγραμμα διαβάσματος», πχ: ξεκινάω με την αντιγραφή, έπειτα ορθογραφία, διάλειμμα, μαθηματικά κτλ. Χρησιμοποιείστε λίστα και όχι κείμενο, λίγα λόγια, αρκετές εικόνες. Το διάβασμα του παιδιού θα είναι πιο οργανωμένο αν γνωρίζει ακριβώς τι και με ποια σειρά πρέπει να τα κάνει.
Συρτάρια, όπου εκεί θα βρίσκονται όλα τα σχολικά είδη, πχ στο πρώτο συρτάρι τα μολύβια, γόμες, ξύστρες, στο δεύτερο τα μπλοκ ζωγραφικής, μπογιές, στο τρίτο τα τετράδια κτλ.

Η οργάνωση και η έλλειψη πολλών ακουστικών και οπτικών ερεθισμάτων στον χώρο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχετε κατά νου πριν ξεκινήσετε την μελέτη των σχολικών μαθημάτων στο σπίτι.

Καλό διάβασμα !!

ΣΟΦΙΑ Μ. ΚΟΥΛΟΥΡΗ
ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ S.I.
www.hamomilaki.gr

Βουρβιά-γουρβιά ή Βολβοί.


Υλικά:

1 κιλό βουρβιά
Λάδι,  ξύδι
Αλάτι, πιπέρι                                                        Τα βουρβιά-έτσι τα λέμε στο χωριό μας- είναι μικροί βολβοί(έτσι θα τους ζητάτε στο εμπόριο) που φυτρώνουν στα χωράφια και βλαστάνουν στο τέλος του χειμώνα προς την άνοιξη. Τότε οι γονείς μας, πήγαιναν στα χωράφια και σκάβοντας   με έναν ξυνάρι έβγαζαν ένα-ένα τα βουρβιά εντοπίζοντας τα από το βλαστάρι τους. Τον Νοέμβρη που όργωναν, ανοίγοντας με το αλέτρι τη γη, ξεπρόβαλαν τα βουρβιά στην επιφάνεια και ο ζευγολάτης έσκυβε και τα μάζευε. Μόλις συγκέντρωνε αρκετά, τα έβραζε σε ένα τσουκάλι.

Στις μέρες μας τα βουρβιά μπορεί κανείς να τα βρει στην λαική σε λίγους πάγκους. Βέβαια πρέπει να πούμε ότι τα περισσότερα είναι εισαγωγής. Παρ’ όλα αυτά όποιος  είναι λάτρης μπορεί να τα γευτεί. Ακόμα είναι αναγκαίο να τονίσουμε ότι είναι αρκετά πικρά.
Καθαρίζουμε τα βουρβιά ένα-ένα όπως καθαρίζουμε τα κρεμμύδια και τα ρίχνουμε σε μια λεκανίτσα με νερό. Ύστερα τα πλένουμε,  τα βάζουμε στη κατσαρόλα με μπόλικο νερό και τη τοποθετούμε  στη φωτιά.
Αφού βράσουν τα βγάζουμε  με μια τρυπητή κουτάλα στο πιάτο. Προσθέτουμε λίγο ξύδι και μπόλικο λάδι.
Μπορούμε να το τρώμε ως σαλάτα μαζί με άλλα φαγητά, οι γονείς μας όμως το έτρωγαν τις περισσότερες φορές ως κυρίως φαγητό ειδικά στις νηστείες. Έχει πικρή γεύση αλλά μετά την κατάποση, αφήνει στον ουρανίσκο  μια γλυκιά αίσθηση. (στο χωριό μας υπάρχουν σε όλα τα χωράφια και ιδιαίτερα, στο διάσελο,στις γκορτσιές,τη βαθιά λάκα,τη μακριά λάκα,του φτεριά και την παναγιά).

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Η εικόνα της Παναγίας Βουλκανιώτισσας στη Μεσσήνη γιά Ιερό Προσκύνημα.


Οκτώ μέρες θα παραμείνει στην Μεσσήνη η εικόνα για προσκύνημα μετά την σημερινή λιτάνευση της στους κεντρικούς δρόμους της Μεσσήνης. Θα εναποτεθεί στο ναό της Ζωοδόχου Πηγής -μετόχι της Μονής Βουλκάνου- για 8ήμερο προσκύνημα. Η εικόνα της Θεοτόκου που έχει διασωθεί μέχρι σήμερα και είναι θαυματουργή, ευρέθει μέσα στην κουφάλα μιας βελανιδιάς κατά τους χρόνους της εικονομαχίας. Φέρει την επιγραφή ” Η ΟΔΗΓΗΤΡΑ ΕΠΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΗ ΕΝ ΤΩ ΟΡΕΙ ΒΟΥΛΚΑΝΩ” και λέγεται ότι την εφτιαξε ο Απόστολος Λουκάς. Το 1638 το Καθολικό της Μονής ιστορήθηκε με τοιχογραφίες των Ναυπλιωτών ΑΔΕΛΦΩΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ και ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΟΣΧΟΥ ονομαστών αγιογράφων. Με την υποδοχή της εικόνας της Παναγίας ξεκινάει και το παραδοσιακό πανηγύρι της Μεσσήνης, από τα πιο μεγάλα και γνωστά στην Πελοπόννησο.           πηγή:   .kalamata, news

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Μεγάλο το Χαράτσι... για την Ελβετία μας..........


Μεγαλύτερο “χαράτσι“ για τα ακίνητα καλούνται να πληρώσουν φέτος οι ιδιοκτήτες στη Βρομόβρυση και στο Σταματινού του πρώην Δήμου Αρφαρών. 
Και αυτό γιατί, σύμφωνα με έντονες διαμαρτυρίες που δεχθήκαμε χθες, αυξήθηκαν η τιμή ζώνης (αυτή στο διπλάσιο και βάλε) και ο συντελεστής ΤΑΠ. 
Η τιμή ζώνης από 250 σε 600 και το ΤΑΠ από 0.00025 σε 0.00035. Αύξηση στην τιμή ζώνης φαίνεται να υπάρχει και στ’ Αρφαρά (από 350 σε 500 η μία από τις δύο).




Ο κόσμος είναι ανάστατος κι ετοιμάζεται για παραστάσεις διαμαρτυρίας στη ΔΟΥ και στο Δήμο Καλαμάτας.
Ιδιοκτήτες ακινήτων από τα δύο χωριά μάς ρωτούσαν αν έχει ευθύνη ο Δήμος και ζητούσαν το θέμα να πάει άμεσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, για να ξεκαθαρίσει. 

Αναρρωτιούνταν αν αυτοί που αποφάσισαν τις αυξήσεις, γνωρίζουν κατά που πέφτουν η Βρομόβρυση και το Σταματινού και δήλωναν αποφασισμένοι να ακυρώσουν την αύξηση στο “χαράτσι“, το οποίο από τη θέσπισή του είναι δυσβάστακτο και για τους κατοίκους των δύο χωριών.

Πηγή: Ελευθερία

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Δίπλες Καλαμάτας ....το κάτι.άλλο...απο τις γυναίκες της Βρομόβρυσης.


Δίπλες: Το απόλυτο γλυκό!!!


  


Οι δίπλες είναι παραδοσιακό γλυκό εδώ στην Καλαμάτα. Τις φτιάχνουν πάντα σε γιορτές, αραβώνες, γάμους, βαφτήσια. Είναι πεντανόστιμες, αλλά έχουν τη διαδικασία τους για να γίνουν.



Πως το κάνουμε:Περιγραφή:

Ζύμη:
10 αυγά10 αυγά
1 κιλό αλεύρι
χυμό από 1 λεμόνι
1 σφηνάκι λικέρ ή ούζο
1 κ.γ. ζάχαρη
1/2 κ.γ. αλάτι


Σιρόπι:
1 κιλό νερό
1 κιλό ζάχαρη
1 κιλό μέλι
2 κ.σ. λάδι
1 κ.σ. κανέλα.
 250γρ. καρύδια

1.

Σπάμε τα αυγά σε ένα μπολ, τα χτυπάμε, ρίχνουμε το ποτό με το λεμόνι, μετά το αλάτι και τη ζάχαρη, ενώ χτυπάμε όλα αυτά.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι. Κρατάμε λίγο από αλεύρι στην άκρη. Κάνουμε μια λακουβίτσα και ρίχνουμε μέσα το μείγμα των αυγών. Ζυμώνουμε και αν χρειαστεί προσθέτουμε αλεύρι, μέχρι να έχουμε μια πολύ σφιχτή ζύμη.
Το τυλίγουμε με μεμβράνη και το αφήνουμε για 1 ώρα. 

 2.
Βάζουμε μπόλικο λάδι σε μια κατσαρόλα να κάψει.

Κόβουμε τη ζύμη μας σε μεγάλες ροδέλες και μετά ξανά στη μέση. 
3. Παίρνουμε μια ροδέλα. Την πατάμε λίγο με το χέρι. Βάζουμε τη μηχανή για τα ζυμαρικά στο 2 (χοντρό) και περνάμε το ζυμάρι από μέσα.
4. Μετά το περνάμε και μια δεύτερη φορά από το ίδιο σημείο.
5. Βάζουμε τη μηχανή μας στο 4 (μεσαίο) και περνάμε τη λωρίδα μας από εκεί πάλι 2 φορές.



6. Βάζουμε τη μηχανή στο 6 (λεπτό) και περνάμε τη λωρίδα μας για 2 ακόμα φορές από μέσα. Έχουμε πλέον μια πολύ μακριά και λεπτή λωρίδα ζύμης.
7. Έχουμε απλώσει πάνω στο τραπέζι μας ένα σεντόνι. Ακουμπάμε εκεί τη λωρίδα μας. Κάνουμε την ίδια διαδικασία και για τις υπόλοιπες λωρίδες. Φροντίζουμε να τις σκεπάσουμε με δροσερό σεντόνι και από πάνω για να μην ξεραθούν στο μεταξύ όσες κάνουμε. Κόβουμε τις λωρίδες μας σε κομμάτια ορθογώνια.

8. Παίρνουμε ένα κομμάτι ζύμης από αυτά που κόψαμε. Το ανοίγουμε λίγο με τα χέρια και το ρίχνουμε στο τηγάνι. Το γυρνάμε αμέσως και από την άλλη πλευρά. Μετά το τσιμπάμε από τη μια άκρη με ένα πιρούνι και το γυρνάμε γύρω γύρω για να πάρει το στρογγυλό σχήμα. 
9. Για να τηγανιστούν, τις κρατάμε λιγο με το πιρούνι μας κάτω από το λάδι. Δεν θέλει πολύ, ίσα να πάρουν λίγο χρώμα. Μετά τις αφήνουμε όρθιες σε ένα ταψάκι να φύγει λίγο λάδι.


10. Αφού φτιάξουμε τις δίπλες μας, κάνουμε το σιρόπι. Σε μεγαλούτσικη κατσαρόλα βράζουμε πρώτα τη ζάχαρη με το νερό για λίγο. Μετά προσθέτουμε το μέλι και το λάδι. Το λάδι το βάζουμε για να μη μαλακώνουν οι δίπλες.
11. Το σιρόπι θα αφρίσει. Πρέπει να το ξαφρίσουμε. Όταν είναι έτοιμο (βράσει για λίγο δηλαδή), σβήνουμε το μάτι, αλλά αφήνουμε την κατσαρόλα πάνω.
12. Βάζουμε μέσα στο σιρόπι μία μία δίπλα, τη γυρνάμε καλά και μετά τις βάζουμε στο ταψί.

13. Έχουμε ανακατέψει το καρύδι με την κανέλα. Σε κάθε στρώση από δίπλες ρίχνουμε καρυδάκι λοιπόν από πάνω και έτοιμες οι δίπλες μας.
Γενικά είναι πιο εύκολο εάν γίνουν με δύο άτομα. Και στο πέρασμα από τη μηχανή βοηθάει, αλλά και στο τηγάνισμα, εάν ο ένας ετοιμάζει τα κομμάτια και ο άλλος τηγανίζει. 
Η μεγάλη δυσκολία είναι στο γύρισμα της δίπλας. Στην αρχή θα καταφέρετε να την κάνετε να διπλώσει απλώς στα τρία. Θέλει τέχνη και εξάσκηση να γίνουν στρογγυλές. Γι'αυτό και τραβήξαμε αυτό ακριβώς το σημείο σε βίντεο.
Κανονικά εάν τα αυγά σας είναι μεγάλα και βγει ωραία η ζύμη, βγαίνουν 10 δίπλες ανά 1 αυγό, αλλά υπολογίζουμε λιγότερες για να είμαστε σίγουροι. Εφόσον εδώ τις κάνουν για γιορτές και γάμους, αυτή είναι μια τυπική (να μην πω μικρή δόση.

Πηγή: Συνταγές της Παρέας

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

Φουστανέλα

 Οι Εύζωνες είναι παγκοσμίως γνωστοί για την ενδυμασία που φέρουν. H  Φουστανέλα σχεδιάστηκε ως στολή για την Ανακτορική παλιότερα και σήμερα Προεδρική Φρουρά.
Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός συμβολισμών που αποδίδονται στα χαρακτηριστικά της ευζωνικής στολής. Για παράδειγμα, ο αριθμός των δίπλων της φουστανέλας φημολογείται πως είναι ίσος με τη διάρκεια (σε έτη) της περιόδου της Τουρκοκρατίας, δηλαδή 400. Παρόλ' αυτά, οι φουστανέλες που φέρουν στις μέρες μας οι Εύζωνες, σπάνια έχουν ακριβώς 400 δίπλες.
Τα υπόλοιπα μέρη που συγκροτούν την ευζωνική στολή είναι:
· Το 'φάριο' (ή 'φάρεο'). Είναι το καπέλο του εύζωνα. Το φάριο έχει κόκκινο χρώμα και είναι κατασκευασμένο από τσόχα. Στη θέση του μετώπου φέρει το ελληνικό εθνόσημο. Χαρακτηριστικό κομμάτι του φάριου αποτελεί η μακριά μαύρη φούντα, κατασκευασμένη από μετάξι. Το σχήμα της θεωρείται πως συμβολίζει το δάκρυ του Χριστού στη Σταύρωση. 
· Το πουκάμισο. Είναι λευκού χρώματος και έχει χαρακτηριστικά μεγάλο άνοιγμα μανικιών. Το λευκό χρώμα, το οποίο κυριαρχεί σε ολόκληρη την ευζωνική στολή, θεωρείται πως συμβολίζει την αγνότητα των εθνικών αγώνων.
· Η 'φέρμελη'. Είναι το γιλέκοτου εύζωνα. Αποτελεί το δυσκολότερο, όσον αφορά την κατασκευή του, κομμάτι της ευζωνικής στολής. Διαθέτει λευκά και επίχρυσα νήματα, με τα οποία απεικονίζονται σχέδια λαογραφικής σημασίας. Ένα από αυτά αποτελούν τα αρχικά 'Χ' και 'Ο', τα οποία θεωρείται ότι αντιστοιχούν στις λέξεις 'χριστιανός' και 'ορθόδοξος'.
· Οι κάλτσες. Είναι λευκές και κατασκευασμένες από μαλλί. Κάθε εύζωνας φέρει από δύο κάλτσες σε κάθε πόδι. Οι κάλτσες στηρίζονται στη μέση του εύζωνα, κάτω από τη φουστανέλα, με τη βοήθεια μιας δερμάτινης ζώνης που ονομάζεται 'ανάσπαστος'.
· Οι καλτσοδέτες. Είναι μαύρου χρώματος και κατασκευασμένες από μετάξι.


· Τα τσαρούχια. Είναι τα υποδήματα του εύζωνα. Είναι κόκκινου χρώματος και κατασκευασμένα από δέρμα. Στη σόλα κάθε τσαρουχιού βρίσκονται καρφωμένα περίπου 60 καρφιά, τα οποία είναι υπεύθυνα για τον επιβλητικό ήχο που ακούγεται κατά το βηματισμό ενός εύζωνα. Κατά μέσο όρο, το κάθε τσαρούχι ζυγίζει τρία κιλά. Χαρακτηριστικό κομμάτι των τσαρουχιών αποτελούν οι μαύρες φούντες στις οποίες καταλήγουν οι μύτες τους. Θεωρείται πως η αρχική τους χρήση ήταν να κρύβονται σε αυτές μικρά κοφτερά αντικείμενα που θα μπορούσαν αιφνιδιαστικά να τραυματίσουν τον εχθρό σε μία 'σώμα με σώμα' μάχη.

· Οι δερμάτινες φυσιγγιοθήκες.


Η φουστανέλα ξεκίνησε από τo κoινό πoυκάμισo ή πoυκαμίσα, για να καταλήξει στo γνωστό τύπo της πλισσεδωτής φούστας, από την oπoία φoύστα πήρε τo όνoμά της.
        Πριν τo 1821 η φoυστανέλα ήταν πoλιτικό ένδυμα των Ελλήνων και στoν καιρό τoυ αγώνα έγινε και πoλεμαρχικό.
        Στα 1833 καθιερώθηκε από τoν Ελληνικό στρατό ως εθνικό ένδυμα, με αυτό παρoυσιάσθηκε o Όθωνας στα 1836 στην Τρίτη επίσημη επέτειo τoυ ερχoμoύ τoυ στην Αθήνα.
        Τη φoρεσιά την είχαν για επίσημη (γιoρτινή) σχεδόν όλoι oι παλαιoί.
     
  Oι εθνικές στoλές σήμερα φoριoύνται μόνo στις εθνικές εoρτές και κατέχoυν περίoπτη θέση στα λαογραφικά μουσεία. Τo σιδέρωμα της φoυστανέλας, γινόταν με ειδικό σίδερο πoυ oνoμαζόταν σκανταλέτo. 

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Το Τσίπουρο.


Το τσίπουρο είναι ένα ελληνικό αλκοολούχο ποτό το οποίο ξεκίνησε την πορεία του πριν από επτά περίπου αιώνες στα μοναστήρια του Αγίου Όρους.
  Η Τσικουδιά ή Ρακή στην Κρήτη είναι κάτι ανάλογο, ωστόσο η κυριότερη διαφορά του είναι ότι η τσικουδιά είναι προϊόν μονής απόσταξης. Σε άλλες χώρες, παρόμοια ποτά είναι η Ιταλική Γκράπα και το Αράκ της Μέσης Ανατολής.
Το τσίπουρο έχει τις περισσότερες φορές 36 με 45 αλκοολικούς βαθμούς.
Δεν πρέπει να συγχέεται με το ούζο, ποτό με διαφορετικό τρόπο παρασκευής.
Μέχρι τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα η παραγωγή τσίπουρου γινόταν αποκλειστικά "κατ' οίκον", δεν υπήρχε δηλαδή μαζική βιομηχανική παραγωγή. Αποστάζεται από τα παραπροϊόντα του κρασιού, σαν ο άνθρωπος να θέλησε να εκμεταλλευτεί όσο το δυνατόν περισσότερο το δώρο των θεών, το αμπέλι.
Τσίπουρο ονομάζεται στην Ελλάδα το απόσταγμα από στέμφυλα. Παράδοση στην παραγωγή τσίπουρου έχουν η Μακεδονία, η Κρήτη, η Θεσσαλία, και η Ήπειρος.
Πρώτη ύλη για την παραγωγή αποστάγματος είναι τα στέμφυλα, δηλαδή η μάζα που απομένει μετά την συμπίεση του σταφυλοπολτού, με σκοπό την παραγωγή κρασιού. Αυτή η μάζα αποτελείται από τους φλοιούς των σταφυλιών, τα γίγαρτα (κουκούτσια) ενώ περικλείει και κάποιο ποσοστό αζύμωτου γλεύκους (μούστου), γλεύκους σε ζύμωση ή και πλήρους ζυμωμένου γλεύκους (κρασιού)
 Τα στέμφυλα, για να δώσουν αλκοολούχο απόσταγμα, θα πρέπει αφενός να μην έχουν αποστραγγιστεί εντελώς και αφετέρου να έχουν υποστεί αλκοολική ζύμωση, ώστε τα σάκχαρα του εναπομένοντος μούστου να μετατραπούν σε αλκοόλη. Το τσίπουρο μπορεί να παραχθεί από στέμφυλα που είναι ζυμωμένα και προέρχονται από ερυθρή οινοποίηση με μικρότερη ή μεγαλύτερη ποσότητα κρασιού. Ακόμη, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στέμφυλα που ζυμώνονται ξεχωριστά, από τον κύριο όγκο του γλεύκους, τα οποία προέρχονται από λευκά σταφύλια, αλλά και από ερυθρά σταφύλια, τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ροζέ ή λευκού κρασιού με απευθείας συμπίεση.
 Η ζύμωση διαρκεί περίπου 30 ημέρες, όταν τα στέμφυλα ζυμώνονται μόνα τους, και πολύ λιγότερο όταν ζυμώνονται μαζί με το μούστο. Κατά την πρώτη απόσταξη παίρνουμε ένα απόσταγμα (σούμα) που αποτελεί το 15 με 20% του αρχικού όγκου. Μετά το τέλος της απόσταξης, το υπόλειμμα απορρίπτεται. Στη δεύτερη απόσταξη γεμίζουμε τον άμβυκα (καζάνι) κατά 80-90% με σούμα. Πολλές φορές, το προϊόν που λαμβάνεται από την πρώτη απόσταξη καταναλώνεται χωρίς να υποστεί δεύτερη απόσταξη. Το διπλοαποσταγμένο τσίπουρο, όμως, είναι καθαρότερο και λεπτότερο σε άρωμα και γεύση.
Στη δεύτερη απόσταξη είναι δυνατόν να προσθέσουμε αρωματικές πρώτες ύλες όπως γλυκάνισο, μάραθο, γαρύφαλλο, μοσχοκάρυδο και μαστίχα. Μετά τη δεύτερη απόσταξη αφαιρούμε το πρώτο 0,5 με 1 λίτρο. Έχει μεγάλο αλκοολικό βαθμό και αποτελεί την «κεφαλή». Κατόπιν συλλέγουμε την «καρδιά» η οποία αντιπροσωπεύει το 50% του αρχικού όγκου. Είναι το κλάσμα που περιέχει τα επιθυμητά συστατικά και το οποίο, αφού αραιωθεί για να επιτύχουμε τους επιθυμητούς αλκοολικούς βαθμούς, θα δοθεί στην κατανάλωση ως τσίπουρο. Το υπόλοιπο, την «ουρά», το συλλέγουμε και το τοποθετούμε στα στέμφυλα ή στη σούμα για να γίνει νέα απόσταξη. Καλός αλκοολικός βαθμός θεωρείται αυτός των 38-45% κατ' όγκο.
Η παρακολούθηση της απόσταξης θέλει μεγάλη προσοχή. Η θέρμανση του άμβυκα μπορεί να γίνει με ξύλα, κάρβουνο ή υγραέριο. Στην περίπτωση ξύλων ή κάρβουνου, η θέρμανση ρυθμίζεται ανάλογα με την τροφοδοσία και με την παροχή αέρα, ανοίγοντας ή κλείνοντας την πόρτα που βρίσκεται κάτω από την εστία. Οι ατμοί νερού, αλκοόλης και άλλων πτητικών συστατικών θα κατευθυνθούν προς τον ψυκτήρα και θα παραληφθούν ως απόσταγμα.
Ο σύγχρονος τρόπος παρασκευής τσίπουρου από βιομηχανικές μονάδες γίνεται με τη μέθοδο της κλασματικής απόσταξης -ασυνεχούς απόσταξης κυρίως-, όπου χρησιμοποιούνται υψηλής ποιότητας κατασκευής ατμοκάζάνα, πλήρως ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενα και ελεγχόμενα. Αυτό επιτρέπει την παρασκευή ενός πολλαπλά αποσταγμένου προϊόντος υψηλής ποιότητας, μειώνοντας τις ανεπιθύμητες ουσίες της απόσταξης στο ελάχιστο και επιτρέποντας στον παραγωγό να κάνει την επιθυμητή ανάμειξη μεταξύ κεφαλών,καρδιάς και ουρών.
Από τα τέλη του Οκτώβρη έως τα μέσα του Δεκέμβρη σε όλη την Ελλάδα «βράζει» ο τόπος. Παραδοσιακά καζάνια ετοιμάζουν το «αγιονέρι», με αποκορύφωμα τις διάφορες γιορτές τσίπουρου σε πολλές περιοχές (Μακεδονία, Ήπειρο), οι οποίες συνοδεύονται με παραδοσιακά γλέντια
Το τσίπουρο σερβίρεται σε μικρά ποτήρια και καταναλώνεται κάποιες φορές σκέτο, αλλά συνήθως σε συνοδεία με μεζέδες. Εκλεκτοί μεζέδες για τσίπουρο θεωρούνται ο παστουρμάς, τα παστά και οι ελιές. Πολλές φορές προστίθεται στο ποτό νερό ή πάγος.
Πληροφορίες από τη Βικιπαίδεια         Πηγή : Μαγειρικές Διαδρομές.

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

Τα Δικά μας Παιδιά στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.


ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2012: Οι καταγόμενοι από την 
Βρομόβρυση επιτυχόντες !
Θεωρούμε  υποχρέωσή μας να καταχωρίσουμε εδώ τα ονόματα των Βρομοβρυσαίων, που δίνοντας το δικό τους δύσκολο αγώνα, κατόρθωσαν να επιτύχουν την εισαγωγή τους σε Πανεπιστήμια ή ΤΕΙ.
 Σε δύσκολες εποχές, σαν αυτές, που βιώνει σήμερα η Κοινωνία μας, ειδήσεις όπως αυτή, μας δίνουν μία ανάσα αισιοδοξίας γιά το μέλλον του τόπου μας. Αυτό, άλλωστε, ανήκει εξ ολοκλήρου σε όσους αγωνίζονται, τον καλό αγώνα, και ιδιαιτέρως σε εκείνους τους νέους μας, πού, με την στάση τους και την δράση τους, επικυρώνουν την σοφή ρήση: "τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κατακτώνται με τον καλό αγώνα".  
 Στούς  επιτυχόντες απευθύνουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια, και καλές σπουδές. Αν υπάρχει κάποιος που παραλείψαμε, να μας ενημερώσει στο τηλ.6947435998.

1) Καμαρινοπούλου   Δέσποινα του Παναγιώτη
       ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ   Πανεπιστήμιο Πειραιά
2) Σαραντόπουλος  Νικόλαος του Ηλία και της Ζωής Θεοφιλοπούλου
    ΣΧΟΛΗ  ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ  ΤΕΙ Αθήνας

Τον Οκτώβριο και το τμήμα Παραδείσια -Τσακώνα.


Μέσα στον Οκτώβριο αναμένεται τελικά να δοθεί στην κυκλοφορία το πολύπαθο τμήμα του αυτοκινητόδρομου Παραδείσια - Τσακώνα, με την παράκαμψη στο σημείο της μεγάλης κατολίσθησης: Αυτό οριστικοποιήθηκε χθες σε επίσκεψη στο έργο του αρμοδίου διευθυντή του υπουργείου Υποδομών Γ. Καρνέση. 

Η καθυστέρηση αυτή, η νέα παράταση, οφείλεται κυρίως στα ηλεκτρομηχανολογικά του έργου, στα φώτα που πρέπει να μπουν στο "κατ-εντ-κάβερ" και στο ημιστέγαστρο - τα οποία για λόγους ασφαλείας πρέπει να λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο. Η καθυστέρηση στην παραγγελία τους και το γεγονός ότι πρέπει να έρθουν από το εξωτερικό πηγαίνει το έργο προς τα πίσω, ενώ ήταν να παραδοθεί τέλη Σεπτεμβρίου. 

Την επόμενη εβδομάδα ξεκινάει η ασφαλτόστρωση στην παράκαμψη και θα προχωρήσει η διαγράμμιση και η σήμανση. Τα στηθαία ασφαλείας έχουν ήδη τοποθετηθεί.

Να υπενθυμίσουμε ότι από την παράκαμψη των 1.000 περίπου μέτρων στο σημείο της μεγάλης κατολίσθησης, εκεί όπου θα φτιαχτεί η εντυπωσιακή τοξωτή μεταλλική γέφυρα, θα περνούν όλα τα οχήματα, και τα φορτηγά και τα λεωφορεία.  πηγή: Ελευθερία.

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Τα Πόνυ του Πηδήματος Μεσσηνίας.


Η αγάπη των παιδιών.

Υπαρχουν και κοντοσωμα αλογα (πόνυ) της ράτσας της Σκύρου στο Πήδημα Καλαμάτας.      Μπορείτε όλοι να τα δείτε δίπλα απο τις πηγές στο Πήδημα να βόσκουν και να πίνουν νερό απο το πατάμι. Αν δεν τα βρείτε εκεί είναι δίπλα απο την παιδική χαρά στο εκκλησάκι.                      Ανήκουν στον κύριο Μπαρούνη.

Το κεφάλι του είναι κάπως χοντρό, αλλά με μεγάλα έξυπνα μάτια και μεγάλα ρουθούνια. Ο λαιμός είναι πολύ δυνατός και χοντρός σε αναλογία με τις ωμοπλάτες και το στέρνο, που είναι στενά και απότομα. Το κεφάλι μοιάζει σαν μονοκόμματο, με τον πολύ μυώδη λαιμό, χοντρό και τριγωνικό στο σημείο που σμίγει με το κεφάλι. Η χαίτη του είναι μακριά και πλούσια με ένα χρώμα πάντα πιο σκούρο από το δέρμα και με ανακατωμένες ασημένιες τρίχες. Το κορμί είναι ορθογώνιο· τα πόδια λεπτά, γερά και νευρώδη με δυνατές κλειδώσεις. Η κοιλιά όμως είναι πολύ μεγάλη, η ράχη καμπυλώνεται ελαφρά, οι μηροί αποκλίνουν όπως της αγελάδας και η ουρά είναι τοποθετημένη χαμηλά, όπως στα γαϊδούρια, πολύ πυκνή και φτάνει ως τη γη. Τα χρώματα των Σκυριανών αλόγων είναι διάφορες αποχρώσεις του καστανού και του κοκκινόφαιου και σπανιότερα το λευκό ή το γκριζόφαιο πονυ


Σε σύγκριση με άλλα άλογα, τα πόνυ παρουσιάζουν συχνά παχύτερες χαίτες, ουρές και τομάρι, καθώς και αναλογικά κοντύτερα πόδια, ευρύωμένοι με τα άλογα μπορεί να μπερδέψουν ένα ενήλικο πόνυ με πουλάριτερα κοιλιά, βαρύτερο κόκαλο, παχύτερο λαιμό, και μικρότερες κεφαλές με ευρύτερο μέτωπο. Η λέξη "πόνι" προέρχεται από την παλιά γαλλική poulenet, που σημαίνει πουλάρι, ένα νεαρό, ανώριμο άλογο, αλλά αυτό δεν είναι η σύγχρονη έννοια Σε αντίθεση με ένα πουλάρι αλόγου, ένα πόνι παραμένει περιορισμένου μεγέθους και στην πλήρη ενηλικίωση. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι άνθρωποι που δεν είναι εξοικειώμενοι με τα άλογα μπορεί να μπερδέψουν ενα πόνυ με ενα πουλάρι.. Η αγάπη των παιδιών......