Τα Πόνυ του Πηδήματος Μεσσηνίας.

Η αγάπη των παιδιών.

Υπαρχουν και κοντοσωμα αλογα (πόνυ) της ράτσας της Σκύρου στο Πήδημα Καλαμάτας.      Μπορείτε όλοι να τα δείτε δίπλα απο τις πηγές στο Πήδημα να βόσκουν και να πίνουν νερό απο το πατάμι. Αν δεν τα βρείτε εκεί είναι δίπλα απο την παιδική χαρά στο εκκλησάκι.                      Ανήκουν στον κύριο Μπαρούνη.

Το κεφάλι του είναι κάπως χοντρό, αλλά με μεγάλα έξυπνα μάτια και μεγάλα ρουθούνια. Ο λαιμός είναι πολύ δυνατός και χοντρός σε αναλογία με τις ωμοπλάτες και το στέρνο, που είναι στενά και απότομα. Το κεφάλι μοιάζει σαν μονοκόμματο, με τον πολύ μυώδη λαιμό, χοντρό και τριγωνικό στο σημείο που σμίγει με το κεφάλι. Η χαίτη του είναι μακριά και πλούσια με ένα χρώμα πάντα πιο σκούρο από το δέρμα και με ανακατωμένες ασημένιες τρίχες. Το κορμί είναι ορθογώνιο· τα πόδια λεπτά, γερά και νευρώδη με δυνατές κλειδώσεις. Η κοιλιά όμως είναι πολύ μεγάλη, η ράχη καμπυλώνεται ελαφρά, οι μηροί αποκλίνουν όπως της αγελάδας και η ουρά είναι τοποθετημένη χαμηλά, όπως στα γαϊδούρια, πολύ πυκνή και φτάνει ως τη γη. Τα χρώματα των Σκυριανών αλόγων είναι διάφορες αποχρώσεις του καστανού και του κοκκινόφαιου και σπανιότερα το λευκό ή το γκριζόφαιο πονυ

Σε σύγκριση με άλλα άλογα, τα πόνυ παρουσιάζουν συχνά παχύτερες χαίτες, ουρές και τομάρι, καθώς και αναλογικά κοντύτερα πόδια, ευρύωμένοι με τα άλογα μπορεί να μπερδέψουν ένα ενήλικο πόνυ με πουλάριτερα κοιλιά, βαρύτερο κόκαλο, παχύτερο λαιμό, και μικρότερες κεφαλές με ευρύτερο μέτωπο. Η λέξη "πόνι" προέρχεται από την παλιά γαλλική poulenet, που σημαίνει πουλάρι, ένα νεαρό, ανώριμο άλογο, αλλά αυτό δεν είναι η σύγχρονη έννοια Σε αντίθεση με ένα πουλάρι αλόγου, ένα πόνι παραμένει περιορισμένου μεγέθους και στην πλήρη ενηλικίωση. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι άνθρωποι που δεν είναι εξοικειώμενοι με τα άλογα μπορεί να μπερδέψουν ενα πόνυ με ενα πουλάρι.. Η αγάπη των παιδιών......