Η Βρομόβρυση στον αγώνα του 1821 β¨

Κατάλογοs με ονόματα στρατιωτών του Νικήτα Δικαίου (αδελφού του Παπαφλέσσα) από τα Γενικα Αρχεία του Κράτους του 1824 όλοι  Βρομοβρυσαίοι...με πρώτο τον εκατόνταρχο  Αναγνώστη Κάβουρα...Αλιφέρης-Καραγιώργης-Μπελόκας-Βούτσας-Κουρνέτας-Βέργης-Χριστόφαλος-Συράκος-Θλιμένος-Μπάρδης-Μακρής-Βανικιώτης-Θεοφιλόπουλος κ.λ.π.

Φούρνοι... ακόμη.. ξεχασμένοι και παραμελημένοι....

Φούρνος Αριστοτέλη Θεοδωρόπουλου.

Στην είσοδο της αυλής του κάθε σπιτιού δέσποζε η παρουσία του φούρνου.

Ο φούρνος που είχε κάθε σπίτι στα παλιά χρόνια κι έψηνε το νοστιμότατο χωριάτικο ψωμί,

τα ψητά, τα φαγητά, τα γλυκά τα κουλουράκια, τις οματιές και τις γουρνόπουλες έχει σταματήσει πια να καπνίζει ή γκρέμισε από τη αχρηστία.

 Ήθελε δεν ήθελε κάποτε η νοικοκυρά, ο φούρνος της «μαρτυρούσε» σε όλο 

το χωριό τι φαγητό έβαζε στο ταψί κι ακόμα πόσες φορές την εβδομάδα φούρνιζε

ψωμί και αναλόγως, εισέπρατε τα καλά σχόλια από τις άλλες ή πικρά κουτσομπολιά.

Φούρνος Σταμάτη Θεοφιλόπουλου.

Τα σύνεργα του παλιού φούρνου ήταν:

Η σκάφη (σκαφίδι), όπου ζύμωναν τ’ αλεύρι με το νερό και το προζύμι κι έκαναν το ζυμάρι.

Η πινακωτή  όπου άφηναν να φουσκώσει το ζυμάρι  χωρισμένη σε  μέρη όσα  και τα ψωμιά.

Πισκίρι, ήταν το ύφασμα που σκέπαζαν την πνακουτή.

Ψωμόφκιαρο (φτυάρι που έριχναν τα ψωμιά στο φούρνο και  έβγαζαν τα ψημένα ψωμιά).

Φουρνόξυλλα, δυο ξύλα που ανακάτευαν τη φωτιά μέσα στο φούρνο και που έκαιγαν 

συνήθως πουρνάρια, κλαδιά.

Το Τσιγκλί (μετταλικό μυτερό εργαλείο για το κάρφωμα των ψωμιών)

Μασιά ήταν ξύλο που έβγαζαν  τα  καμένα και την στάχτη.

Πανιάρα (ένα μακρύ ξύλο, πάνω στο οποίο είχε δεμένο ένα βρεγμένο χοντρό πανί) σκούπιζε καλά το δάπεδο του φούρνου, για να είναι καθαρό.Σφούγγα (σφουγγαρίστρα).

Παραθούρες (πλαϊνές εσοχές του φούρνου όπου έβαζαν τα σύνεργα...) 

Φούρνος Δημητρίου Θεοφιλόπουλου

Σπίτι χωρίς φούρνο δεν υπήρχε κι αυτό γιατί ψωμί έτοιμο δεν πουλιόταν τότε.

Αν κάποια οικογένεια τύχαινε να μην έχει, τότε ζύμωνε λίγα ψωμιά και τα φούρνιζε

στη γειτόνισσα. Αρτοποιός της οικογένειας ήταν η ίδια η μάνα. Οι νοικοκυρές συνήθως χρησιμοποιούσαν μεγάλη σκάφη, γιατί ζύμωναν πολλά καρβέλια (7-10, από 3 κιλά 

και πάνω το καθένα).

Μ' αυτά θα πέρναγαν πολλές μέρες, γιατί το ζύμωμα και το άναμμα του φούρνου ήταν

μια πολύ κουραστική δουλειά. Μόλις τελείωνε το ζύμωμα, έπλαθε τα ψωμιά, τα έβαζε πάνω σε τάβλες ή στις πινακωτές και τα σκέπαζε για να «γίνουν» με τη ζεστασιά, οπότε

και θα ήταν έτοιμα για το φούρνισμα.

Μετά άναβε το φούρνο. Έριχνε στη συνέχεια κλαριά για να κάψει καλά, οπότε και θα

 ήταν έτοιμος για το ψήσιμο.

Τα κλαριά τα έσπρωχνε με το φουρνόξυλο και τα άπλωνε σε όλα τα μέρη του φούρνου

 για να είναι ομοιόμορφο το κάψιμο. Όταν ο φούρνος ήταν έτοιμος, τότε τραβούσε προς

τα έξω πάλι με το φουρνόξυλο ή τη μασιά όλα τα κάρβουνα και τα μάζευε προς το εξωτερικό της πόρτας του φούρνου.

Μετά με την πανιάρα σκούπιζε καλά το δάπεδο του φούρνου, για να είναι καθαρό.

Τότε ερχόταν η σειρά του μεγάλου ξύλινου φτυαριού. Έβαζε πάνω στο φτυάρι το

 κάθε καρβέλι, το χάραζε μ' ένα μαχαίρι και το έριχνε. Τελευταία έβαζε την κουλούρα 

την οποία άφηνε έξω-έξω, κοντά στην πόρτα του φούρνου.  Ετοιμαζόταν πολύ πιο

 γρήγορα απ' τα άλλα ψωμιά και τρωγόταν ζεστή.

Στα παιδιά άρεσε πολύ με τυρί, σαν πρωινό φαγητό.

  Απ’ ό,τι είμαι σε θέση να ξέρω από άλλους χωριάτικους φούρνους που υπήρχαν

παλιότερα στο χωριό μου δεν έλειπαν  από κανένα σπίτι ήταν φτιαγμένοι από

κεραμίδια και λάσπη ο θόλος, μπροστά στην πόρτα υπήρχε ένα σιδερένιο ημικυκλικό 

Φούρνος Δημητρίου Θεοδωρόπουλου

στεφάνι και κάτω ήταν στρωμένοι με πλάκες ή τσιμέντο. Στο πλάι υπήρχε μια τρύπα για να βγαίνει ο καπνός.(θυμάμαι το κτίσιμο του δικού μας φούρνου με μάστορα τον Τάκη το Θλιμένο).

Σε όλα τα χωριά του τόπου μας την ανάγκη τους καλύπτουν σήμερα πλέον οι ηλεκτρικές κουζίνες. Σε όποια κατάσταση πάντως και αν βρίσκονται αυτοί οι παλιοί φούρνοι αποτελούν μνημεία του τοπικού πολιτισμού και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται απ’ όλους και όσο γίνεται να προστατεύονται.

Απογραφή Πληθυσμού 2011

Γερνάνε και ερημώνουν τα ορεινά χωριά της Μεσσηνίας-Θλίψη από τα επίσημα στοιχεία της απογραφής 2011

Η ανακοίνωση της απογραφής του πληθυσμού του 2011 έφερε στο φως και κατέδειξε και με αριθμούς την εγκατάλειψη των χωριών, και ιδιαίτερα των ορεινών, του ΝομούMεσσηνίας . Όπως διαπιστώνεται, δεκάδες χωριά «σβήνουν» σιγά-σιγά από το χάρτη, αφού οι κάτοικοί τους αφ’ ενός τα εγκαταλείπουν, αφ’ ετέρου φεύγουν από τη ζωή οι γηραιότεροι και δεν υπάρχουν νέοι που να μείνουν και δώσουν ζωή με γεννήσεις παιδιών. Μάλιστα, υπάρχουν χωριά στα οποία η μείωση του πληθυσμού σε σχέση με την απογραφή του 2001 ξεπερνά το 50%!

   Το 2011 απογράφηκαν στη Μεσσηνία 15.850 λιγότεροι κάτοικοι από όσους είχαν απογραφεί το 2001. Συγκεκριμένα -και σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για το νόμιμο πληθυσμό, που δόθηκαν  στη δημοσιότητα- το 2011 απογράφηκαν στο νομό 175.587 κάτοικοι, ενώ το 2001 είχαν απογραφεί 191.437.
Διαβάστε το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ http://www.eleftheriaonline.gr/koinonia/item/19263-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE%CF%82-2011-%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B7%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%AE%CE%BD%CE%B7.   Η Μεσσηνία έχει έκταση: 2991 τ. χλμ

Τοπική Κοινότητα Βρομόβρυσης	84
Άνω Βρομόβρυση,η	24
Βρομόβρυση,η	10
Δρέμιον,το	22
Κρασοπούλα,η	28
Τοπική Κοινότητα Πηδήματος	265
Πήδημα,το	265
Τοπική Κοινότητα Πλατέος	490
Πλατύ,το	490
Τοπική Κοινότητα Σταματινού	85
Πελεκητή,η	48
Σταματινόν,το	37

Τοπική Κοινότητα Αγίου Φλώρου	226
Άγιος Φλώρος,ο	195
Χριστοφιλαίικα,τα	31
Τοπική Κοινότητα Αγρίλου	131
Άγριλος,ο	131
Τοπική Κοινότητα Αρφαρών	1.308
Άγιος Κωνσταντίνος,ο	106
Άνω Αρφαρά,τα	25
Αρφαρά,τα	1.177
Τοπική Κοινότητα Βελανιδιάς	59
Βελανιδιά,η	43
Συρρόκα,η                                                                         16

Πεταμένα λεφτά

ΠΕΤΑΜΕΝΑ λεφτά -και δεν ήταν και λίγα. Για τα φανάρια στον Αγιο Φλώρο, στον εθνικό δρόμο ο λόγος, που μπήκαν από εργολαβία του ΥΠΕΧΩΔΕ ύψους 8,2 εκ. ευρώ, αλλά δεν άναψαν ποτέ.\

 Λες και αντιμετωπίστηκε η επικινδυνότητα και δεν κινδυνεύουν οι κάτοικοι του χωριού από τα διερχόμενα αυτοκίνητα. Η παρουσία τους, έτσι όπως είναι σβηστά, θυμίζει τη σπατάλη και αποτελεί πρόκληση. Από την ίδια εργολαβία φτιάχθηκε κόμβος με φανάρια στην είσοδο της Μεγαλόπολης, που αποδείχθηκε άχρηστος πριν ολοκληρωθεί και δε λειτούργησε ποτέ.             Πηγή: Ελευθερία.

Διαβάστε το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ http://www.eleftheriaonline.gr/stiles-sxolia/sxolia/item/25980-lefta

Η Βρομόβρυση στον αγώνα του 1821...α¨

Η Δ.Ε. Αρφαρών έχει έδρα τo Αρφαρά που χτίστηκε γύρω στα 1834 και 
εγκαταστάθηκαν εκεί οι κάτοικοι των Άνω Αρφαρών, οικισμού εκ των πλέον 
παλαιοτέρων στη Μεσσηνία.
Στην τουρκοκρατία ήταν φωλιά κλεφταρματολισμού (τα ιστορικά Σαμπάζικα). Κοντά 
στην περιοχή που φέρει την ονομασία «Μάτια» βρίσκονται απομεινάρια αρχαίου 
Ναού του Ασκληπιού. 
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας δόθηκε μάχη στη θέση «Βρωμοβρυσαίϊκα Καλύβια» 
εναντίον του Ιμπραήμ που έγινε στις 5 και 6 Ιουνίου του 1825 αμέσως μετά την 
καταστροφή στο Μανιάκι στις 20 Μαϊου 1825. Στη μάχη πήραν μέρος πολιανίτες,
αρφαραίοι, βρωμοβρυσαϊοι και ακοβίτες. Πηγή:  kalamata.gr Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Δήμου Καλαμάτας 2012 – 2014 

Στέρνες -Πηγάδια -Δεξαμενές -Κορύτοι.

Η ανάγκη των ανθρώπων για την καθημερινή και απαραίτητη χρήση του νερού, τον εξανάγκασε αυτόν να κατοικήσει και ν’ αναπτύξει κοινωνίες κοντά σε πηγές με άφθονο νερό ώστε να καλύπτει τις άμεσες ανάγκες του.  Ο διαδομένος τρόπος εξεύρεσης νερού σε σημεία που δεν υπήρχαν πηγές, επινοήθηκαν κατασκευάσθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν τα πηγάδια και οι στέρνες. 

Οι Βρομοβρυσαίοι, τα παλαιά χρόνια, έπαιρναν νερό από τα ιδιωτικά τους  πηγάδια και στέρνες καθώς και από τις κοινοτικές δεξαμενές για να πιούν οι ίδιοι και τα ζωντανά τους, να μαγειρέψουν και να ποτίσουν τα κήπους τους και τις γλάστρες του σπιτιού.  Στα σπίτια τους είχαν και στέρνες που μάζευαν το νερό από την σκεπή ή την ταράτσα του σπιτιού τους. Το πόσιμο νερό φυλασσόταν σε καθαρά δοχεία και ανανεωνόταν σχεδόν καθημερινά. Το κουβαλούσαν από τα πηγάδια και τις στέρνες με μπουγέλους και ότι άλλο κάθικο ο καθένας είχε,καθώς και με τα δοχεία, που φόρτωναν στα μουλάρια για να το μεταφέρουν στα σπίτια και όπου αλλού το είχαν ανάγκη (γρέκια).

Από το 1988, το χωριό παίρνει νερό από την γεώτρηση στην Αγία Αννα στην αρχή με βυτία και λίγο ποιό μετά με δίκτυο το όποιο κατασκευάστηκε και εξυπηρετεί όλο το χωριό.

Πελεκητή πέτρινη κορύτα, χρησιμοποιόταν για το πλύσιμο ρούχων και για το πότισμα των ζωντανών.

Δημοτικό Σχολείο Βρομόβρυσης

Το σχολείο...μας....

Από τις πρώτες κοινωνικές δραστηριότητες

 στις οποίες συμμετέχει ένα άτομο είναι το

 σχολείο.

 Η πρώτη φορά που συγχρωτιζόμαστε για 

τόσες πολλές ώρες με ανθρώπους εκτός της 

οικογένειάς μας, που μαθαίνουμε να ζούμε

 βάσει ένος συστήματος κανόνων (το οποίο 

εν πολλοίς θα μας συνοδεύει ολη μας τη 

ζωή). Όλοι, φυσικά, έχουμε όμορφες αναμνήσεις από το σχολικά μας χρόνια, κυρίως 
δε τα χρόνιατου
 δημοτικού, που είμασταν

 ακόμη  παιδιά από κάθε άποψη. Χρόνια  αθωότητας και ξεγνοιασιάς!

Για τους περισσότερους από εμάς ήταν μάλλον καλή τύχη να τελειώσουμε το δημοτικό 

στο χωριό μας, πριν λόγω των συνθηκών κλείσει για πάντα. Πιθανώς θα θυμάστε όλοι την 

πρώτη σας μέρα στο σχολείο, τον αγιασμό (με τον παπα-Γιώργη και αργότερα εγώ με τον 

παπα-Γιάννη), την πρωινή προσευχή, τα δύο διαλείμματα (ένα στις 10 και ένα στις 12),

 τα παιχνίδια (κρυφτό, κυνηγητό, καραβάνα και τόσα άλλα που εφευρίσκαμε),
 τις εκδρομές στον Λάκκα το Δρέμι, στο  Σταματινού, στη Κρaσοπούλα, τις σχολικές γιορτές

 με την σχετική προετοιμασία (να κολλήσουμε τις αφίσες με τους ήρωεςτου '21 ή με
 τους  φαντάρους του '40, να φέρουμε  βάγιες για τα στεφάνια...), την τελευταία ημέρα των 
μαθημάτων με  το μπουγέλο... Μπορεί να θυμάστε  αμυδρά και τομάθημα!!!!!Δεν είναι κάτι

 στο οποίο δίναμε και πολύ σημασία τότε!!!

Όλες αυτές οι αναμνήσεις στεγάστηκαν σε  αυτό το κτήριο που μένει τώρα άχρηστο. 

Το δημοτικό του χωριού μας την εποχή που χτίστηκε εθεωρείτο ένα από τα καλύτερα της 

περιοχής, όπως μας πληροφορούν οι παλοί.
Στα 1943-51 είχε την τύχη  το χωριό για να το υπηρετήσει ως διδάσκαλος ο κ Δ. 
Γεωργακίλας, ένας φωτισμένος  εκπαιδευτικός από την γειτονική μας Πολιανή. Αυτός 
κατόρθωσε  να πείσει τους χωρικούς ότι με την προσωπική τους εργασία θα μπορούσαν 
να βελτιώσουν κάπως τη ζωή τους, μια και τους είχαν εγκαταλείψει στην τύχη τους 
και κράτος και πολιτικοί. Με την ηθική ενίσχυση του διδασκάλου τους,με έρανο μεταξύ 
τους  με την προσωπική τους εργασία έκτισαν στο κέντρο του χωριού ένα ωραίο κτήριο 
ως κοινοτικό σχολείο. 

Το κτήριο του σχολείου είναι διθέσιο, με δύο χώρους γραφείων και εξωτερική τουαλέτα.

 Περιβάλλεται από  έκταση περίπου 1 στρεμμάτος στην οποία υπάρχει παιδική

 χαρά. Φυσικά, όλοι θα θυμάστε τις ελιές στο προάυλιο για να φάμε στα διαλείμματα και να 

προστατευτούμε απο τη ζέστη το καλοκαίρι.

Θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι το σχολείο για ένα χωριό είναι μία από τις σημαντικότερες 

πλευρές της κοινωνικής ζωής. Είναι κρίμα που το χωριό μας δεν το κατάλαβε αυτό και 

οδηγηθήκαμε στο λουκέτο. Μάλλον είναι πάγιο χαρακτηριστικό μας η αμέλεια

 και η έλλειψη διορατικότητας και κυρίως η μετακίνηση των κατοίκων στο στα χωριά 

του κάμπου λόγο της έλλειψης έργων υποδομής και κυρίως του νερού.

         Τώρα, το αν θα μπορούσε αυτό τοτο κτήριο να  αξιποιηθεί είναι θέμα 
πρωτοβουλιών,όχι της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά ημών, όσων πιθανώς 
έχουμε καλές ιδές και καλή διάθεση.

Διάρρηξη στ' Αρφαρά την ώρα της Ανάστασης

Διαρρήκτες μπήκαν σε σπίτι στ' Αρφαρά την ώρα της αναστάσιμης ακολουθίας και σήκωσαν... τα πάντα. Οταν επέστρεψε η οικογένεια από την εκκλησία, βρήκε το σπίτι άνω κάτω και διαπίστωσε ότι οι διαρρήκτες είχαν πάρει αντικείμενα αξίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, διάρρηξη είχε γίνει στ' Αρφαρά και τη Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ.                 

Ελευθερία Τετάρτη 8 Μαΐου Διαβάστε το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ http://www.eleftheriaonline.gr/eleftheria-ekdosi/item/25713-eleftheria-tetart-8-maiou-2013

  Διαβάστε το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ http://www.eleftheriaonline.gr/koinonia/astynomika/item/25723-diarrixi-arfara

Αθίγγανοι επιτέθηκαν σε γυναίκα αστυνομικό στέλνοντάς την στο Νοσοκομείο!!!

Δεν φαίνεται να έχουν τέλος τα άσχημα περιστατικά σήμερα για την περιοχή μας. Πριν από λίγο πληροφορίες αναφέρουν πως γυναίκα αστυνομικός ξυλοκοπήθηκε πιθανότατα από αθίγγανους όταν στον Αγ. Κωνσταντίνο Αρφαρών τους σταμάτησε για έλεγχο και εκεί της επιτέθηκαν, στέλνοντάς την στο Νοσοκομείο Καλαμάτας. Η θρασύτητά τους έχει ξεπεράσει πλέον κάθε όριο. Ευτυχώς, η αστυνομκός νοησηλεύεται εκτός κινδύνου στο Νοσηλευτικό ίδρυμα της μεσσηνιακής πρωτεύουσας.      Πηγή  :KALAMATA NEWS

Καρφιά στον δρόμο για την Ανω Βρομόβρυση

Καρφιά και πρόκες είχαν ρίξει άγνωστοι στο δρόμο από τη διασταύρωση Πελεκητού έως την Ανω Βρoμόβρυση, σύμφωνα με ανακοίνωση που αναρτήθηκε χθες στην ιστοσελίδα του Δήμου Καλαμάτας πρίν από λίγες μέρες.

Ο δήμος γνωστοποίησε ότ  τη «σχετική ειδοποίηση απέστειλε στο δήμο το Δασαρχείο Καλαμάτας, το οποίο ζητεί από όποιον αντιληφθεί κάτι σχετικό για το δράστη να ενημερώσει άμεσα την Αστυνομία».             Πηγή : Ελευθερία 

Με τον παραδοσιακό τρόπο εορτάστηκε το Πάσχα στη Βρομόβρυση

Κατά τον παραδοσιακό τρόπο, με αρκετούς επισκέπτες αλλά και ένα ατυχές γεγονός,(κάηκε το σπίτι του Ιερέα της Βρομόβρυσης) γιορτάστηκε και φέτος  το Πάσχα.

Σ' αυτό συνέβαλε και ο καλός καιρός που ήταν ζεστός με αποτέλεσμα το ψήσιμο του οβελία να πραγματοποιηθεί χωρίς προβλήματα.

Επίκεντρο των θρησκευτικών εκδηλώσεων ο ναός του Αγίου Νικολάου και φυσικά τα παραδοσιακά λαϊκά δρώμενα που συνοδεύουν την μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης. Αυτή η ανεξάντλητη πηγή που τροφοδοτεί με ιστορία,και με παράδοση τους Ελληνες.

Να πούμε ότι στην αναστάσιμη ακολουθία που πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου του χωριού, έδωσε το παρών  το πλήθος  των πιστών, δίνοντας μια πολύ ζεστή εικόνα στο χαρμόσυνο αυτό γεγονός για τη Χριστιανοσύνη.

Κατά τ' άλλα η περιοχή είχε αρκετούς επισκέπτες, τόσο Κυριακή όσο και τη Δευτέρα, οι οποίοι πέρασαν τις άγιες μέρες του Πάσχα κοντά στους δικούς τους ανθρώπους. αφού και το αργά του φετινού Πάσχα διαδραμάτισε το ρόλο του. Το χωριό ζωντάνεψε και πάλι αφού το Πάσχα είναι κατ' εξοχήν γιορτή της χαράς (διάβαση από το θάνατο στη ζωή) και της φύσης (Άνοιξη).             

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΛΑΜΠΡΗΣ