Ο Ελληνικός χώρος, σε άλλους καιρούς, σπάρθηκε από κάστρα, που στάθηκαν τα παρατηρητήρια των σημείων του ορίζοντα. Τα κάστρα, κρατούσαν όρθια την ψυχή τους και η πνοή τους απλωνόταν κυριαρχικά σε ψηλά βουνά, φωτεινές πεδιάδες και γλαυκές θάλασσες. Διάσπαρτοι και στην Μεσσηνιακή γη αυτοί οι περήφανοι γίγαντες του παρελθόντος στέκουν και σήμερα αγέρωχοι, φρουροί και θεματοφύλακες της ιστορίας του τόπου.
Κάστρο Πηδήματος:
Το κάστρο του Πηδήματος βρίσκεται στην κορυφή εξαιρετικά απόκρημνου λόφου, παρακλάδι του βουνού «Παληοηλιάς», σε θέση ιδιαίτερα οχυρή που ελέγχει μεγάλο μέρος του μεσσηνιακού κάμπου και περάσματα που συνδέουν τη Μεσσηνία με τη Λακωνία.
Η ίδρυσή του αποδίδεται στους βυζαντινούς, γύρω στο 1300.
Το σχήμα του κάστρου ακολουθεί τη φυσική διαμόρφωση της κορυφής του λόφου. Η θέση της κύριας πύλης εισόδου ίσως βρισκόταν στη νοτιοδυτική γωνία. Το τείχος είναι κατασκευασμένο από αδρούς ασβεστόλιθους, με έντονη χρήση πλίνθων στη βόρεια πλευρά. Στην εσωτερική επιφάνεια της ανατολικής πλευράς του τείχους σχηματίζονται τυφλά αψιδώματα.
Στο εσωτερικό του κάστρου υπάρχουν λείψανα διάφορων κτηρίων, ενώ στο βορειότερο άκρο του σώζονται ερείπια ορθογώνιου χώρου που έχει ταυτιστεί με τον πύργο-καταφύγιο (donjon) και λίγο νοτιότερα δύο κινστέρνες.
Μετά την πύλη του κάστρου υπάρχουν τα χαμηλά ερείπια ενός μικρού ναΐσκου, που ήταν αφιερωμένος στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Ο ναΐσκος, διαστάσεων 2,90 x 3,50 μέτρων, ήταν νεκροταφιακός των κατοίκων και υπερασπιστών του κάστρου.
Στη νότια πλευρά έξω από την πυλίδα σώζεται ημιερειπωμένος ανώνυμος σταυρεπίστεγος ναός του 14ου αιώνα.
Το 1463 πέφτει στα χέρια των Βενετών και το 1467 στα χέρια Τούρκων. Σύμφωνα με το Γάλλο ερευνητή Antoine Bon το κάστρο του Πηδήματος χτίστηκε από Βυζαντινούς γύρω στο 1300.
Από το βυζαντινό κάστρο Πηδήματος σώζονται μέρη των τειχών του, η πύλη του, και τα χαμηλά ερείπια του ναΐσκου. Το κάστρο αυτό υπήρξε στερνό καταφύγιο της συνείδησης και της ανδρείας των υπερασπιστών του αλλά δεν άντεξε και κυριεύτηκε απ' τα στρατεύματα των Οθωμανών το 1460.
Πηγή: Αριστομένης ο Μεσσήνιος
Κάστρο Πηδήματος:
Το κάστρο του Πηδήματος βρίσκεται στην κορυφή εξαιρετικά απόκρημνου λόφου, παρακλάδι του βουνού «Παληοηλιάς», σε θέση ιδιαίτερα οχυρή που ελέγχει μεγάλο μέρος του μεσσηνιακού κάμπου και περάσματα που συνδέουν τη Μεσσηνία με τη Λακωνία.
Η ίδρυσή του αποδίδεται στους βυζαντινούς, γύρω στο 1300.
Το σχήμα του κάστρου ακολουθεί τη φυσική διαμόρφωση της κορυφής του λόφου. Η θέση της κύριας πύλης εισόδου ίσως βρισκόταν στη νοτιοδυτική γωνία. Το τείχος είναι κατασκευασμένο από αδρούς ασβεστόλιθους, με έντονη χρήση πλίνθων στη βόρεια πλευρά. Στην εσωτερική επιφάνεια της ανατολικής πλευράς του τείχους σχηματίζονται τυφλά αψιδώματα.
Στο εσωτερικό του κάστρου υπάρχουν λείψανα διάφορων κτηρίων, ενώ στο βορειότερο άκρο του σώζονται ερείπια ορθογώνιου χώρου που έχει ταυτιστεί με τον πύργο-καταφύγιο (donjon) και λίγο νοτιότερα δύο κινστέρνες.
Μετά την πύλη του κάστρου υπάρχουν τα χαμηλά ερείπια ενός μικρού ναΐσκου, που ήταν αφιερωμένος στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Ο ναΐσκος, διαστάσεων 2,90 x 3,50 μέτρων, ήταν νεκροταφιακός των κατοίκων και υπερασπιστών του κάστρου.
Στη νότια πλευρά έξω από την πυλίδα σώζεται ημιερειπωμένος ανώνυμος σταυρεπίστεγος ναός του 14ου αιώνα.
Το 1463 πέφτει στα χέρια των Βενετών και το 1467 στα χέρια Τούρκων. Σύμφωνα με το Γάλλο ερευνητή Antoine Bon το κάστρο του Πηδήματος χτίστηκε από Βυζαντινούς γύρω στο 1300.
Από το βυζαντινό κάστρο Πηδήματος σώζονται μέρη των τειχών του, η πύλη του, και τα χαμηλά ερείπια του ναΐσκου. Το κάστρο αυτό υπήρξε στερνό καταφύγιο της συνείδησης και της ανδρείας των υπερασπιστών του αλλά δεν άντεξε και κυριεύτηκε απ' τα στρατεύματα των Οθωμανών το 1460.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου