Ας είναι το ξεκίνημα του 2023 αφετηρία μίας δημιουργικής εποχής. Χρόνια πολλά!

 

 

Οι αντικειμενικές στη Βρομόβρυση έφτασαν να είναι ταυτόσημες με περιοχές τουριστικού χαρακτήρα -Είμαστε μια ορεινή περιοχή κυρίως αγροτική- κτηνοτροφική, επισημαίνει ο πρόεδρος

 

ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΗΜΟ 

ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ Ο 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΜΟΒΡΥΣΗΣ

Όταν η Φαίη Σκορδά φωτογραφήθηκε δίπλα στον Παναγιώτη Καμαρινόπουλο

Στην ευχάριστη θέση να συναντήσει και να φωτογραφηθεί με την δημοφιλή τηλεπαρουσιάστρια Φαίη Σκορδά, βρέθηκε ο Πρόεδρος των Παιδικών Σταθμών Άνω Λιοσίων Παναγιώτης Καμαρινόπουλος.

Ο Πρόεδρος συνάντησε τη Φαίη, στο Κέντρο Πολιτισμού και Αθλητισμού, Σεράφειο, του ΔήμουΑθηναίων, όπου η πανέμορφη δημοσιογράφος ήταν και η παρουσιάστρια της μεγάλης εκδήλωσης του Φιλανθρωπικού Οργανισμού Make A wish (Κάνε μια Ευχή Ελλάδος), το έργο του οποίου στηρίζουν διαχρονικά οι γονείς των μικρών μαθητών των Παιδικών Σταθμών Άνω Λιοσίων.

Το επίσης ευχάριστο ήταν ότι ο Βρεφικός Σταθμός του Αγίου Ιωάννη Άνω Λιοσίων που πήρε μέρος στον δημιουργικό διαγωνισμό του Make A wish « Σχεδίασε το Αστέρι σου” κατέκτησε το πρώτο βραβείο!

Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το παστό - Τρόπος και συνταγές κατανάλωσης

Αν κάποιος θέλει να πειραματιστεί και να ανακαλύψει γεύσεις μιας άλλης εποχής ο Γιώργος Γεωργακάς προτείνει παστό!

Αν ακολουθήσει κάποιος τη συνταγή του κατά γράμμα, θα έχει άριστα αποτελέσματα.

Γράφει στο βιβλίο του
Οσο περίεργο κι αν φαίνεται το χοιρινό αποτελούσε κι αυτό μία από τις κύριες πηγές διατροφής. Οπως αναφέρει στο κεφάλαιο «Το θρεφτάρι» όλες οι οικογένειες, εκτός από μοναχικά άτομα, έθρεφαν κάθε χρόνο ένα ή δύο χοιρινά, ανάλογα με τα μέλη της κάθε φαμελιάς. Το κρέας του ως γνωστόν το έκαναν παστό και έτρωγαν απ' αυτό όλο το χρόνο με διάφορους τρόπους.
Από το κρέας του έκαναν λοκάνικα- φανταστικός μεζές- ενώ πριν λιώσουν το παστό έτρωγαν κρέας και έκαναν διάφορα εδέσματα τα οποία είχαν επινοήσει.
Ιδιαίτερη σημασία όμως, για τη διατροφή τους, είχε το λίπος του -η λίγδα- το οποίο χρησιμοποιούσαν στη μαγειρική αφού αφ' ενός δεν παρήγαγαν λάδι, λόγω υψομέτρου, και αφ' ετέρου δεν είχαν λεφτά για να αγοράσουν.

Για όποιον θέλει να κάνει παστό σήμερα

Υλικά
5 κιλά κρέας, κατά προτίμηση πανσέτα και λαιμό με το λιπάκι τους, χωρίς κόκκαλο
6 κιλά βασιλικό
300 γραμμάρια αλάτι χοντρό (αν θέλει κάποιος μπορεί να βάλει και παραπάνω)
10 κόκκους μπαχάρι σπασμένους
10 καρφιά γαρύφαλλο
1 κ.γ. ξύσμα πορτοκαλιού

Εκτέλεση
Κόβουμε το κρέας σε λωρίδες πάχους 5-6 εκ., πλάτους 8-9 εκ. και μήκους 15-20 εκ. περίπου. Σε ένα μεγάλο σουρωτήρι το οποίο να χωράει στο ψυγείο ρίχνουμε αλάτι χοντρό στον πάτο και από πάνω βάζουμε μια στρώση κρέας, ρίχνουμε μπόλικο αλάτι και βάζουμε άλλη στρώση κρέας. Συνεχίζουμε μέχρι να τοποθετήσουμε όλο το κρέας και τελειώνουμε ρίχνοντας από πάνω αλάτι. Το σκεπάζουμε με ένα καθαρό πανί και το αφήνουμε για δυο τρεις ημέρες εκτός ψυγείου. Μετά βάζουμε στο ψυγείο, μέσα σε κάποια λεκάνη γιατί θα βγάλει υγρά, και το αφήνουμε για τέσσερις πέντε μέρες να σιτέψει και να απορροφήσει το αλάτι.
Μετά τις 7-8 μέρες τινάζουμε το κρέας να φύγει όσο αλάτι υπάρχει και κόβουμε τις λωρίδες των 15 εκ. στη μέση και των 20 εκ. στα τρία. Το βάζουμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα και προσθέτουμε νερό ώστε να σκεπάζει καλά το κρέας και το βράζουμε σε δυνατή φωτιά. Οταν αρχίσει να βράζει χαμηλώνουμε τη φωτιά και το ξαφρίζουμε μέχρι να σταματήσει να βγάζει αφρό. Το αφήνουμε να βράσει περίπου για 50'. Μπορούμε να το δούμε αν χαράξουμε ένα χοντρό κομμάτι κρέας και κρατάει πολύ λίγο στο κέντρο, τότε είναι η κατάλληλη στιγμή να το αποσύρουμε από τη φωτιά. Αν θέλουμε κατά τη διαδικασία του βρασμού βάζουμε μέσα στην κατσαρόλα και δύο κρεμμύδια μεγάλα καθαρισμένα τα οποία τα πετάμε.

Αφαιρούμε το κρέας από την κατσαρόλα και το αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει.
Το νερό δεν το χύνουμε αλλά το αφήνουμε να κρυώσει τελείως. Οταν κρυώσει στην επιφάνεια θα δούμε μια λευκή κρούστα λίπους - λίγδας- την οποία μαζεύουμε σ' ένα μπολ, θα μας χρειαστεί.
Την ίδια μέρα ή την επόμενη αρχίζουμε τη διαδικασία του τσιγαρίσματος. Κόβουμε το βασιλικό σε κομμάτια, βάζουμε στην κατσαρόλα τη λίγδα που μαζέψαμε μετά το βράσιμο του κρέατος, μισό ποτήρι νερό ή λάδι και όταν λιώσει η λίγδα και κάψουν καλά ρίχνουμε μέσα τα κομμάτια βασιλικού ώστε να σκεπαστεί ο πάτος της κατσαρόλας μας. Ανακατεύουμε συνέχει με ξύλινη κουτάλα ώστε να μην κολλήσουν στον πάτο. Αυτά αρχίζουν να λειώνουν και να βγάζουν το λίπος τους. Οταν αρχίσουν να ροδίζουν τα βγάζουμε και ρίχνουμε άλλα μέσα στην κατσαρόλα. Συνεχίζουμε μέχρι να λειώσουμε όλο το βασιλικό. Τα υπολείμματα του βασιλικού τα πετάμε.
Χαμηλώνουμε λίγο τη φωτιά και ρίχνουμε κομμάτια κρέατος ώστε να σκεπάζουν τον πάτο της κατσαρόλας και τα αφήνουμε να βράσουν-τσιγαριστούν στο λίπος. Οταν τα κομμάτια αρχίσουν να ροδίζουν από τη μία πλευρά τα γυρίζουμε από την άλλη και αφού ροδίσουν κι απ' αυτή τα βγάζουμε σε μια λεκάνη. Για το αν έχει τσιγαριστεί το κρέας και πρέπει να το βγάλουμε το καταλαβαίνουμε και όταν στην επιφάνεια του λίπους εμφανίζονται πολύ μεγάλες φυσαλίδες. Συνεχίζουμε την ίδια διαδικασία ώσπου να τσιγαρίσουμε όλο το κρέας. Οταν είναι έτοιμη και η τελευταία δόση ρίχνουμε όλο το κρέας στην κατσαρόλα, ανακατεύουμε ελαφρά και αποσύρουμε από τη φωτιά.
Μετά από 10-15' περίπου ρίχνουμε στην κατσαρόλα τα μπαχαρικά και το ξύσμα του πορτοκαλιού και ανακατεύουμε με την κουτάλα όσο πιο απαλά μπορούμε ώστε να μην διαλυθεί το κρέας για να πάνε αυτά σε όλο το σκεύασμά μας και το αφήνουμε να κρυώσει.
Οταν κρυώσει αρκετά αλλά πριν πήξει η λίγδα αποθηκεύουμε το παστό σε βάζα, γυάλινα κατά προτίμηση, βάζοντας κρέας και λίγδα ώστε το περιεχόμενο να είναι ομοιογενές και χωρίς κενά και η λίγδα να καλύπτει την επιφάνεια του κρέατος.
Διατηρούμε τα βάζα σε δροσερό και σκοτεινό μέρος ή στο ψυγείο.

Το παστό μπορεί να φαγωθεί όπως το βγάζουμε από το δοχείο αποθήκευσης και ειδικά με ζεστό ψωμί, ντομάτα κομμένη στα τέσσερα και τυρί.
Επίσης τις τσιγαρίδες, τις χρησιμοποιούμε ως συμπλήρωμα -άρτυμα- σε διάφορες συνταγές.

Καγιανάς

Υλικά: Παστό χοιρινό, ανάλογα με τα άτομα, αυγά ανάλογα με το παστό (όσο περισσότερα τόσο καλύτερα).

Εκτέλεση: Εκοβαν το παστό σε μικρά κομμάτια και το έβαζαν στο τηγάνι με τη λίγδα που είχαν επάνω. Αφού έλιωνε το παστό και έβγαζε το λίπος του έριχναν τα αυγά, χτυπώντας τα όπως κάνουμε και στην ομελέτα και τα ανακάτευαν μαζί με το παστό ώστε να γίνουν μείγμα. Οταν τα αυγά άρχιζαν να ροδοκοκκινίζουν ο καγιανάς ήταν έτοιμος.

Αυτός ήταν ο αυθεντικός καγιανάς που κάνανε τότε απλά γρήγορα και εύκολα.

Καγιανάς με ντομάτα

Το καλοκαίρι που είχαν ντομάτες και είχαν χρόνο έκαναν τον καγιανά πιο "επίσημο" και "πλούσιο" φαγητό.

Υλικά: Παστό χοιρινό ανάλογα με την ποσότητα που θέλανε. 2 κρεμμύδια ξερά, αυγά, ανάλογα με το παστό που βάζανε, 3-4 ντομάτες παραγινωμένες.

Εκτέλεση: Εκοβαν το παστό σε μικρά κομμάτια, όπως και στην προηγούμενη συνταγή και το έβαζαν στο τηγάνι. Εκοβαν τα κρεμμύδια σε λεπτές φέτες και όταν έλιωνε η λίγδα τα ρίχνανε στο τηγάνι και τα τηγάνιζαν μαζί με το παστό μέχρι να μαραθούν.

Τρίβανε τις ντομάτες και τις ρίχνανε μέσα στο τηγάνι ανακατεύοντας. Αφηναν να βράσει και η ντομάτα για λίγο, μέχρι να εξατμισθούν τα υγρά και πρόσθεταν τα αυγά αφού τα χτυπούσαν όπως στην ομελέτα.

Τότε οι συνταγές αυτές αποτελούσαν κυρίως φαγητό. Σήμερα είναι ένας φανταστικός κρασομεζές ή ένα καλό συμπλήρωμα φαγητού.

Κάστρο Αγίου Φλώρου (Βρομόβρυσης).

Η θέση "Κάστρο" βρίσκεται 1400 μέτρα βορειοανατολικά από τον Άγιο Φλώρο Μεσσηνίας, σε ευθεία γραμμή. Πρόκειται για έναν επιμήκη ψηλό λόφο με μήκος περίπου 1000μ. και διεύθυνση Β- Ν. Στην Β πλευρά ο λόφος έχει ύψος 410μ. και πλάτος 50μ. ενώ στην νότια πλευρά φτάνει τα 470μ. ύψος και πλάτος περίπου 100μ. Στην Ν. πλευρά της κορυφογραμμής βρίσκεται και ο αρχαιολογικός χώρος.

Η πρόσβαση στον αρχαιολογικό χώρο γίνεται από το χωριό Βρωμόβρυση απ΄όπου ξεκινάει χωματόδρομος προς τα ΝΔ και κατόπιν κινείται Ν παράλληλα με την κορυφογραμμή. Η ανάβαση είναι κάπως δύσκολη λόγω της βλάστησης, και γίνεται από τον χωματόδρομο στην Α πλευρά.
Η ακρόπολη έχει οβάλ περίπου σχήμα και χωρίζεται σε δύο μέρη. Το ένα τμήμα (βλ. Α στον χάρτη) έχει έκταση περίπου 3 στρέμματα και περιβάλλεται με πολύ ισχυρά τείχη πάχους 1,5 με 2 μέτρα. Στην Β πλευρά ξεκινάει άλλο τείχος μήκος 80μ. περίπου το οποίο φαίνεται να έγινε για να ενισχύσει την πιό ευάλωτη Α και Β πλευρά της ακρόπολης.
Το δεύτερο τμήμα (βλ. Β στον χάρτη) είναι λίγο πιό μικρό με 2 στρέμματα έκταση και το οποίο περιβάλλεται επίσης με ισχυρά τείχη. Στην Ν πλευρά ξεκινάει επίσης ένα επιπλέον τείχος μήκος 65μ. περίπου που φαίνεται να ενισχύει και αυτό την άμυνα από την Α πλευρά.

Η θέα από την θέση "Κάστρο" είναι εκπληκτική. Υπάρχει οπτική επαφή με ολόκληρη την πεδιάδα του Παμίσου μέχρι τον Μεσσηνιακό κόλπο στα Ν. Χαμηλά στα Δ φαίνεται ο Άγιος Φλώρος και οι πηγές του ποταμού Παμίσου και στο βάθος το όρος της Ιθώμης. Προς τα Ν υπάρχει οπτική επαφή με το κάστρο του Πηδήματος ενώ προς Β υπάρχει οπτική επαφή με την ακρόπολη των Τσουκαλαίικων αλλά και το Δ τμήμα του Στενυκλαρικού πεδίου. Προς τα Α ήλεγχε τα περάσματα προς τον Ταΰγετο και την Λακεδαιμονία.
Από τα παραπάνω εύκολα συμπεραίνουμε πως η θέση "Κάστρο" επιλέχθηκε για την στρατηγική της θέση. Η σχετικά μικρή έκταση της θέσης (συνολικά 5 στρέμματα) αλλά και η δύσκολη πρόσβαση, με το κακοτράχαλο εκτεθειμένο τοπίο δεν είναι ενδεικτικά κάποιου πολίσματος. Εδώ θα πρέπει να υπήρχε ένα μεσαίου μεγέθους αλλά και αρκετά ισχυρό οχυρό- φυλάκιο.
Ο αρχαιολογικός χώρος "Κάστρο" Αγίου Φλώρου είναι άγνωστος και δεν αναφέρετε σχεδόν πουθενά στην βιβλιογραφία. Απ΄ότι γνωρίζουμε δεν έχει γίνει ποτέ κάποια επίσημη έρευνα στην θέση ενώ δεν αναφέρετε στον Διαρκή κατάλογο των κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων Ελλάδας. Κάποιες γενικές πληροφορίες δίνουν ο Παν. Γ. Κρίμπας και ο Μίμης Φερέτος.[1]

Εξετάζοντας την ακρόπολη και το σχήμα της από τον χάρτη (Google Earth) η πρώτη εντύπωση είναι ότι πρόκειται γιά Προϊστορική θέση, με πολλές ομοιότητες με άλλες παρόμοιες θέσης της Μεσσηνίας. Τα τείχη είναι κατασκευασμένα χωρίς κανενός είδος κονιάματος (ξερολιθιά) ενώ έχουν χρησιμοποιηθεί πέτρες διαφόρων μεγεθών και κάποιων αρκετά μεγάλων. Η δόμηση και το σχήμα της ακρόπολης θυμίζουν Προϊστορική εγκατάσταση.

Τα κεραμικά αποτμήματα που υπάρχουν, κυρίως στο κάπως πιό ομαλό B τμήμα της ακρόπολης, φαίνονται να είναι και αυτά Προϊστορικά. Η κεραμική έχει αρκετές προσμείξεις, ενώ κάποια αποτμήματα, όπως χείλος αγγείου ή χερούλι από ανοικτό μπεζ υλικό, πολύ πιθανόν να είναι της Προϊστορικής εποχής.

Δεν φαίνεται να υπάρχουν ενδείξεις για χρήση της ακρόπολης και σε μετέπειτα εποχές, αν και δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε.
Κάστο Αγίου Φλώρου (Βρομόβρυσης)

Στην περιοχή υπάρχει μια ενδιαφέρουσα αλλά και αινιγματική κατασκευή. Πρόκειται για ένα τείχος που ξεκινάει ανατολικά από τον Άγιο Φλώρο, έχει μήκος περίπου 1000μ. και καταλήγει στους Δ πρόποδες της λοφοσειράς του "Κάστρου". Η χρονολόγηση και ο σκοπός κατασκευής του τείχους δεν είναι γνωστή. Πιθανόν να είχε αμυντικό χαρακτήρα.

"Αριστομένης ο Μεσσήνιος"

[1] Παν. Γ. Κρίμπα, "Ο άγιος Φλώρος", άρθρο στην εφημερίδα "Μεσσηνιακά Νέα", φ.62, 12 Ιουνίου 1959: "Στην θέση "Κάστρο" ή "Αρμακάς" βορειοανατολικά του Αγίου Φλώρου σώζονται μεσαιωνικά τείχη καθώς και ερείπια αρχαίου φρουρίου, που πιθανότατα ήταν προμαχώνας της αρχαίας Ιθώμης. "Μίμη Φερέτου, "Μεσσηνιακά" 1968, εκδόσεις Αριστομένης: "Το Κάστρο ή Καστρούλι στον Aγιο Φλώρο έχει τείχη από το βορρά και την ανατολή, και πύλη στη βορειοδυτική γωνία. Σύνορο της εύφορης Μεσσηνίας προς τα ανυπότακτα λημέρια των κλεφτών μοιάζει να είναι, αμυντική κατασκευή των Παλαιολόγων σε κάποια σχέση με το κάστρο στο Πήδημα που σε αυτό έμειναν κατά διαστήματα οι Παλαιολόγοι. " Πηγή: agiosflorosmessinias.blogspot

+3

Ο νέος χρόνος να φέρει χαρά και ευτυχία σε όλο τον κόσμο

 

 

Ευτυχισμένο το 2021.

       Ευχόμαστε το 2021 να είναι πολύ καλύτερο από το προηγούμενο. 

                     Να έχουμε όλοι μας υγεία και ευτυχία.

Παπαδοπούλου-Σταμάτη Δάφνη

 

 πρόσωπα και γεγονότα της Μεσσηνίας – 22 Νοεμβρίου 1962 πέθανε η ερευνήτρια για τον καρκίνο Παπαδοπούλου-Σταμάτη Δάφνη

Σαν σήμερα, στις 22 Νοεμβρίου 1962, πέθανε η γιατρός και ερευνήτρια για τη θεραπεία του καρκίνου Δάφνη Παπαδοπούλου-Σταμάτη που καταγόταν από το χωριό Βρωμόβρυση και είχε γεννηθεί το 1916.
Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια ειδικεύθηκε στον κλάδο της βιοχημείας στη Βιέννη. Επέστρεψε στην Ελλάδα και ανέλαβε τη διεύθυνση του Αντικαρκινικού Ινστιτούτου Αθηνών. Δημοσίευσε μεγάλο αριθμό ερευνητικών εργασιών και έγινε γνωστή σε όλη την ανθρωπότητα.
Δυστυχώς οι ελληνικές αρχές την εγκατέλειψαν και σταμάτησαν να την στηρίζουν οικονομικά και ηθικά. Αυτό την ανάγκασε να φύγει εκτός Ελλάδας και να μεταβεί για επιστημονικές έρευνες σε Γαλλία, Αγγλία και Αμερική. Τα αντικαρκινικά ινστιτούτα της Αμερικής την προσέλαβαν και στήριξαν το έργο της.
Ασχολήθηκε περισσότερο με την πυρηνική ιατρική. Εργάστηκε στο ιατρικό τμήμα της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας στο Οκ Ρητζ και στη συνέχεια στο Ναυτικό Κέντρο Ιατρικών Ερευνών, όπως και στο τμήμα Πυρηνικών Ερευνών του Εθνικού Ινστιτούτου Υγιεινής στην Ουάσιγκτων.
Εκτεθειμένη συνεχώς στη ραδιενέργεια προσβλήθηκε και η ίδια από τον καρκίνο. Της συνέστησαν να διακόψει την ερευνητική δουλειά και να πάει για θεραπεία. Αρνήθηκε πιστεύοντας ότι θα πρόφταινε να ολοκληρώσει μια σημαντική επιστημονική έρευνα που θα άλλαζε τα επιστημονικά δεδομένα. Δυστυχώς δεν άντεξε και έπεσε τελικά θύμα της επάρατης νόσου στις 2 Νοεμβρίου 1962.
Η αμερικανική κυβέρνηση την τίμησε ως μεγάλη ηρωίδα της επιστήμης. Ετάφη μεγαλοπρεπώς στο Εθνικό Νεκροταφείο του Άρλιγκτον εκεί που γίνεται η ταφή των μεγάλων και ενδόξων νεκρών της Αμερικής σε ένδειξη τιμής της προσφοράς της στην επιστήμη.   Επιμέλεια: Τάσος Αποστολόπουλος

Καλά Χριστούγεννα

 Καλά Χριστούγεννα, με υγεία, αγάπη και χαρά για όλον τον κόσμο! 

Λεβέτι.

 Λεβέτι = Μεγάλο χάλκινο καζάνι που η συνήθης χρήση του ήταν να ζεσταίνουν το γάλα για να πήξει και να φτιάξουν τα διάφορα τυριά, λιώσιμο παστό, ζέσταμα νερού για πλύσιμο ρούχων, παρασκευή σαπουνιού, και κάθε άλλη εργασία του σπιτιού.

Πηγή φωτογραφίας: Στην ομορφιά που χάνεται.

Ποδόμακτρο -Το ορθογώνιο σίδερο δίπλα από τις εισόδους των παλιών σπιτιών και ποια ήταν η χρήση του.

 Οι ιστορίες από παλιά αντικείμενα πάντα μας γοητεύουν.

Περίπου έτσι είναι στο Δημοτικό Σχολείο Βρομόβρυσης, στον οικισμό Σφενδάμι
μέχρι
που το σχολείο λειτουργούσε..

Πράγματα που υπάρχουν εκεί χρόνια, τα βλέπουμε, χωρίς όμως να ξέρουμε ποια είναι η προέλευση και η χρήση τους.

Αποκλείεται να μην έχεις δει και εσύ, έξω από παλιά σπίτια και κτίρια, δίπλα από την

 είσοδο, ένα ορθογώνιο σίδερο.

Σαν παιδί, θα έχεις ανέβει πάνω του ή θα έχεις σκοντάψει σε αυτό.

Αυτή η σιδερένια ορθογώνια λάμα που είναι βιδωμένη στο έδαφος δεν είναι καθόλου 

τυχαία.

Είχε έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο ύπαρξης κάποτε και κρύβει μεγάλη ιστορία.

Το σίδερο, λοιπόν, αυτό ονομάζεται ποδόμακτρο ή ξελασπωτήρας εξώπορτας.

Η λέξη «ποδόμακτρο» προέρχεται από το πόδι και το μάκτρον, όπου μάκτρον είναι 

οτιδήποτε χρησιμοποιούμε για να σκουπιστούμε.

Υπήρχε έξω από όλα τα σπίτια, δίπλα από την πόρτα, στο έδαφος και η χρήση του ήταν πολύ πρακτική για την εποχή.

Εκεί καθάριζαν οι άνθρωποι τα παπούτσια και τις σόλες τους από τις λάσπες πριν μπουν 

στο σπίτι.

Όταν ακόμη οι δρόμοι των πόλεων ήταν χωμάτινοι, ο ξελασπωτήρας ήταν απαραίτητος.

Οι τεχνίτες και οι σιδηρουργοί δημιουργούσαν μάλιστα πρωτότυπα και καλαίσθητα σχέδια 

και σχήματα, ώστε να ταιριάζουν με τα ωραία, αρχοντικά σπίτια.

Το διακοσμητικό αυτό πλέον θεωρείται ρετρό αλλά κοσμεί ακόμη πολλά vintage ή νεοκλασσικά σπίτια που έχουν ανακαινισθεί.

Ήταν σε χρήση ακόμη και μέχρι τη δεκαετία του 1950. 

Πλέον τα περισσότερα είναι σκουριασμένα, να θυμίζουν μια άλλη, περασμένη εποχή.

Πηγή:News one.