Μεγαλόπρεπος ο εορτασμός του Αγίου Γεωργίου του Χοζεβίτη στη Βρομόβρυση.

Mε μεγάλη θρησκευτική κατάνυξη και παρουσία, πλήθους πιστών από τη Βρομόβρυση το Σταματινού καί τα γύρω χωριά, της ευρύτερης περιοχής γιορτάσθηκε την Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014 ο εορτασμός του. Ο Άγιος Γιώργος ο Χοζεβίτης γεννήθηκε στο νησί της Κύπρου σε μια ευσεβή χριστιανική οικογένεια. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Αγίου Γεωργίου, ο Ηρακλείδης αποσύρθηκε στην Παλαιστίνη και πήρε το μοναχικό σχήμα στη Λαύρα του Καλαμώνας. Ο Άγιος Γεώργιος , μικρός ακόμη, παρέμεινε κοντά στους γονείς του αλλά κατά τα χρόνια της εφηβείας του, οι γονείς του αρρώστησαν και πέθαναν. Μένοντας ορφανός, ο Άγιος Γεώργιος έφυγε από το σπίτι του και σάλπαρε με ένα πλοίο για την Παλαιστίνη. Στην Ιερουσαλήμ, προσκύνησε τους Αγίους Τόπους, και στη συνέχεια τράβηξε προς τη Λαύρα του Καλαμώνας όπου έμενε ο μεγαλύτερος αδελφός του, ο Ηρακλείδης. Εκείνος τον έστειλε στον ηγούμενο της Μονή της Παναγίας του Χοζεβά.

Στη Μονή αυτή (μεταξύ της Ιερουσαλήμ και της Ιεριχώ), ο Άγιος Γεώργιος έγινε μοναχός και μπήκε στο δρόμο του ασκητισμού (εξ ου και πήρε το όνομα Χοζεβίτης). Με την ταπεινότητά του και την απόλυτη υπακοή ο νεαρός μοναχός κατόρθωσε να φτάσει σε τόσο ψηλό πνευματικό επίπεδο, που προκάλεσε την έκπληξη όλων των άλλων αδελφών της Μονής. Αποφεύγοντας τη δόξα, ο Άγιος Γεώργιος έφυγε από τη Μονή του και πήγε να ζήσει στη Λαύρα του Καλαμώνας μαζί με τον αδελφό του. Και οι δύο πολεμιστής της ψυχής αγωνίστηκαν για πολλά χρόνια μαζί. Εκεί, ο Άγιος Γεώργιος χειροτονήθηκε διάκονος. Ήδη, από εκείνη την εποχή, ο Άγιος Γεώργιος έχει φθάσει σε τέτοια πνευματική τελειότητα, που έλαβε από το Θεό, το δώρο να κάνει θαύματα. Μετά το θάνατο του αδελφού του, ο οποίος έχει συμπληρώσει την ηλικία των εβδομήντα ετών, ο Άγιος Γεώργιος επέστρεψε στη Μονή του Χοζεβά όπου συνέχισε την σκληρή ασκητική ζωή. Έτρωγε ελάχιστα, και αυτό κάθε 2-3 μέρες, ποτέ δεν φορούσε καινούργια ρούχα, αλλά έντυνε τον εαυτό του με παλιά κουρέλια.

Για πολλά χρόνια έκανε την διακονία του ψωμά, έτσι ώστε οι αδελφοί τον αποκαλούσαν «σιδερένιο» επειδή δεν καιγόταν από τα κάρβουνα. O Άγιοςαντιμετώπιζε με αγάπη όλους τους αδελφούς μοναχούς και έβλεπε με πραότητα και ταπεινοφροσύνη όλους όσους έρχονταν για να τον συναντήσουν.

Το θάνατο του Αγίου Γεωργίου έχει περιγράψει ο υποτακτικός του Αντώνιος.Ξαπλωμένος στο νεκροκρέβατό του, ο Άγιος Γεώργιος έστειλε έναν από τους αδελφούς στον Αντώνιο, μηνώντας του να πάει κοντά του για να τον αποχαιρετίσει. Ο Αντώνιος που τότε ήταν κάτω από την υπακοή να δέχεται προσκυνητές στο αρχονταρίκι, ένιωσε πολύ θλίψη που δεν μπορούσε να φύγει και ν' αποχαιρετήσει τον αββά του. 'Όμως, ο Άγιος Γεώργιος, έχοντας μάθει από τον αγγελιοφόρο ότι ο Αντώνιος εκτελούσε υπακοή, υποσχέθηκε να τον περιμένει.Πράγματι, όταν ο Αντώνιος έσπευσε τα μεσάνυχτα στον ετοιμοθάνατο αββά, αυτός ήταν ακόμα ζωντανός. Ο Άγιος αποχαιρέτησε τον αγαπημένο υποτακτικό του, στη συνέχεια στράφηκε προς τα ανατολικά, και είπε τρεις φορές: «αποδήμησε, ω ψυχή μου, τώρα εν Κυρίω, αποδήμησε» - και πέθανε ειρηνικά.

Η μνήμη του Αγίου Γεωργίου του Χοζεβίτη εορτάζεται στις 8 Ιανουαρίου