Από την επίσκεψή μας στις 23 Αυγούστου στις καλοκαιρινές μας διακοπές στον ιερό αυτό χώρο, που όλοι θα πρέπει να επισκεφτείτε, για να τον δείτε από κοντά.
Η εξήγηση που έδωσαν για το παράδοξο αυτό φαινόμενο συνοπτικά μερικοί επιστήμονες:
- κ. Λούκος Κων/νος (Γεωπόνος - Κόρινθος): "Δεν υπάρχει εξήγηση από πλευράς γεωπονικής επιστημονικής. Πρόκειται για ένα ΔΙΑΡΚΕΣ ΘΑΥΜΑ".
- κ. Μακρυγιάννης Π. (Γεωπόνος): "... Αλλά σα γεωπόνος, είμαι σε θέση να ξέρω πολύ καλά, ότι οι τοίχοι θα είχαν ανοίξει και σπάσει από τις ρίζες ενός μόνο δέντρου, πόσο μάλλον δεκαεπτά".
- κ. Ράπτης Γεώργιος (Δασολόγος - Ναύπακτος): "Το όλο φαινόμενο υπερβαίνει κάθε λογική, φυσική και επιστημονική εξήγηση του ανθρώπου".
- κ. Μπεληγιάννης Ελευθέριος (Πολιτικός Μηχανικός - Αθήνα): "Όταν ο αέρας αυτός (της ρεματιάς) έχει τη δυνατότητα να ξεριζώνει δέντρα, καταλαβαίνει κανείς, τι δυνάμεις εξασκούνται από τα 17 δέντρα για την ανατροπή της στέγης".
- κ. Σταυρογιάννη - Περρή Ελένη (Αρχιτέκτων - Καλαμάτα): "Φαινόμενο επιστημονικά ανεξήγητο. Οι δυνάμεις βάρους και αέρος σε συνάρτηση, θα έπρεπε λόγω θέσεως του εξωκλησιού, αλλά και λόγω της προχείρου κατασκευής αυτού, προς δε και της παλαιότητάς του να είχαν διαλύσει το κτίσμα. Τούτο όμως, παραμένει επί τόσους αιώνας χωρίς σοβαρές φθορές".
- κ. Παλλας (Διευθυντής Αρχαιοτήτων - Κόρινθος): "Βάσει των φυσικών νόμων, τουλάχιστον τα μεγάλα αυτά δέντρα, λόγω κλίσεως, ύψους, περιμέτρου έπρεπε να είχαν γκρεμισθεί. Δια να στέκουν αγέρωχα, είναι κάτι που η επιστήμη δεν μπορεί να δώσει εξήγηση".
- κ. Τίγκας Αναστάσιος (Θεολόγος, Αρχαιολόγος, Ιστορικός - Ηράκλειο Αττικής): " Η όλη ανάπτυξις, ύπαρξις και ζωή των δέντρων επί της στέγης του ναού της Οσιοπαρθενομάρτυρος Θεοδώρας εκπλήσσει, αντιβαίνει προς πάσα λογικήν και φυσικήν εξήγησιν του ανθρώπου. Καταδεικνύει μίαν σπανίαν ιδιαιτερότητα, την επέμβασιν του Θεού επί της δημιουργίας Του, το θαύμα".
ΒΙΟΣ ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ
Κάθε χρόνο στίς 11 Σεπτεμβρίου ἑορτάζουμε καί τιμοῦμε τήν μνήμη τῆς Ὀσιοπαρθενομάρτυρος Θεοδώρας τῆς ἐν Βάστᾳ. Ἡ Ἁγία αὐτή εἶναι γνωστή πλέον ὄχι μόνο στήν πατρίδα μας ἀλλά καί πέραν αὐτῆς.Ποιός εἶναι ὅμως ὁ δρόμος πού βάδισε καί ἔφθασε στήν ἁγιότητα;
Θά ἀναφέρουμε μέ συντομία ὅσα εἶναι γνωστά γιά τήν ζωή καί τήν πολιτεία της μέ σκοπό ὁ καθένας μας νά τήν «ζηλέψει» καί νά τῆς ὁμοιάσει.
Ἡ Ἁγία καταγόταν ἀπό τήν Ἁγιοτόκο καί Ἠρωοτόκο Πελοπόννησο γι’ αὐτό καί ἀπό κάποιους ὀνομάζεται Ἅγια Θεοδώρα ἡ «Πελοποννήσια». Ὡς πρός τήν καταγωγή τῆς πιθανότερες περιοχές φένεται νά εἶναι ἡ Ἀρκαδία καί ἡ Μεσσηνία.
Ἔζησε κατά τόν 9ον αἰώνα δηλαδή στά χρόνια της Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας. Οἱ γονεῖς τῆς ὑπῆρξαν ἄνθρωποι πτωχοί καί ἄσημοι ἀλλά ἀγαποῦσαν τόν Θεό καί μετέδωσαν στά παιδιά τους τήν πίστη στό Χριστό. Ἀπό μικρή ἡλικία ἡ Θεοδώρα, σέ σχέση μέ τά ἄλλα τῆς ἀδέλφια, εἶχε μία ἰδιαίτερη ἀγάπη καί κλίση πρός τά θεία. Ἀγαποῦσε τόν Θεό σέ τέτοιο βαθμό πού ἐπιθύμησε νά ἀφιερώσει ὅλη της τήν ζωή Σ’ αὐτόν. Ἀποκτοῦσε μέρα μέ τή μέρα αὐτό πού οἱ Ἅγιοι Πατέρες ὀνομάζουν «Ἔρωτα Χριστοῦ».
Μεγαλώνοντας ἀποφασίζει νά ἐγκαταβιώσει σέ μοναστήρι καί ἐκεῖ νά καλλιεργήσει τόν ἔρωτά της γιά τόν Χριστό. Τό παράδοξο ὅμως εἶναι ὅτι δέν προτίμησε ἕνα γυναικεῖο μοναστήρι ἀλλά ἕνα ἀνδρικό! Παρουσιάστηκε στήν μονή τῆς «Παναΐτσας», μία μονή πού βρίσκεται στά ὅρια τῶν Νόμων Ἀρκαδίας – Μεσσηνίας, ὡς ἄνδρας μέ τό ὄνομα «Θεόδωρος». Δέν μποροῦμε μέ σιγουριά νά ὑποστηρίξουμε γιά πιό λόγο τό ἔκανε αὐτό. Πιθανόν ἤθελε νά ἐξαφανιστεῖ ἐντελῶς ἀπό τούς γνωστούς της.
Στήν ἀνδρώα μονή πού ἐγκαταβίωσε δέν ἄργησε νά καταστεῖ παράδειγμα ὑπομονῆς, ὑπακοῆς καί ταπείνωσης. Οἱ ἀρετές αὐτές τήν ὁδηγοῦσαν σταδιακά σέ μεγάλη πνευματική πρόοδο πού ἀναγνωριζόταν ἀπό τόν Ἡγούμενο καί τούς συνμοναστές της. Οἱ Πατέρες τῆς Μονῆς, θαυμάζοντας τήν προσωπικότητα καί τά χαρίσματα πού τόν διέκριναν, τοῦ ἐμπιστεύτηκαν τίς ἐξωτερικές ἐργασίες τῆς Μονῆς. Πράγματι, στό διακόνημα αὐτό βρίσκονται πάντα μοναχοί ἢ μοναχές μέ ἐμπειρία στήν πνευματική ζωή.
Τήν ἴδια χρονική περίοδο συνέβη στήν εὐρύτερη περιοχή τῆς Πελοποννήσου φοβερός λιμός, ἔτσι πού ὁ κόσμος καί ἡ Μονή κινδύνευσαν ἀπό ἀσιτία. Ὅλοι οἱ Πατέρες ἔστρεψαν τά βλέμματά τους στόν «Θεόδωρο» ὡς τόν μοναδικό πού μποροῦσε νά βοηθήσει σ’ αὐτήν τήν τόσο δύσκολη κατάσταση. Πράγματι, ὁ « Θεόδωρος » ἐπισκέφτηκε πολλά σπίτια Χριστιανῶν προκειμένου νά τούς στηρίξει καί ἂν ἦταν δυνατόν νά ἐξοικονομήσει κάτι καί γιά τήν μοναστική ἀδελφότητα.
Συνέβη ὅμως κάτι φοβερό! Μία γυναίκα ξεστόμισε ἐναντίον τοῦ μία βαριά κατηγορία. «Ὁ καλόγερος, εἶπε, μὲ ἄφησε ἔγκυο! ». Ἡ εἴδηση αὐτή διαδόθηκε γρήγορα! Μία δεινή συκοφαντία εἶχε ἤδη στηθεῖ. Οἱ γονεῖς τῆς ἐγκυμονούσας γυναίκας θυμωμένοι ἀνέβηκαν στό μοναστήρι καί βίαια πρόσταξαν τόν «Θεόδωρο» νά τούς ἀκολουθήσει. Ὁ «μοναχός» ἂν καί ἀρνήθηκε τήν κατηγορία δὲν ἀρνήθηκε νά τούς ἀκολουθήσει. Στή συνέχεια τόν δίκασαν μέ συνοπτικές διαδικασίες καί τόν ἔκριναν ἔνοχο. Ἔλαβε τήν ἐσχάτη τῶν ποινῶν, « θάνατον διά ἀποκεφαλισμοῦ». Ἂν καί μποροῦσε μέ τήν ἀποκάλυψη τοῦ σώματός του νά ἀποδείξει τήν ἀθωότητά του, προτίμησε νά «σηκώσει» τό βάρος τῆς συκοφαντίας! Ὡς τόπος τοῦ μαρτυρίου ὁρίστηκε τό χωριό Βάστα στήν περιοχή τῆς Ἀρκαδίας. Ὁ δήμιος τόν ὁδήγησε μέχρι ἐκεῖ ἐνῶ ὁ « Θεόδωρος» ἀκολουθοῦσε «ὡς ἀμνός ἄφωνος». Μετά ἀπό λίγη ὥρα ἡ ψυχή τῆς «Ἁγίας Θεοδώρας» φτερούγισε πρός τόν οὐρανό, στήν ἑτοιμασμένη θέση τῶν ὀσιοπαρθενομαρτύρων τῆς Ἐκκλησίας μας.Ὁ δήμιος καί οἱ συνεργάτες του, πού ἀποκεφάλισαν τήν μάρτυρα, διέκριναν τό σῶμα τῆς γυμνό καί μεταμεληθέντες ζήτησαν συγχώρεση ἀπό τόν Θεό.
Τό θαυμαστό γεγονός ἔγινε γνωστό παντοῦ! Ὁ Ἡγούμενος καί οἱ συμμοναστές θρηνολογώντας ἔφθασαν στόν τόπο τοῦ μαρτυρίου καί δοξάζοντας τόν Θεό ἐνεταφίασαν τό σῶμα της στήν Ἱερὰ Μονή τους ἢ κατά τήν γνώμη ἄλλων στόν ἴδιο τόπο τοῦ μαρτυρίου της.
Λέγεται, ὅτι πρίν τόν ἀποκεφαλισμό της, ἡ Ἁγία ζήτησε ἀπό τόν Θεό οἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς της νά γίνουν δένδρα καί τό αἷμα τῆς ποτάμι. Πράγματι, στήν στέγη τοῦ ἱδρυθέντος ναοῦ πού βρίσκεται στή Βάστα τῆς Ἀρκαδίας ἀνεφύησαν δένδρα, τά ὁποῖα παραδόξως στέκονται στήν στέγη καί ὁμολογοῦν ὅτι «ὅπου ὁ Θεὸς δὲ βούλεται νικᾶται φύσεως τάξις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου